liczył zdrowaśki od dwunastej
bo wcześniej dzień skończony
klepiąc życie na połowę
z przeznaczeniem za pan brat
tworzył przypadkowe piekło
nie wiedząc o śmierci
jako takiej bez świtu

skoro zmierzch przeplatany
pomiędzy i na wierzchu
gardząc bo tak trzeba
walczył z sobą i nim

każdego roku rodził się
mieszkając w łonie bez ojca

MillesInvisible pisze:przypadkowe piekło

można i tak

MillesInvisible pisze:gardząc bo tak trzeba

i tak

MillesInvisible pisze:mieszkając w łonie bez ojca

chyba nie jestem w stanie rozgryźć tej metafory

i wyłapałam wszystko co moje, nie łykam tego poprostu

Milles, co Ty tu robisz, draniu? I tu Cię przygnało.
Przywitaj się w dziale, bo Ci zablokują wiersz.

Wiersz wydaje mi się jakiś starszy, teraz chyba trochę inaczej piszesz. Znaczy tak mi się wydaje, takie wrażenie odnoszę. Nie podoba mi się aż tak, jak inne Twoje, ale nie jest źle.

Witaj Carceris Co ja robię? To samo co Ty
Wiersz nie jest stary, był małym eksperymentem i się jak widać nie udał
Pozdrawiam i dziękuję za odwiedziny