z tobą po prostu nie ma marzenia

mimo wszystko dotknęłam nieba

dopiero gdy się na mnie zawaliło

Interpunkcja. Będę się niestety tego czepiał, bo według mnie twoje wiersze zyskają na interpunkcji. Dodałbym kropki i "z wielkiej litery".

Patrzyłeś na samotność ubraną w miniówkę.

I wiarę w "chcę więcej" niż tylko zwykłe dni.

Nie wracaj gdy pójdę do przodu!

Dla mnie lepiej wygląda z tymi kosmetycznymi poprawkami. Interpunkcja, a uwagę zwracam na wykrzyknik, bo jak wiesz dodają trochę dynamizmu i uczucia.

A ty nadal tam jesteś.

Nadal wyglądasz jak bałagan.

Przecież nigdy nie potrzebowałam nikogo,

by czuć...

...że nie żyję.

Zapisałbym to w taki sposób. Mówiąc przez pryzmat recytacji to wielokropki jak dla mnie istotną rolę tu odgrywają. Lepiej się to czyta. Już tłumaczę dlaczego. Słuchacz tego wiersza w momencie gdy padają końcowe słowa (

by czuć...

) sądzi, że to już koniec wiersza, bo przy czytaniu ten fragment deklamujący tak jakby urywa, a tu nagle takie ładne dopowiedzenie, że ...że nie żyję.

[/quote] stawia kropkę nad i w tym wierszu. Pomysł jak mówiłem w innym temacie poniekąd powielony. I generalnie nie ma się do czego przyczepić oprócz tej interpunkcji i tego co mówiłem wcześniej. Wiersz ma coś w sobie. "Erekcjato..." uważałem za słabe, to zaś mi się podoba. Nie ma szału, ale wiersz przyjemny. Rozumiem, że masz swój styl i interpunkcji nie używasz, ale dla mnie zdecydowanie lepiej to wygląda z interpunkcją.

Czekam na kolejne prace.

Pozdrawiaju!