Nowela pisana życiem

1
Jestem tylko małą dziewczynką,zagubioną chwilowo.

Jestem bardzo przestraszona i nie mogę tego pokazać.

Nie mogę zgadnąć,

Muszę się dostosować, wiem.

Mam wynająć wejściówkę,

I po prostu cieszyć się przedstawieniem.



Jestem po prostu nieco zamknięta w sobie.

Życie to labirynt i miłości jest zagadką.

Nie wiem, gdzie iść nie mogę zrobić tego sama.

Próbowałam.

I nie wiem dlaczego
You are my live now

3
widze, że też jesteś ekshibicjonista emocjonalnym:)





ale wiersz jako wiersz jest słaby, słabiutenki. banał?





pozdrawiam
`gdzie jest granica co wolno i co warto`

4
Nie podoba mi się, jest dosłownie, banalnie i poprostu brzydko. Zresztą ja bym tego nawet wierszem nie nazwała...
(I'm tired of being what you want me to be

Feeling so faithless lost under the surface

Don't know what you're expecting of me

Every step that I take is another mistake to you)

"Mam nadzieję, że wyjście jest radosne i mam nadzieję, że nigdy tu nie wrócę".

5
alpm pisze: jest dosłownie, banalnie


Ja właśnie do tego zmierzałam..

Nie lubię obwijania w bawełnę.

Taka już jestem;]
You are my live now

6
W takim razie ten utwór nie powinien znaleźć się w poezji;

poezja ma to do siebie, że NIGDY nie jest dosłowna, a metafora to jej znak rozpoznawczy.
(I'm tired of being what you want me to be

Feeling so faithless lost under the surface

Don't know what you're expecting of me

Every step that I take is another mistake to you)

"Mam nadzieję, że wyjście jest radosne i mam nadzieję, że nigdy tu nie wrócę".

7
Muszę po części zgodzić się z tym, co napisano powyżej. Nie jest to wiersz.

Sam często tak mam, że czuję coś bardzo silnie i chcę to przelać na papier, ale nie umiem, bo nie przychodzą mi do głowy żadne metafory. Takich wierszy nie publikuje, bo wiem, że to nie są wiersze. Za to tytuł jest bardzo poetycki, a myśl, którą przekazałaś, nawet jeślio nie wierszem, jest ważna.

Pozdrawiam.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”