Latest post of the previous page:

Bałbym się spuścić z uwięzi moją ciemną stronę mocy. Poza tym, kłóciłoby się to z wyznawanym przeze mnie system wartości : )

Andrzej Pilipiuk pisze: w 7 tomie Oka będzie scena gdzie bohaterom zostaną okazane tzw "cycki" sztuk 6 i to z pobudek patriotycznych.

Nic takiego w sumie. Czasem mi się wydaje, że jesteś Andrzeju zbyt wrażliwy...

pewnie jestem wrażliwy - wiecie poeta chla za miliony ...ups! chciałem powiedzieć: cierpi za miliony.

w sumie jak sięgam pamięcią 6 gołych cycków na raz to widziałem może ze dwa razy w życiu... I w okolicznościach nie patriotycznych

Oj Ty Ty Ty Ty

wiecie poeta chla za miliony ...ups! chciałem powiedzieć: cierpi za miliony.

Ale od od 10 do 13.20, więc teraz masz fajrant

Z kuźni

Uchyliłem oczy, Adelajda klęczała koło mnie i nachylona przykładała mi lodowato zimny kompres do czoła. Spostrzegłem nad swoją twarzą trzy drobne piersi tańczące w dekolcie i znów odpłynąłem.
Było mi ciepło, dobrze, tylko głowa bolała jakbym oberwał w czoło obuchem siekiery.
/.../
Jakaś myśl nieśmiało kołatała mi się w głowie. Miałem wrażenie jakbym przegapił coś bardzo ważnego. Zaraz zaraz… Ścisnąłem skronie palcami. Rachunek za prąd wczoraj przyszedł… Nie to nie to. Drzwi… Marta. Zaraz. Kompres i …ta mała. Trzy piersi!?
Spojrzałem na nią odruchowo. Ubrała się gdy byłem nieprzytomny, koszulę miała zapiętą aż pod samą szyję a pod brodą jeszcze zawiązała czarną aksamitkę.
Nie, no bzdura – uspokoiłem się. – W łeb dostałem to i troiło mi się w oczach.
I nagle przypomniałem sobie o czym zapomniałem.
-Klej stężeje! – aż się poderwałem.

Scena fajna, pasuje do tej postaci
Będzie jeszcze jakieś nawiązanie do trzypiersiowej niewiasty, czy to jedyna wzmianka w opowiadaniu?

Językowo:
"Uchyliłem oczy" - raczej powieki.
Trochę mi zgrzyta końcówka: przypomniałem, zapomniałem, poderwałem. Jakby jedno -ałem usunąć/zamienić, to byłoby lepiej, ale może jestem przewrażliwiony

to wersja surowa - przed redakcją...

dziewczyna z trzema piersiami to pewne niedopowiedzenie...

Tak właśnie pomyślałem, że masz od tego redaktorów. Pisanie jednym ciągiem, by potem poprawiać stylistycznie, też wydaje się efektywniejsze, niż czytanie tego samego fragmentu po parę razy. Mi brak wprawy, więc siedzę przy tej drugiej metodzie, a i tak po paru dniach przerwy znajduję różne 'kwiatki'.

Dzięki, za wrzucenie fragmentu. Nie tylko dla opisu, ale też za możliwość zajrzenia do kuźni, gdzie widać nie gotowy produkt, ale bryły metalu w różnych stadiach obróbki.

Andrzej Pilipiuk pisze:dziewczyna z trzema piersiami to pewne niedopowiedzenie...

Jednorazowe wtrącenie - kto oglądał film, ten wie?

Jason pisze:Tak właśnie pomyślałem, że masz od tego redaktorów.

no nie - redaktor dostaje tekst po moim kilkukrotnym sczytaniu.
on ma wyłapać ostatnie przeoczone "kfjatki" a nie napisać książkę za autora ale po polsku

Andrzej Pilipiuk pisze:dziewczyna z trzema piersiami to pewne niedopowiedzenie...

Jednorazowe wtrącenie - kto oglądał film, ten wie?

nawet nie. Po prostu otaczam bohaterkę gęstszą mgłą tajemnicy...

Andrzej Pilipiuk pisze: no nie - redaktor dostaje tekst po moim kilkukrotnym sczytaniu.
on ma wyłapać ostatnie przeoczone "kfjatki" a nie napisać książkę za autora ale po polsku

Coś takiego miałem na myśli, pisząc potem o pisaniu i poprawianiu duzych partii materiału na raz, ale nie potrafiłem zgrabnie ująć w słowa.
Tego opisu wcale nie trzeba tłumaczyć na polski, ale widać, że jest to pierwsza wersja. Pocieszające, że nawet u doświadczonych autorów praca z tekstem wygląda to podobnie, choć sprawniej.

Andrzej Pilipiuk pisze:nawet nie. Po prostu otaczam bohaterkę gęstszą mgłą tajemnicy...

Ale nie jest z Marsa?

Do końca miesiąca planuję dobić do 2/3 - 3/4 powieści...
Zobaczymy czy się uda...

załóż sobie dziennik maratończyka i pisz w nim, że się nie wyrabiasz

Wiem że się nie wyrabiam... Po o to pisać?

gdyby żart do ciebie podszedł i zasadził ci kopa w... to byś się na niego obraził czy jak?

ne panymaty