- Nie wyjdziecie, dopóki norma nie będzie wyrobiona! - zapowiedź ucięła marzenia o zakończeniu dniówki przed północą.
Yan Quan padał na twarz, pracując ósmy dzień z rzędu po szesnaście godzin, lecz by uniknąć krwiożerczego wzroku szefowej, pokornie pochylił się nad blatem. W akcie bezsilności wysyczał jedynie: "Niech przeklęty będzie, do którego to trafi".
Granatowe balerinki, które akurat sklejał, trafiły do Julity.
Ta, nie uszła w nich nawet stu metrów, gdy cofający po chodniku dostawczak omal nie wprasował jej w elewację kamienicy.
- Kretynie! - apodyktycznym wrzaskiem zagłuszyła szum porannego szczytu - wracaj, palancie, do pługa!
Chwilę później, po kostkach zaczął kąsać ją francuski buldożek, lecz precyzyjnie wymierzony w podbrzusze kopniak ostudził bojowy zapał Filipka, a próbująca go bronić właścicielka usłyszała szereg bluzgów, spośród których jedynie: "tłusta raszpla" nadaje się do powtórzenia bez konieczności gwiazdkowania tekstu.
Julicie do głowy nie przyszło wiązać tych incydentów z nowymi bucikami, przeciwnie - była z nich wyjątkowo zadowolona.
Służyły jej długo, zyskując, w bogatej kolekcji, status najwygodniejszych.
Zakup nie spodobał się za to narzeczonemu. Rzecz jasna, Alanowi nie przyszło nawet do głowy zająknąć się o tym, lecz w łazience pomstował na żółtka, który maczał palce przy feralnych balerinkach: "Żebyś tak, dziadu, zamiast premii, karnego kutasa zebrał... patafianie jeden... żesz w mordę...”
Trzeci raz płukał usta, a mimo to wciąż czuł posmak butaprenu.

Zgrabnie chybiona klątwa, mi się podoba, chce jeszcze.

Tekst niezrozumiały. Czemu Alan płucze trzeci raz usta po butaprenie? Buldożek ok, ale jak francuski to raczej buldog. O co chodzi w ogóle w utworze? Pozdrawiam.

Hihihi - chyba nic więcej nie wydobędę

- Nie wyjdziecie, dopóki norma nie będzie wyrobiona! - gniewna zapowiedź ucięła marzenia o zakończeniu dniówki przed północą.
Yan Quan padał na twarz, pracując ósmy dzień z rzędu po szesnaście godzin, lecz pokornie pochylił się nad blatem. Wolał uniknąć krwiożerczego wzroku szefowej i w akcie zemsty wysyczał jedynie: "Niech przeklęty będzie, do którego to trafi".
Granatowe balerinki, które akurat sklejał, trafiły do Julity.
Ta, nie uszła w nich nawet stu metrów, gdy cofający po chodniku dostawczak omal nie wprasował jej w elewację kamienicy.
- Kretynie! - apodyktycznym wrzaskiem zagłuszyła zgiełk porannego szczytu - wracaj, debilu, do pługa!
W drodze zaś z pracy, jakiś francuski buldożek próbował kopulować z jej lewą balerinką; ostudził go dopiero wprawny kopniak w słabiznę.
- Chodź na rączunie, Filipku. - Właścicielka wzięła psa na ręce. - Co za chamstwo! Zła pani chce cię skrzywdzić...
- Lepiej pilnuj swojego pokurcza, tłusta raszplo! - Julita ucięła scenę bez trybu odwoławczego.
Nareszcie w domu. Nie przyszło jej do głowy wiązać dzisiejszych incydentów z nowymi bucikami, przeciwnie - była z nich wyjątkowo zadowolona.
Mniej zadowolony był Alan. Oczywiście, nie tylko nie zająknął się o swoich wątpliwościach, ale nawet pochwalił (choć przez zaciśnięte zęby) pomysł dokupienia takich samych w kolorze białym, czarnym i zielonym oraz w groszki.
Przeklinał potem w łazience żółtka z fabryki nieszczęsnych balerinek:
- Żebyś tak, dziadu, zamiast miski ryżu, karnego kutasa zgarnął... żesz w mordę...
Przepłukał usta raz za razem, lecz posmak butaprenu nieco tylko zelżał.

Smoke pisze: "Żebyś tak, dziadu, zamiast premii, karnego kutasa zebrał... patafianie jeden... żesz w mordę...”

proszę mi nie zmieniać tekstu - bo to nie to samo!

Added in 44 seconds:

gebilis pisze:

Smoke pisze: "Żebyś tak, dziadu, zamiast premii, karnego kutasa zebrał... patafianie jeden... żesz w mordę...”

proszę mi nie zmieniać tekstu - bo to nie to samo!

Plusy:

„Niech przeklęty będzie, do którego to trafi” - podoba mi się.

„gdy cofający po chodniku dostawczak omal nie wprasował jej w elewację kamienicy.” - Plusik za „wprasował”.

Minusy:

Drobnostka – powinny być długie myślniki a nie krótkie.

Trochę wulgarna końcówka – chodzi o tego kutasa.