I znów dłonie szorujesz z przewinień -

wymówką.

Płuczesz dokładnie w strumieniu -

absurdem.

Strzepujesz cierpkie kropelki,

sumienia.

Ręcznikiem obłudy wycierasz

swe wnętrze.

Bez przecinka po "kropelki". Fajne Podobuje mnie się Ciekawy pomysł

Też mi się podoba. Znowu czuję się osobiście oceniana :-) Na szczęście błędnie. Ale trafiają w duszę Twoje wiersze, bez dwóch zdań.

Proste jak budowa cepa i praktycznie nie zmusza do dłuższych przemyśleń.

Przeczytałem raz i uznałem, że nie muszę kolejny (zazwyczaj tak robię), bo tu nie ma co rozumieć praktycznie, bo wszystko nawet na mój chłopski (tylko w przenośni) rozum jest oczywiste.



Poza tym na plus jest to, że jest krótkie i wszystko powiedziane jest baaaardzo treściwie. No i wiemy o co Ci chodzi.

Są różne rodzaje cepów o zróżnicowanej budowie i zastosowaniu Jestem jak najbardziej za. Przyjemnie się czyta, a czy nie wymaga przemyślenia? Zostawiam to każdemu do osobistego... przemyślenia :P:P