W. pisze:Bo rymów tu jak na lekarstwo, a regularnych jeszcze więcej
W. pewnie się zdziwisz, ale autor może sobie rymować ile chce, nawet jeżeli tylko jeden rym ma być.
W. pisze:Pierwsze co się rzuca w oczy to monstrualne zdanie w żaden sposób nieoddzielone interpunkcją. Wprawdzie są te dwa przecinki, ale to i tak za mało na tyle wersów. Przy deklamacji wyobraź sobie człeka który to na jednym dechu mówi
Mnie się dobrze czyta, kto w ogóle mówi, by to na jednym dechu brać?
Aha, i są cztery przecinki, W. cztery
Sorry że się czepiam, ale nie lubię, jak ktoś mówi, że coś jest źle, a tymczasem jest wszystko w porządku.
Teraz wiersz.
Literówki popełniłaś:
arletta2201 pisze: szczęsliwe
"szczęśliwe"
arletta2201 pisze:wogóle
"w ogóle"
W tak krótkim tworze jakiekolwiek pomyłki literowe są zbrodnią i nie ma tłumaczenia, że nie widziałam, zapomniałam poprawić, kochanek przyjechał i kazał mi zostawić tak jak jest, bo ja tylko jego słucham.
arletta2201 pisze:Widzę twarze tak szczęsliwe
"tak" tu robi za głupią podpórkę, która powinna zginąć w najstraszliwszych męczarniach

A na poważnie - tzn bardziej poważnie - niepotrzebne. Próbujesz coś wnosić tym "tak" to wiersza, ale tak naprawdę tego nie robisz, bo nikt poza tobą nie ma pojęcia, jak twarze są szczęśliwe.
arletta2201 pisze:I nic więcej
Nic wogóle...
Nie uważasz, że to jest powtórzenie treści? Drugim wersem nic nowego nie wnosisz, jest tylko dla rytmu, a to za mało, by mógł być w porządku.
Rym: stale - szare nawet dobry. I ładnie brzmi w wierszu, czyli nie jest jakiś wysilony. Końcówka w miarę rytmiczna.
arletta2201 pisze:W świetle ciemnej nocy szarej,
To jaka to noc jest w końcu? Nie wiem, może napisać: "W świetle ciemnym nocy szarej", wtedy to będzie miało jakieś nogi, choć nadal oczywiście nie będzie zachwycać.
Musisz zdecydowanie popracować na warsztatem i wyrażaniem swoich myśli, zapisem pomysłu. Napisać trochę słów i przedstawić je w kilku, kilkunastu linijkach jeszcze nie znaczy, że twór to wiersz. Nie, właśnie poezja to przede wszystkim ukrycie, nic nie powinno być kawa na ławę, inaczej nie ma żadnej różnicy między nią a prozą. Staraj się szukać niebanalnych rozwiązać, swoich, a nie dawać te wyrażenia, które każdy już niemal zna. Nie przegaduj w wierszu, nie pisz niczego, co nic nie znaczy dla tworu.
Pozdrawiam
Patka