Okiem swoim czynisz
Utworu patrzenie
Czy ujrzysz tam aby
Poety widzenie

Nie każde wszak oko
Spojrzy wedle oka
Spojrzenie nie czyni
Człowieka proroka

Nie szukaj słów swoich
Co do wiersza słowa
Toż czytając wersy
Tam autora głowa

Myśl zrozumiała, choć się z nią nie zgadzam, przekaz jasny.
A formę można nieco unowocześnić, tzn. zbyt mi przypomina przypowieści Krasickiego.
Nauczyłam się zwracać uwagę na powtarzające się słowa, a "oko" powtarza się trzy razy.

lekko, zwiewnie i
edukacyjnie:)

skompresowany cały wykład.

Aloe pisze: Nauczyłam się zwracać uwagę na powtarzające się słowa, a "oko" powtarza się trzy razy.

Ma się nie powtarzać?

Hehehe, dowcipne nawiązanie do poprzedniej dyskusji. Wiesz, że ja się z tym nie zgadzam, ale wiersz nawet mi się podoba. Co do powtórzeń - zawsze mi zwracają uwagę na nie i ja też przyswoiłam już tę zasadę. Jest to trudne, bo nieraz powtórzenie nawet pasuje.Tutaj bardzo pasuje, ale Aloe ma rację. Na początku spróbowałabym przynajmniej to "okiem" może czymś zamienić.Mi się natomiast rzuciło w oczy, hehe, coś innego.Zaczynasz ciągle od dużej litery, to psuje plastyczność
Okiem swoim czynisz,
utworu patrzenie
Itd. Dokańczasz myśl, więc wg mnie tak byłoby lepiej, albo w ogóle bez przecinka.

Aloe pisze: A formę można nieco unowocześnić

Nie można...

Aloe pisze: tzn. zbyt mi przypomina przypowieści Krasickiego.

Muszę się zapoznać.

Aloe pisze: Nauczyłam się zwracać uwagę na powtarzające się słowa, a "oko" powtarza się trzy razy.

Aloe, faktycznie, z pewnym jednak zastrzeżeniem. I tu zgodzę się z Anna Nazabi, bo po powyższej Twojej sugestii, od razu zwróciłem uwagę na pierwsze wyrażenie "okiem", które teraz zamieniłbym na "wzrokiem". Obecność dwóch następnych słów "oko, oka", ze względu na charakterystykę wersów, w których występują, ma swoje uzasadnienie. Uważam, że nie każde powtórzenia trzeba usuwać na siłę, tylko dlatego, że są powtórzeniami. Wszystko zależy od roli takiego zjawiska w wierszu.

pan_ruina pisze: skompresowany cały wykład.

:wink:

Anna Nazabi pisze: Zaczynasz ciągle od dużej litery, to psuje plastyczność

Są różne metody pisania wierszy. To kwestia przyzwyczajenia, zarówno autora, jak i czytelnika.


Czytacze - dzięki :wink: .

pan_ruina pisze:

Aloe pisze: Nauczyłam się zwracać uwagę na powtarzające się słowa, a "oko" powtarza się trzy razy.

Ma się nie powtarzać?

No, pięć ok jest ok

Aloe pisze:

pan_ruina pisze:

Aloe pisze: Nauczyłam się zwracać uwagę na powtarzające się słowa, a "oko" powtarza się trzy razy.

Ma się nie powtarzać?

No, pięć ok jest ok

W prozie staram się plewić powtórzenia, w poezji nie zawsze. Często zamierzone podbijają tekst, a nawet są konieczne.
W wyżej załączonym niczego bym nie zmieniał.
Mogę podlinkować setki jak nie tysiące wieszy z powtórzeniami, w przykładzie dam dwa z wczoraj z PP

http://www.poezja-polska.pl/fusion/read ... e_id=42837
http://www.poezja-polska.pl/fusion/read ... e_id=42842

Kino oko z widzeniem poezji;)
Wiersz nie traci na plastyczności przez użycie dużych liter zaczynających strofy. Są różne szkoły pisania, tak samo rzecz ma się do interpunkcji.
Przecinki, wykrzykniki czy pytajniki zostawiam odbiorcy, co daje wiekszy wachlarz interpretacj.

Nie każde wszak oko

Powtarza się oko - jakby zmienić np. na " Nie każda wszak źrenica" lub podobnie to by było już gites Po za tym wiersz w moi guście - lekki, humorystyczny i ironiczny. Z dystansem do samego autora i do przyszłych czytelników - nie osądzaj wiersza, wpierw przeczytaj, ach już przeczytałeś? To nie osądzaj.

pan_ruina pisze:

Aloe pisze:

pan_ruina pisze:

Ma się nie powtarzać?

No, pięć ok jest ok

W prozie staram się plewić powtórzenia, w poezji nie zawsze. Często zamierzone podbijają tekst, a nawet są konieczne.
W wyżej załączonym niczego bym nie zmieniał.
Mogę podlinkować setki jak nie tysiące wieszy z powtórzeniami, w przykładzie dam dwa z wczoraj z PP

http://www.poezja-polska.pl/fusion/read ... e_id=42837
http://www.poezja-polska.pl/fusion/read ... e_id=42842

Kino oko z widzeniem poezji;)
Wiersz nie traci na plastyczności przez użycie dużych liter zaczynających strofy. Są różne szkoły pisania, tak samo rzecz ma się do interpunkcji.
Przecinki, wykrzykniki czy pytajniki zostawiam odbiorcy, co daje wiekszy wachlarz interpretacj.

Mam prawo wyrazić własne wątpliwości, choć może to się innym nie podobać. Nie wymieniłam wszystkich i niech tak zostanie. Znam mnóstwo klasycznych wierszy z powtórzeniami, które pełnią określoną funkcję i nie muszę zaglądać na promowany przez ciebie portal.
Kino? Raczej fotoplastikon.

Aloe pisze:Mam prawo wyrazić wła

Nie! Bo moja racja jest najmojsza

Aloe pisze:i nie muszę zaglądać na promowany przez ciebie portal

Promować to ja mogę co innego po 22:)

Aloe pisze: No, pięć ok jest ok

Wszak moje oko nie widzi aż pięciu ok w powyższym.
...
(żart)

pan_ruina pisze: W prozie staram się plewić powtórzenia, w poezji nie zawsze. Często zamierzone podbijają tekst, a nawet są konieczne.

Bardzo dobra uwaga!

pan_ruina pisze: Wiersz nie traci na plastyczności przez użycie dużych liter zaczynających strofy. Są różne szkoły pisania, tak samo rzecz ma się do interpunkcji.

Tak!

pan_ruina pisze: Przecinki, wykrzykniki czy pytajniki zostawiam odbiorcy, co daje wiekszy wachlarz interpretacj.

Tak! W takich poczynaniach ukryte są intencje autora.

RebelMac pisze: Powtarza się oko - jakby zmienić np. na " Nie każda wszak źrenica" lub podobnie to by było już gites

Jedyne "oko", które ewentualnie można zmienić, to pierwsze "okiem" (już o tym pisałem w poprzedniej wypowiedzi). Powyższa propozycja ze źrenicą spowoduje, że tekst straci na swoim wydźwięku.

Aloe pisze: Znam mnóstwo klasycznych wierszy z powtórzeniami, które pełnią określoną funkcję

Tak, Aloe, tak!...

Jak słusznie zauważył pan_ruina, , plewienie powtórzeń w prozie jest jak najbardziej wskazane, natomiast, ludzie, "nie dajcie się zwariować" z powtórzeniami w wierszach!
Pisanie poezji to nie jest sama "praca techniczna", wymaga to zupełnie innego wyczucia, niż pisanie prozy. O ile pewne powtórzenia w wierszach można usunąć, to niektóre:

pan_ruina pisze:podbijają tekst, a nawet są konieczne(!).

Tylko to chciałam: bliżej księdza Baki, dużo bliżej

"Śliczny Jasiu, mowny szpasiu"? Chyba nie jest aż tak źle

Baka fajny jest!
Chodzi mi o ducha tego tekstu - to barok w dobrodziejstwem inwentarza. (NA PEWNO nie Krasicki!)
Naborowski może, choć "zbakowany"

No trąci barokiem, to fakt