Pamiętam jak wszedł do mnie do domu i powiedział, że jest chory.

- Na co? – zapytałem.

- Nie wiem... – odpowiedział i utopił się w fotelu. – Czasami boli mnie głowa.

- Czasami każdego boli głowa.

Starałem się go uspokoić, ale nie wiedziałem, czy to dobry pomysł porównywać go do każdego. Zawsze był przecież nieco inny od reszty. Żebym mógł porównać go do czegoś, to nazwałbym go karpiem. Nie wiem, dlaczego, ale takie właśnie porównanie przychodzi mi na myśl, kiedy na niego patrzę. Oślizła, wielka ryba, która nic nie mówi, ale wszystko wie.

utopił się w fotelu

boskie

Pamiętam jak wszedł do mnie do domu i powiedział, że jest chory.

Po "pamiętam" postawiłabym przecinek.



Ciekawy pomysł. Podoba mi się.

Pozdrawiam

Urywek jest spoko, duże porównanie;)

Trochę krótkie : zaciekawiło i się skończyło

Pozdrawiam

Jednego jestem pewien. To rzeczywiście miniatura

Interpretacji się nie podejmuję, bo przypadkiem mógłbym popełnić nadinterpretację. Ale muszę przyznać, że miniatura ma coś w sobie i zostaje w głowie.

Tyle w temacie, bo jeszcze słowo i komentarz będzie dłuższy od utworu

Pozdrawiam

Smaczne to było (choć nie jadam ryb).

Mam jakiś niedosyt w puencie, ale nie umiem go dookreślić, więc nie czynię z tego zarzutu.

A mnie się nie podobało



Gdyby ten karp był bezgłowy to bym przynajmniej uznał go za ofiarę wigilijną, a tak nie wiem o co w tym chodzi.

Według mnie to początek utworu, a nie skończona całość.

To nie jest początek żadnego utworu. To jest skończona całość.

dla mnie to też absolutna całość i ani słowo więcej nie jest potrzebne, a nawet byłoby zbędne. Trochę wyobraźni Panowie i Panie.

Moja wyobraźnia mówi, że to może byc tak skończoną całością, jak i świetnym wstępem do czegoś.

Mnie też się podoba. Ociupinkę. Spodobałoby się bardziej, gdyby to był fragment większej całości. Bo jako miniaturka nie zachwyca, nie ma tu bowiem kopiącej w zad pointy, na przykład.

W sumie racja... Ale to chyba dobrze, że nikogo nie chciałem kopać w zad pointą. Ja bym nawet nogą nie kopnął. Zad bowiem to ważna jest rzecz.

Chciałem, by było to krótkie coś na przykład o hipochondrykach ze sporą praktyką. I o tym, jak tę praktykę zdobywają. Hipochondryk bowiem, to ktoś jak Świadek Jehowy. Tyle, że w wersji niebezpieczniejszej.

Mnie, kanadyjczyku, podobała się zarówno miniaturka, jak i Twój ostatni komentarz.

Dziwne to. Nawet nie wiem, czy zrozumiałem. Zresztą, chyba nie chcę rozumieć - wolę pozostać w pewnej błogiej niewiedzy, wierząc, że to jest dobre, że tak powinno być a ja to "wszystko" widzę jak trzeba. Znam takiego "karpia" jednego. Kiedyś mu to przeczytam Miniatura nie podobała mi się (a czytałem ją chyba z 10 raz i od dwóch tygodni nie wiedziałem, co napisać...).