Latest post of the previous page:

No, dobrze:

Wyjaśnij mi te słowa!
Wyjaśnij mi dlaczego!
Wyjaśnij mi, dlaczego to zrobiłeś!
Wyjaśnij mi, dlaczego!

Zresztą, co ja się znam... Prosty historyk jestem, spierać się nie będę, ale jakby co, to wybrałabym wersję ostatnią. Intuicja mi tak podpowiada.

rubia pisze:Wyjaśnij mi dlaczego!

tu dlaczego jest równoznaczne w "powody", nie? Czyli dopełnienie w zdaniu pojedynczym.
smtk69 twierdzi (i słusznie), że to staje się na pewnym poziomie problem semantyczny nie syntaksy

Też miałam wrażenie, że to problem semantyczny. I dlatego pozostałabym przy swoim. I bardzo się cieszę, że nie jestem korektorką

Rany, rozważyliście to na wszelkie możliwe sposoby! To się nazywa naukowe podejście do problemu!

Zacytuję fragment swego małego, niebieskiego słownika:

Myślę o tym podobnie jak ty.

Podobnie jak w niektórych częściach Londynu najgorsze slumsy stykały się z ulicami względnie przyzwoitymi. (S.I. Witkiewicz)

ale:

Myślę o tym dzisiaj, podobnie jak ty myślałaś o tym wczorajszego wieczora.

Barbara była najmłodszym z tych dzieci, podobnie jak Bogumił był najmłodszy u swych rodziców. (M. Dąbrowska)

Pierwsze dwa przykłady są zdaniami pojedynczymi, ponieważ zawierają po jednym czasowniku (myślę i stykały się). Ostatnie dwa przykłady to zdania złożone, składające się z dwóch składowych każde, toteż przed połączeniem wyrazowym podobnie jak łączącym te zdania składowe musimy postawić przecinek. Inne, często używane, wyrazy tego typu, które mogą sprawiać podobne kłopoty to:

aż
czy
jak
jakby
jak gdyby
jakoby
na skutek
niech
niż
poza tym
przecież
tak jak

Aby podjąć właściwą decyzję co do użycia przecinka, należy zatem sprawdzić, ile mamy w zdaniu czasowników.

Z tego też powodu nie postawiłam przecinka w "Wyjaśnij mi dlaczego!" Jednak pani korektorka dopisała, widać ma podobne zdanie jak Rubia.

Panna Interpunkcja chichocze. Słyszycie?

rubia pisze: Wyjaśnij mi te słowa!
Wyjaśnij mi dlaczego!
Wyjaśnij mi, dlaczego to zrobiłeś!
Wyjaśnij mi, dlaczego!

Wydaje mi się, że w przypadku takich zdań decyduje kontekst i zamierzenia autora. Wszystko zależy od tego jaki charakter chcesz nadać swojej wypowiedzi. Jeżeli przed 'dlaczego' dasz przecinek, wprowadzisz jednocześnie pauzę w wymowie, co całkowicie zmieni zdanie. Jeżeli twój bohater jest zdenerwowany, mówi szybko (czyt. bełkocze) to z pewnością żadnej pauzy nie zastosuje. Natomiast jeżeli mówi spokojnie, ale jest np. zrozpaczony i nie ma siły już płakać, to w celu wywołania napięcia może zamilknąć w tym miejscu, co zaakcentujesz przecinkiem
Na twoim miejscu nie przejmowałbym się do tego stopnia gramatyka. U mnie interpunkcja owszem jest ważna, ale nauczyłem się używać jej do akcentowania i charakteryzowania określonych partii wypowiedzi, co znacznie pomaga

A teraz, dla zmylenia przeciwnika , słownik (mały i niebieski) stanie po stronie korektorki:

Kolejną grupę wyrazów, z którą łączy się stosowanie przecinka, są wyrazy, którymi bezpośrednio zwracamy się do kogoś (także retorycznie) lub wyzwiska i epitety, np.: Zosiu, tato, proszę pana, mój Boże, słuchaj, zobacz, ty wstrętny złośliwcze itp.

Powiedz mi to zwrot retoryczny podobnie jak słuchaj i zobacz.

Ona już nie chichocze, Ona zwija się ze śmiechu!

Wersja bez przecinka jest poprawna.

http://so.pwn.pl/zasady.php?id=629774

UWAGA 2: Przecinek należy również pominąć przed zaimkami względnymi wprowadzającymi takie pozorne zdania podrzędne, które nie są rozwijane, np.
Nie dostał kolacji i nie miał pojęcia dlaczego.
Postanowił kupić mieszkanie, lecz nie wiedział kiedy.
Wiadomo co. – ale: Wiadomo, co wolno.
Wiemy kto. – ale: Wiemy, kto to.
Nie wiem jak. – ale: Nie wiem, jak dalej.

Kurcze a co na to czytelnik ? Mam wrażenie, że to sztuka dla sztuki - jestem przekonany, że czytający nie zwraca na to uwagi :-)

Z pewnością 98% czytelników całkiem obojętne czy ten przecinek ma tam być, czy też nie, ale ja boję się tych 2%. A wiesz dlaczego? Bo oni siedzą na Wery. I na bank przeczytają to opowiadanie. Może tylko po to, by powiedzieć, co w nim jest nie tak.

Prosta rada - boisz się opinii innych? Nie pisz, nie będziesz miał obaw...

Nie pisałam tego poważnie , ale dzięki za radę.

Taka jest niestety prawda, aby pisać musisz mieć skórę słonia lub nosorożca i od razu należy się nastawić, że więcej będzie obmawiających niż pochlebiających. Samo życie...

Naturszczyk pisze:Taka jest niestety prawda, aby pisać musisz mieć skórę słonia lub nosorożca i od razu należy się nastawić, że więcej będzie obmawiających niż pochlebiających. Samo życie...

Wcale nie jest tak, że obmawiających jest więcej, niźli chwalących.

Po prostu obmawiającym bardziej się chce dzielić swoimi przemyśleniami i wykazują większą pomysłowość w zabiegach mających na celu dotarcie z negatywną opinią do Autora, stąd u Autora powstaje mylne wrażenie, że wszyscy się go czepiają, a nikt go nie chwali ;-)