Panowie zbieram tytuły, które według Was powinien znać każdy prawdziwy mężczyzna. Męskie czytanie - jest coś takiego?

mężczyzna czyta po męsku w 3 sytuacjach:
po piwie, po seksie i po meczu
(albo mu się nie chce, to nie czyta)

Mężczyzna nie czyta, mężczyzna walczy. Jak rycerz ma miecz, tarczę i konia, który staje na każde zawołanie.

Ha, ha, ha...
To "męskie czytanie" przyszło mi do głowy po lekturze opowiadania Anakoluta w "Qfancie". Bo dla mnie ono jest męskie. Więc może coś jeszcze? Dzieła wiekopomne, arcydzieła literatury, po które chętniej chwytają mężczyźni.

Dla mnie na pewno "Wiedźmin", książki Jacka Skowrońskiego też mają specyficzny męski klimat...
Było tego nieco więcej, ale w tej chwili nie mogę sobie przypomnieć. Jak wrócę do domu, zajrzę na półki.

Trudne pytanie.

Mnie osobiście London wydaje się całkiem męski. Podobnie Conrad. Hemingway jest dosyć męski w opowiadaniach, ale w powieściach zamienia się już w płaczliwą ciotę.
Z bardziej współczesnych celowałbym w Cormaca McCarthy'ego. Facet praktycznie w ogóle nie psychologizuje, a to chyba się kobietom nie podoba.

"Alphamale" Mateusz Grzesiak, "The Game", Neill Strauss i Lee Johnson "The black book of female orgasm". Zwłaszcza ta ostatnia, to coś, co facet powinien przeczytać.

@up
Boże, naprawdę?

Jak dzielić, to lepiej zainteresowaniami, niż płciami. Jeden lubi książkę o Zeppelinach, drugi o Ronaldo, trzeci Sapkowskiego, czwarty Holmesa, piąty Asimova :-)
Chyba, że pytasz o krew, pot i łzy, tryskający testosteron i gołe klaty, to.. nie wiem, bo takich książek nie czytam xD

TadekM pisze:@up
Boże, naprawdę?

Cos nie tak?

Bartosh - a nawet miałem dla Ciebie ripostę, ale z drugiej strony nie można wykluczyć, że to ja nie zrozumiałem intencji autorki tematu.

Kirst, oczywiście. Fabryka Oficerów i 08/15. Kamraci, to coś o burdelu czego tytułu nigdy nie pamiętam...

Bardzo "mynskie" czytadła to też książki Remarque'a moim zdaniem. I Tyrmand! Koniecznie Tyrmand ze swoim "Złym"! Stachura też, pewien rodzaj wrażliwości typowo męskiej. Ktoś tu już wspomniał o Londonie, chociaż to takie mniej ambitne. Iredyński wydawał mi się zawsze niespecjalnie stworzony dla kobiet, podobnie Simenon i Zola, chociaż z tym ostatnim bym uważał.

I - proszę państwa - "W pustyni i w puszczy", przecież to jest dla dorastającego chłopaka lektura absolutnie obowiązkowa, dużo bardziej niż cokolwiek innego Sienkiewicza.

Z poezji Wojaczek przede wszystkim, ze szczególnym uwzględnieniem - paradoksalnie - "Głosu kobiecego" - i Herbert, jako kuźnia charakteru.

Raymond Chandler, Irvin Shaw, John Fowles, Andrzej Stasiuk, Eustachy Rylski, Joseph Heller, Andrew Vachss, Janusz Meissner. Tak na szybko, spod palca.

Natasza: w kiblu, w kiblu! :-P

Kroniki SB
Galla : miałam się wypowiedzieć o książkach prawdziwego mężczyzny, ale przypomniałam sobie, że jestem babą
Galla : ale w latach szczenięcych - Curwood! Ten to rzeźbi charakter
ithilhin : i Kres
Natasza : Sadząc po owocach, mój mąż był mężczyzną - czytał... Leśmiana i Strugackich.
Natasza : aaa... jeszcze Myśliwskiego
Baribal : Wychodzi na to, że ja muszę być jakimś genderem.

Curwood? Jak najbardziej męska lektura, dla takich młodszych mężczyzn. Przypominam tylko, że polski tłumacz Curwooda, Jerzy Marlicz, który dopisał kontynuację jego Łowców (część III, czyli Łowców przygód), w rzeczywistości nazywał się Halina Borowikowa, z domu Gordziałkowska. Najwyraźniej Curwood zyskiwał oddźwięk w męskiej części kobiecej natury...