ithi edit: dyskusja wydzielona z wątku: http://weryfikatorium.pl/forum/viewtopic.php?t=17121

Cześć!

Odważna decyzja z tym angielskim. Nie chcę Cię, broń Boże, demotywować czy zniechęcać, ale napisanie tekstu literackiego po angielsku kiedy nie jest się native speakerem, do tego w wieku, nie obraź się, dość młodzieńczym to naprawdę ciężka rzecz. Myślisz po polsku, znasz polskie konstrukcje zdaniowe. Napisałem niedawno "służbowo" opowiadanie w języku angielskim i znajomy pisarz oraz lektor angielskiego z perfekcyjnie niemal wypracowanym językiem Shakespeare'a (łącznie z akcentem) powiedział, że choć językowo jest bez większych problemów, są w nim właśnie owe niezrozumiałe dla anglosaskiego odbiorcy konstrukcje - innymi słowy, "Anglik czy Amerykanin tak by nie pomyślał/nie powiedział/nie napisał".

Mając to w pamięci, nie podjąłbym się chyba nawet napisania prywatnego tekstu literackiego po polsku i późniejszego go tłumaczenia, a co dopiero tworzenie go od podstaw w języku obcym... Ale życzę Ci powodzenia!
I miłego pobytu na Wery.

Cześć

Immo pisze:Odważna decyzja z tym angielskim. Nie chcę Cię, broń Boże, demotywować czy zniechęcać, ale napisanie tekstu literackiego po angielsku kiedy nie jest się native speakerem, do tego w wieku, nie obraź się, dość młodzieńczym to naprawdę ciężka rzecz. Myślisz po polsku, znasz polskie konstrukcje zdaniowe. Napisałem niedawno "służbowo" opowiadanie w języku angielskim i znajomy pisarz oraz lektor angielskiego z perfekcyjnie niemal wypracowanym językiem Shakespeare'a (łącznie z akcentem) powiedział, że choć językowo jest bez większych problemów, są w nim właśnie owe niezrozumiałe dla anglosaskiego odbiorcy konstrukcje - innymi słowy, "Anglik czy Amerykanin tak by nie pomyślał/nie powiedział/nie napisał".

Po pierwszym opowiadaniu to zazwyczaj tak jest, a skoro językowo nie masz problemów, to jest dobry start .

Dodam jeszcze od siebie, że po angielsku da się, ale trzeba dużo pracy i powinnaś się liczyć z tym, że pierwszych kilka powieści będzie do niczego. A potem już trochę lepiej .
Ja z angielskim mam kontakt od dziecka (szkoła, studia, gry) i od 7 lat mieszkam w Dublinie, gdzie zarówno w pracy, jak i w domu używam głównie angielskiego. I co? I wciąż potrzebuję native speakera, żeby wyłapał pewne rzeczy. Ale z drugiej strony: moja pierwsza powieść po angielsku była bardziej niż koślawa (to, o czym wspomniał Immo - polskie konstrukcje gramatyczne, może i poprawne w angielskim, ale nienaturalne), a druga i trzecia już o wiele lepsze. Czyli po napisaniu około 200 tys. słów samej prozy (nie licząc ciągłego kontaktu z językiem) można było mówić o postępie (licząc w znakach to będzie ponad milion).

augustinech008 pisze:część zagranicznych użytkowników go czyta więc chyba nie jest źle

Blog to nie to samo, co tekst literacki. Na blogu się wiele wybacza - wiem z doświadczenia, bo wybaczają i mi.

W moim wypadku cała praca jest po angielsku, piszę całą masę tekstów, wymyślam słowa, układam dialogi. Uczę się angielskiego od 6. roku życia, w gry gram raczej po angielsku, filmy wolę z napisami, jestem stałym bywalcem dwóch czy trzech anglojęzycznych forów internetowych, przy czym zajmują się zarówno specjalistycznymi zagadnieniami (gitara basowa), jak i gadką o wszystkim.
A mimo to czuję się za słaby w pisaniu literacko po angielsku, choć wspomniane przeze mnie opowiadanie nie było pierwszym tekstem w tym języku.

Mimo wszystko radzę - pisz najpierw po polsku, potem to tłumacz - raz, że masz wtedy "dwa teksty na dwa rynki", dwa, że łatwiej ogólnie znaleźć kogoś, kto sprawdzi, czy wszystko trzyma się kupy. I trzecie, najważniejsze - szlifujesz warsztat, a łatwiej to robić w mowie ojczystej

A mimo to czuję się za słaby w pisaniu literacko po angielsku, choć wspomniane przeze mnie opowiadanie nie było pierwszym tekstem w tym języku.

Ja też się nie czułam wystarczająco mocna, gdy pisałam pierwszą powieść I ta pierwsza powieść nie jest dobrze napisana - ale gdy się spojrzy na jej początek i koniec to od razu widać olbrzymią różnicę w stylu - i postęp. A po drugiej powieści napisałam opowiadanie, które przyjął magazyn anglojęzyczny.
Mam wrażenie, że jedyne, co tak naprawdę powstrzymuje Cię przed pisaniem po angielsku to własne przekonanie, że jesteś za słaby . Z drugiej strony - nie ma obowiązku pisania po angielsku i też prawda, że bez sensu się zmuszać, jeśli nie masz wystarczająco silnej motywacji.

Immo pisze:Mimo wszystko radzę - pisz najpierw po polsku, potem to tłumacz - raz, że masz wtedy "dwa teksty na dwa rynki", dwa, że łatwiej ogólnie znaleźć kogoś, kto sprawdzi, czy wszystko trzyma się kupy. I trzecie, najważniejsze - szlifujesz warsztat, a łatwiej to robić w mowie ojczystej

Nie zgodzę się. Tekst przetłumaczony nigdy nie będzie tak naturalny, jak napisany w języku (chyba, że masz native speakera z doświadczeniem w tłumaczeniach). Jeśli chcesz pisać dwujęzycznie, augustinech008, to pisz po angielsku, a tłumacz na polski - po polsku pewnie łatwiej będzie wyłapać niezręczności i kalki językowe.

Melfka pisze:Mam wrażenie, że jedyne, co tak naprawdę powstrzymuje Cię przed pisaniem po angielsku to własne przekonanie, że jesteś za słaby . Z drugiej strony - nie ma obowiązku pisania po angielsku i też prawda, że bez sensu się zmuszać, jeśli nie masz wystarczająco silnej motywacji.

Nic mnie nie powstrzymuje, bo robię to codziennie. Mówiąc, że "czuję się słaby" myślę raczej o pisaniu "dla siebie" kilkutomowego tekstu literackiego z myślą o wydaniu od razu gdzieś za granicą. Służbowo - to inna rzecz.
Prędzej czy później język się wyrobi, ale Ty masz jednak tę przewagę, że anglojęzyczni dookoła mówią naturalnie, a nie "I are learned English good." :wink: Mi pozostaje praca z lektorem i obcowanie z językiem w grach, filmach etc.

Melfka pisze:

Immo pisze:Mimo wszystko radzę - pisz najpierw po polsku, potem to tłumacz - raz, że masz wtedy "dwa teksty na dwa rynki", dwa, że łatwiej ogólnie znaleźć kogoś, kto sprawdzi, czy wszystko trzyma się kupy. I trzecie, najważniejsze - szlifujesz warsztat, a łatwiej to robić w mowie ojczystej

Nie zgodzę się. Tekst przetłumaczony nigdy nie będzie tak naturalny, jak napisany w języku (chyba, że masz native speakera z doświadczeniem w tłumaczeniach). Jeśli chcesz pisać dwujęzycznie, augustinech008, to pisz po angielsku, a tłumacz na polski - po polsku pewnie łatwiej będzie wyłapać niezręczności i kalki językowe.

Może i masz rację. Chyba, że autor pisze po angielsku, myśląc o wszystkim po polsku i tłumacząc w momencie zapisu - wtedy wraca problem, o którym pisałem wcześniej. Wszystko w sumie zależy od tego, na jakim poziomie augustinech008 pisze w każdym języku, więc strzępimy tylko języki, nie znając jej możliwości

Immo pisze:Nic mnie nie powstrzymuje, bo robię to codziennie. Mówiąc, że "czuję się słaby" myślę raczej o pisaniu kilkutomowego tekstu literackiego. Prędzej czy później język się wyrobi, ale Ty masz jednak tę przewagę, że anglojęzyczni dookoła mówią naturalnie, a nie "I are learned English good." :wink: Mi pozostaje praca z lektorem i obcowanie z językiem w grach, filmach etc.

Wiesz, na tej zasadzie ktoś zawsze będzie miał przewagę . Nade mną mają native speakerzy, którzy przyswajają język od dziecka. Ja też, jeszcze w latach 90tych, uczyłam się angielskiego głównie z gier.
I pozwól, że doprecyzuję Mam wrażenie, że jedyne, co tak naprawdę powstrzymuje Cię przed pisaniem powieści po angielsku to własne przekonanie, że jesteś za słaby. Przypomnij sobie swoje pierwsze teksty po polsku - prawdopodobnie ich jakość jest podobna to pierwszych, które napiszesz po angielsku .

Immo pisze:Chyba, że autor pisze po angielsku, myśląc o wszystkim po polsku i tłumacząc w momencie zapisu - wtedy wraca problem, o którym pisałem wcześniej.

Ja tego nie postrzegam jako pisanie po angielsku. To jest tłumaczenie - tyle, że na poziomie myśli, a nie papieru. Żeby pisać po angielsku trzeba myśleć o tym, co chce się napisać i się pisze - po angielsku. Napisałam kiedyś kilka tekstów o pisaniu w obcym języku i to była najważniejsza rada ode mnie: "nie tłumacz".

Immo pisze:Wszystko w sumie zależy od tego, na jakim poziomie augustinech008 pisze w każdym języku, więc strzępimy tylko języki, nie znając jej możliwości

I tak i nie . W gruncie rzeczy poziom języka to jedynie wskaźnik, ile czasu będzie musiała "przepracować", zanim jej teksty w języku obcym będą coś warte . Powinno raczej paść pytanie nie o poziom, ale o silną wolę, samozaparcie i wytrwałość.

Ale masz rację, my tu sobie gadu-gadu, a to wątek powitalny augustinech008, która gdzieś zniknęła . Mam nadzieję, że jej nie przepłoszyliśmy!

Melfka pisze: Ja tego nie postrzegam jako pisanie po angielsku. To jest tłumaczenie - tyle, że na poziomie myśli, a nie papieru. Żeby pisać po angielsku trzeba myśleć o tym, co chce się napisać i się pisze - po angielsku. Napisałam kiedyś kilka tekstów o pisaniu w obcym języku i to była najważniejsza rada ode mnie: "nie tłumacz".

Jeśli chce się pisać na jak najwyższym poziomie (a ktoś przed debiutem nie może sobie na inny pozwolić), to to jest świetna rada.
Sam czasem tworzę sobie w głowie scenki czy opisy osadzone w naszym języku lub w angielskim i widzę, że po przetłumaczeniu część magii ucieka. Sens jest, ale traci się którąś z warstw znaczeniowych. Ale nie jest tak źle, bo czasem przy tłumaczeniu da się jakiś element dodać. Jedna to trzeba doskonale wiedzieć "co autor miał na myśli"

Melfka pisze:Mam wrażenie, że jedyne, co tak naprawdę powstrzymuje Cię przed pisaniem powieści po angielsku to własne przekonanie, że jesteś za słaby.

Raczej brak potrzeby i przekonanie, że wolę wykorzystać 100% swoich możliwości w języku ojczystym niż w obcym - to nie to samo, zresztą tekst nad którym pracuję (milion+ znaków jest zaczęty prawie 11 lat temu)

Melfka pisze:Ja tego nie postrzegam jako pisanie po angielsku. To jest tłumaczenie - tyle, że na poziomie myśli, a nie papieru. Żeby pisać po angielsku trzeba myśleć o tym, co chce się napisać i się pisze - po angielsku. Napisałam kiedyś kilka tekstów o pisaniu w obcym języku i to była najważniejsza rada ode mnie: "nie tłumacz".
(...) augustinech008, która gdzieś zniknęła

No i właśnie o to chodzi - nie wiemy nic o jej zdolnościach i czy jest w stanie myśleć od razu po angielsku (przepraszam zainteresowaną, jeśli odczuła, że jestem protekcjonalny, no hard feelings). :wink:
Tyle ode mnie w tym temacie, chyba że jakiś dobry moderator wydzieli osobny wątek, bo w sumie dyskusja o tym jest dość interesująca

Jason pisze:Sam czasem tworzę sobie w głowie scenki czy opisy osadzone w naszym języku lub w angielskim i widzę, że po przetłumaczeniu część magii ucieka. Sens jest, ale traci się którąś z warstw znaczeniowych. Ale nie jest tak źle, bo czasem przy tłumaczeniu da się jakiś element dodać. Jedna to trzeba doskonale wiedzieć "co autor miał na myśli"

Ale nam chodziło o samą techniczną stronę pisania. Kiedy tłumaczysz na obcy język istnieje większa szansa, że użyjesz konstrukcji gramatycznych które są poprawne tym języku, ale nie brzmią naturalnie.

Immo pisze:Raczej brak potrzeby i przekonanie, że wolę wykorzystać 100% swoich możliwości w języku ojczystym niż w obcym - to nie to samo, zresztą tekst nad którym pracuję (milion+ znaków jest zaczęty prawie 11 lat temu)

Też fakt. Jak mówiłam, żeby w ogóle się za to zabierać, trzeba mieć naprawdę dobrą motywację (bo "sława i pieniądze" nie wystarczą ). Jeśli jej nie ma, to rzeczywiście lepiej zostać przy języku ojczystym. Zwłaszcza przy takiej liczbie gotowych do poprawek znaków .

Immo pisze:No i właśnie o to chodzi - nie wiemy nic o jej zdolnościach i czy jest w stanie myśleć od razu po angielsku

Ale i nie musi od razu myśleć, jeśli nie oczekuje, że jej pierwsza powieść będzie perfekcyjna i wskoczy na listy bestsellerów. Myślenie w obcym języku można wyćwiczyć - tylko właśnie ćwiczenie zabiera czas.

Tyle ode mnie w tym temacie, chyba że jakiś dobry moderator wydzieli osobny wątek, bo w sumie dyskusja o tym jest dość interesująca

Przychylam się do prośby o wydzielenie wątku.
Szczerze mówiąc chętnie też zobaczyłabym wypowiedzi osób, które próbują albo próbowały pisać w obcym języku i mają nieco inne podejście do tematu niż dominujące "nie da się" i "nigdy nie będzie tak dobre jak w ojczystym". (Nie piję tu do Ciebie, tylko do ogólnego trendu "niedasiowania" )

Melfka pisze:Ale nam chodziło o samą techniczną stronę pisania. Kiedy tłumaczysz na obcy język istnieje większa szansa, że użyjesz konstrukcji gramatycznych które są poprawne tym języku, ale nie brzmią naturalnie.

W takim razie ja chyba inaczej zabieram się za tłumaczenie. Zamiast zdanie po zadaniu, albo fraza po frazie, biorę akapit, który czytam, a potem przepisuję po angielsku. Dlatego nie potrafię komuś przetłumaczyć, na przykład, połówki zdania bez znajomości reszty (nie tak, bym był z tego zadowolony).

Jestem jak najbardziej za wydzieleniem tematu. Immo już kiedyś pisał dokładniej o swoim zawodzie, a tutaj szykuje się kolejna ciekawa dyskusja z udziałem specjalistki

Melfka pisze:Szczerze mówiąc chętnie też zobaczyłabym wypowiedzi osób, które próbują albo próbowały pisać w obcym języku i mają nieco inne podejście do tematu niż dominujące "nie da się" i "nigdy nie będzie tak dobre jak w ojczystym". (Nie piję tu do Ciebie, tylko do ogólnego trendu "niedasiowania" )

Bo i ja nie mówię, że nie da się, tylko że jak już coś robić, to z przytupem i dobrze
A pisząc w pracy i pisząc w domu mam ograniczoną cerebralną zdolność pisania i chcę ją spożytkować jak najlepiej. I oczywiście, jak każdy tutaj, marzę, że moje dzieła "wyjdą" kiedyś po angielsku, żeby jakiś producent zakupił prawa i zrobił filmową adaptację, z której wywalą najfajniejsze wątki, dobiorą drętwych aktorów i może dodadzą seksu lub przynajmniej mocno zaakcentowany romans. :wink:

Hej wszystkim
Bardzo dziękuję za powitania

Melfka pisze:Ale masz rację, my tu sobie gadu-gadu, a to wątek powitalny augustinech008, która gdzieś zniknęła . Mam nadzieję, że jej nie przepłoszyliśmy!

Spokojnie nikt mnie nie przepłoszył, ostatnio musiałam załatwiać dużo spraw w szkole bo, przygotowuję się do wyjazdu za granice i aby nie nadrobić sobie większych zaległości prawie wszystkie prace na następny tydzień musiałam oddać wcześniej :x

Z posługiwaniem się językiem obcym jest podobnie jak z obliczeniami na podstawie równania Schrödingera, w znacznej większości przypadków nie można go rozwiązać dokładnie (czyli pisać na poziomie nativa), ale można to zrobić z zadaną dokładnością. Warto wyznaczyć sobie poziom znajomości języka, który jest możliwy do osiągnięcia

W kwestii wydawania tekstów po angielsku: należy dostarczyć anglojęzycznemu wydawcy cały tekst, na tyle dobry, aby zechciał nad nim dalej popracować.

Aby wydać tekst po angielsku najlepiej najpierw zaleźć sobie agenta, a on potem znajdzie wydawcę (o ile wcześniej nawiążę z tobą współpracę).

Z reguły trzeba najpierw sporo poczytać w stylu czy dana agencja życzy sobie tekstu w pliku Word czy Pdf jakie mają być spacje itd. (na stronie jednej z takich agencji czytałam, że chcą aby odstępy wynosiły ok. 1.5 spacji i ponumerowane str.)

Może być też tak, że agencja chce tylko formę tekstu wysłanego przez email i do tego skierowanego do odpowiedniego agenta np. John Smith bierze pod uwagę tylko teksty o tematyce przygodowej, to nie należy kierować do niego powieści kryminalnej czy romansu.

Na odpowiedź z reguły czeka się od 6 do 8 tygodni, zależy gdzie się zgłosiło tekst. Jeżeli nie wydałeś im się interesujący to przeważnie nie odpowiadają.

Informację takie dostałam od angielskiej pisarki, z którą utrzymuję kontakt i to ona opisała mi proces jaki przechodziła wydając swoją książkę. Za kilka dni ma premierę drugiej części ze swojej serii.

O agenta można postarać się w USA oraz w UK, chociaż i w tych państwach jest wiele wydawnictw przyjmujących teksty bezpośrednio od autorów.
Agenci działają przede wszystkim dla wygody wydawców, nie autorów, spełniając rolę "pierwszego sita" - grzebią w stosach tekstów. Gdy piszących osób było mniej, przesyłali teksty bezpośrednio do wydawców.

Dobry agent to taki, któremu udaje się "sprzedać" połowę przyjętych tekstów, trudno zatem takiego zdobyć, a słaby agent może być bardziej przeszkodą niż pomocą. Z agentem podpisuje się umowę o reprezentację, a zatem otrzymuje się coś bardzo słabo określonego, zaledwie obietnicę, że będzie się on starał o doprowadzenie do podpisania umowy z wydawcą.