Jest to mój debiut "poetycki", więc proszę o wyrozumiałość...



Moje serce, przepełnione goryczą, do Miłości woła:

"Czemuż piękność wielka, ukryła się pod filarem niskości okrutnej boleści?

Dlaczego twór boski zniknął za delikatnym blaskiem księżyca w chwili,

kiedy to mój umysł osiągał zenit swej świetności, a serce wielki żar pożądliwości ?

Czemu to Poranny, Wiosenny wiatr, przechadzając się po bezbrzeżnym oceanie uczuć, Mnie nie zauważa ? Czyż nie złapałem Boga za stopy chwały, odrzucając próżność, niskość i bezmyślność ludzką ?"



Powiedz o czasie, który wszystko niszczysz i ponownie zaczynasz, czemu ta boska latorośl, miłością gardzi moją.



Udziel mi prawdziwej odpowiedzi, gdyż w Regium Poloniae, Stary Diabeł za sterami siedzi.

A więc tak. Z zasady biała poezja rymami nie kieruje się, więc gdy już na białą się decydujesz poezję, racz ich w swym dziele zanadto nie używać.

Dobra a teraz już bez złośliwości. Moim zdaniem zdecydowanie za długie wersy w których przy okazji nawciskane środków ile wlezie. Ale skoro to debiut to zachęcam po poprawkach do dalszego tworzenia. Pozdrawiam.

To jest nawet ciekawe, ale nadaje się do prozy, jakiś jej kawałek

Prosiłeś o wyrozumiałość, więc z czystej wyrozumiałości pomilczę sobie.

a nie będę milczał.

Ostatnio też miałem swój debiut i jak porównuję swoje "przebudzenie" z tym, to szczęka mi opada. Na starcie jesteś super. Zobaczymy, co będzie dalej.

Zabiorę więc głos w odpowiedzi na

jak porównuję swoje "przebudzenie" z tym, to szczęka mi opada

Przeczytałam jeszcze raz oba debiuty i zdecydowanie wiersz "Przebudzenie" wyprzedza powyższy o 100 długości. Tu nie ma wiersza, tylko jakieś prozatorskie wprawki, nieskładnie pociachane enterem. Filozoficzne wywody niewysokich lotów, bez ładu, składu i sensu. Interpunkcja wołająca o pomstę do nieba, absolutna niekonsekwencja kropek, przecinków, dużych, małych liter. Zupełny brak jakiejkolwiek formy, czy konstrukcji. Bylejaki bełkot po prostu. Nawet nie bardzo wiadomo, co można poprawić, oprócz tego, że wszystko.

Co to jest niskość? Dlaczego "Mnie" z dużej litery? Co to znaczy "wszystko niszczysz i ponownie zaczynasz"? Co zaczynasz? Niszczenie?

Boska latorośl najpewniej znudzona, dlatego gardzi. Nie dziwi mnie to jakoś.

Yy... Ktoś tu mówił bełkot? Czy mi się przywidziało? Dlaczego to jest w dziale poezja? Czemu mi to wygląda na jakiś wywód 'robota z przepalonymi obwodami'? Wybacz, za dużo pytań jak na jeden 'wiersz'. Nie mogę sobie z nimi poradzić...

A ja tam jestem w sumie na tak. Ładnie napisana proza poetycka, nieco chaotyczna, ale ma pewnego rodzaju ciągłość przyczynowo-skutkową. Stylizacja językowa zachowana w całości, barwne środki stylistyczne, czego jeszcze chcieć?

Drogi autorze, jeśli wstawiłeś to tu, bo uważasz, że to biała poezja, to radzę zając się prozą poetycką albo trochę poobserwować formę 'znormalizowanego' białego wiersza. Ale jeśli wstawiłeś do tego działu, bo po prostu nie wiedziałeś gdzie indziej mógłbyś, bo brakuje działu proza poetycka, to ja jestem jak najbardziej za tym tekstem.

Pozdrawiam.

Ja bym wstawiła prozę poetycką normalnie, do prozy, pisząc przy tule "(proza poetycka)".



Z wikipedii:

Proza poetycka - rodzaj prozy przesyconej subiektywizmem, środkami stylistycznymi, rytmiką, charakterystycznymi dla poezji. Szczególnie popularna była w okresie romantyzmu i modernizmu.

Dam jeszcze z portalwiedzy.onet.pl bo wiele osób nie wierzy powyższej stronie:

Proza poetycka, utwory narracyjne przesycone subiektywizmem, tropami stylistycznymi, muzycznością, rytmizacją typową dla liryki

Zatem - podpisuję się obiema łapami pod komentarzem Gry. Wierszem to to nie jest. A jeżeli chciałeś być inny, przepraszam - oryginalny - to nie wyszło.



"Miłość" z wielkiej litery - przecież to takie banalne!



Stawianie spacji przez znakiem zapytania to błąd. I nie tłumacz się, że to poezja, w niej wszystko możesz. Racja, ale trzeba to robić z głową, a ty tego nie robisz.



Zaimek z wielkiej, co sugeruje wielki egoizm autora, inne słowa też, wyniosły ton, coś na styl nadmiernego uwielbienia jakiejś rzeczy. Brak pozytywów, w moim oczach, rzecz jasna.



Zanim wkleisz kolejny wiersz na forum, mocno się zastanów, czy nie lepiej, żebyś tego nie robił.



Pozdrawiam

Patka

Gra pisze:Tu nie ma wiersza, tylko jakieś prozatorskie wprawki, nieskładnie pociachane enterem. Filozoficzne wywody niewysokich lotów, bez ładu, składu i sensu. Interpunkcja wołająca o pomstę do nieba, absolutna niekonsekwencja kropek, przecinków, dużych, małych liter. Zupełny brak jakiejkolwiek formy, czy konstrukcji. Bylejaki bełkot po prostu. Nawet nie bardzo wiadomo, co można poprawić, oprócz tego, że wszystko.

Co to jest niskość? Dlaczego "Mnie" z dużej litery? Co to znaczy "wszystko niszczysz i ponownie zaczynasz"? Co zaczynasz? Niszczenie?

Boska latorośl najpewniej znudzona, dlatego gardzi. Nie dziwi mnie to jakoś.

Nic dodać, nic ująć. W prozie radzisz sobie zdecydowanie lepiej.

Ojejku.

Zgadzam się z poprzednikami- proza, proza i jeszcze raz proza!

Nie podoba mi się ani trochę, kwintesensja kiczu jak dla mnie. Coś na modłe 'renesansowej' podniosłości, nie wyszło ani trochę. Nie podoba mi się.

Jak to się stało, że jeszcze mnie tu nie było? <myśli> Ollarsiku nasz kochany, ta "Poezja", to ci za bardzo nie wyszła. Z utworu bije patos i samozachwyt... A czytelnika skręca w tym samym czasie od nadmiaru żółci Nie powiem, oryginalne



Ale! Przed interpunkcją chylę czoło. Rzadko zdarza się, żebym reagowała na nią gustownym przechyleniem główki z niemym "WTF?!" na ustach.



Marik, nie waż mi się sądzić, że piszesz gorzej! Głupia skromność, albo jeszcze głupsze niedowartościowanie!



Ollars, jeżeli chcesz pisać poezję, to dla własnego bezpieczeństwa i dla spokoju naszego ducha nie używaj w ogóle interpunkcji, pisz składniej, włóż słowa w jakieś konkretne ramy konstrukcyjne i nie obieraj patosu za główny środek wyrazu. To działało do średniowiecza XD