Mam małe pytanie.

Czy powinnam opatrzyć wiersz przypisami do cytatów, którymi się inspirowałam? Chodzi o dwa cytaty z dzieł absolutnie fundamentalnych dla kultury europejskiej (jedna inspiracja bardzo oczywista, jeśli zna się dzieło, drugą powinno dać się zgadnąć) i jeden z tekstu bardzo niszowego (inspiracja dość delikatna, ze zmianą sensu).

Fluktuacja, a jaki cel chcesz osiągnąć?
Czy owe przypisy są integralną częścią wiersza ? Nawiązujesz bezpośrednio cytując utwór czy to wyłącznie inspiracja?

Sarah, wykorzystuję 1 - 2 wyrazy z utworu w takim kontekście, żeby mogło się skojarzyć.

Dziękuję za pytanie o to, czy przypisy są częścią wiersza. Jak się teraz nad tym zastanawiam, to wydaje mi się, że traktowane jako jego integralna część zburzą kompozycję.

Być może takie przypisy ułatwią komuś zrozumienie wiersza.
Ja nie lubię, gdy mnie autor prowadzi za rękę, i tłumaczy co ma na myśli i czym się inspirował. Wolę odkrywać to sama.
Ale.. to zawsze jest decyzja autora - co i w jaki sposób chce przekazać

No właśnie boję się, że bez przypisów wiersz będzie niezrozumiały, ale z drugiej strony nie chcę zabierać czytelnikowi przyjemności z samodzielnego odnalezienia sensu. Może dam tylko przypis z niszowym cytatem, ale muszę się jeszcze zastanowić.

W każdym razie bardzo dziękuję za odpowiedzi :-)

Fluktuacja, to może inaczej - zamiast używać cytatu w przypisach napisz pod wierszem (lub przed) czym był inspirowany - podając sam tytuł utworu lub tytuł i autora.
Wtedy zostawiasz furtkę czytelnikowi - jeśli będzie chciał to zajrzy do owych utworów

Dobry pomysł, tylko do niszowego utworu polskojęzyczny czytelnik może nie dotrzeć

Inspiracja, każdy się inspiruje, każdy ściąga, na ile ta inspiracja jest zamierzona, możesz wiersz o wierszu napisać, pisz i weny życzę.