Latest post of the previous page:

Baribal pisze:Noc wślizgnęła się cicho pod chłód satyny, musnęła gładkość skóry, by potem zerwać resztki odzieży z marmurowej bieli nagości.

Marmurowa biel nagość w stanie początkowym (domyślna przedakcja) miała "resztki odzieży"?

Zrywanie resztek odzieży za pomocą muskania gładkości?

Baribal pisze:Zamknęłam wszystkie okna, by nie pozwolić szczęściu na ucieczkę.

Rozumiem, że zamykała okno w trakcie zrywania tych resztek z marmurowej bieli?

I tak dalej... Straciłaś kontrolę nad logiką, a poetyzacja tego nie zastąpi. Wprost przeciwnie - UWYPUKLIŁA.

Baribal pisze:Zamilkła. Leniwa dłoń spłynęła po linii mojego małego biodra, zostawiając za sobą szlak promieniujących po całej skórze dreszczy. Światło księżyca odbijało się w falach jej ciała, tworząc srebrną obwódkę.

to w żadnym wypadku błąd; co najwyżej drewno- ale to już inna bajka
małe biodro daje informacje o potencjalnie atrakcyjnej figurze kobiety; fakt, szerokie biodra bywają seksowne i to jak! ale bywają jednak rzadziej niż małe (małe- drewno, przy reszcie przeładnionych fraz, to po prostu słowo stanowczo nie na miejscu- możnaby jeszcze przeboleć wąskie ale małe to już dyskwalifikująca nieporadnaość)

czy ma też duże biodra? hm, nie ale małe pełni tu przecież funkcję informacyjną i wzmacniającą obraz.

poza tym, Największy z Wielkich Mistrzów napisał: objął jej wąską kibić choć nie musiał, albowiem już dwieście stron wcześniej opisał figurę obejmowanej; więc skoro sam Flaubert tak napisał, to jest to jak najbardziej dobre;
pamiętajmy, że tekstu nie rozbieramy tu jak na polskim w piątej klasie rozbierało się zdania na nadrzędne podrzędne i nazywało poszczególne części mowy, ale akcelerujemy przepoczwarzenie przyszłego pisarza w pisarza

Smoke pisze: małe pełni tu przecież funkcję informacyjną i wzmacniającą obraz.

Naprawdę?
"mam małe biodra" - to informacja, pierwsza z autocharakterystyki narracyjnej, nie licząc natchnienia wcześniejszego.
"moje biodra są małe" - podwójny epitet (dodam jeszcze aliterację "moje małe", co przy silnej stylistykę a la poetyzmy jest nie bez znaczenia)

Powstaje zresztą rodzaj auto-erotyzmu - "małe biodra" wyrażają zdziwienie (?) androginiczne - "małe" (wąskie) przynależą niejako anatomicznie mężczyźnie. Albo się Baribal pogubił z "płciami"

Zdziwienie androginiczne? Bari, jak mogłeś tam wstawić zdziwienie androginiczne?

Trzeba było napisać

Me żeńskie biodra nie dość szerokie,
Co przy porodzie wychodzi mi bokiem.

Cień poetyzmu zachowany, wiadomo, że kobiece i że wąskie.

P-sze pani! A Bartosh16, się przezywa!

Leniwa dłoń spłynęła linią wąskiego biodra, owijając skórę wstęgami rozkosznych dreszczy.

tak na szybko, to tak bym to napisał, pomijam kwestie atrybutów płci i zaimkologię, z którą nie powinno walczyć się za wszelką cenę; polecam lekturę MiM- zaimków (i "powtórzeń")tam jak mrówków, a nikt chyba ręki na to dzieło nie podniesie

Natasza pisze:Powstaje zresztą rodzaj auto-erotyzmu - "małe biodra" wyrażają zdziwienie (?) androginiczne - "małe" (wąskie) przynależą niejako anatomicznie mężczyźnie. Albo się Baribal pogubił z "płciami"

rany, przeciez to facet pisze, wrażliwy, ale facet, z calym kulturowym bagażem i do tego filozoficzym spojrzeniem na świat i socjologicznym skrzywieniem ku analizowaniu działań ludzi, wszedł w narratora żeńskoosobowego (:-P bo z wamipirami czort wie, jak jest) i przetworzył swoją wizje na możliwy, nie mówię, ze optymalny sposób widzenia.

do niektórych trafia (ithi i nuevo), do innych nie.

swoją drogą ciekawa jestem, jakby bronowi poszlo z napisaniem erotyku z damskiego punktu widzenia :-P i reszcie mądrali.