Latest post of the previous page:

Kadah pisze: Zdjęła z siebie ciało i wszystko, co fizyczne.

W tym zdaniu, dla mnie, odrobinę przegadane. Skoro zdjęła wszystko... ja bym tutaj zostawiła, dla zobrazowania przez czytelnika.

Ogólnie bardzo mi się podoba. Złapanie chwili, kiedy patrzy śmierć, przy zachowanej świadomości. To trudne, w takich momentach ujarzmić krzyk... Tobie się udało.
Piękny opis.

Pozdrawiam.

Tomek3000xxl, Elka, bardzo dziękuję.
P.Yonk, mucha wygląda imponująco

Miniatury można poprawiać w tym samym wątku.

- Czyli wkleić je od nowa? Bo nigdzie nie widzę przycisku "edytuj", ale może źle szukam.

Kadah, tak, edytować starego tekstu nie możesz, możesz za to umieścić tu, lub w nowym poście, wersję drugą poprawioną.
A co do tekstu
Przeczytałam go jeszcze w nocy, zaraz po umieszczeniu.
Zrobił na mnie duże wrażenie.
Estetyka łączenia sensualności ze śmiercią, nie wzbudza we mnie negatywnych skojarzeń.
To oczywiście czysta semantyka, ale pierwsze zdanie odbieram sensualnie a nie erotyczno-seksualnie.
Jedyne co mi zazgrzytało, to powtórzenie słowa "przybrał" - raz w zestawieniu ze spalenizną, drugi raz z wiatrem - w zdaniu zamykającym miniaturę, a także "kosa" i zaraz po niej "kościste palce".
W tak krótkim tekście rzuca się to w oczy i trochę przeszkadza. W moim oczywiście odczuciu.
I bardzo się cieszę, że dział miniatur tak błyszczy na tle innych tekstów.
Gratuluję Ci pomysłu i wykonania

Sarah, bardzo dziękuję za uwagi. Masz oczywiście rację Poprawiona wersja będzie w takim razie wyglądać tak:

Kadah pisze: materiał u jej stóp wyglądał niczym wspomnienie oceanu.
Spojrzała mu w oczy. Pokręcił głową, że to nie wystarczy.

mu* wiąże mi się z materiałem lub oceanem Wiem, że kosa* wyjaśnia wszystko, ale jednak ociupinkę mi to przeszkadza. Później też.

Kadah pisze: W jednej ręce ściskała szczęście. W drugiej żal. Rozprostowała palce i uciekły z wiatrem.

Czy to palce uciekły z wiatrem?
Masz powtórzenie palce*
Po pierwszym zdaniu nastawiłam się na erotyk, a później zaskoczenie. Podoba mi się pomysł rozdziewania, choć zastanawiam się jeszcze nad tym, że zdjęła z siebie wszystko co fizyczne, zapomniała o dotyku, a później w rękach ściskała uczucia, a jeszcze później poczuła te zimne palce.
Pozdrawiam i przepraszam za czepialstwo. Miniatura ma klimat

Gelsomina, celne uwagi. Nie zauważyłam tych sprzeczności, ale masz rację, istnieją. Problem w tym, że aby je wyjaśnić, musiałabym rozbudować tekst, a w moim założeniu to miała być scenka-miniaturka. Dlatego zostawię drabbla tak jak jest, ale to z lenistwa, bo bardziej pracowity człowiek zabrałby się za poprawianie i wyjaśnianie. Dziękuję za czujność

OK
Dziękuję za odpowiedź

Gelsomina, to ja dziękuję

siostro_Kadah, gratuluję obrazu. Bardzo dobry.

Bardzo dziękuję Choć miniaturka okazała się kontrowersyjna, jestem z niej zadowolona.