Latest post of the previous page:

Ok. Ja tylko odnoszę się do niewłaściwej analizy morfologicznej, nie do zastosowania słowa

I ja pozdrawiam

wszystkie objaśnienia podanych słów pochodzą ze Słownika Języka Polskiego.

Którego?

PWN, panie psorze

Witam,

Dyskusja bezsensowna, bo udowodnienie Autorowi że użył archaizmu do niczego nie prowadzi.
Autor pisze jak pisze, i w tym jego charakterystycznym stylu "niepocieszny" nie razi w żaden sposób, niknąc w tłumie skomplikowanych i rozbudowanych zdań.
Co więcej, jestem zadania że, czy archaizmy, czy regionalizmy tekstom Autora zaszkodzić nie mogą, bo kolaż literacki jest niejako w twórczość Owsianki wpisany.

Pozdrawiam,

Godhand

A ja zapytam z innej beczki, bo kolejny raz widze kolejny post kolegi Owsianko w "Tu wrzuć...", który bardziej pasowałby w innym dziale (Centrum Wzajemnej Pomocy bodaj). Tutaj, mniemam, oceniamy teksty, wartość literacką, merytoryczną, estetyczną, a nie to, co ktoś chce napisać. Możemy przytaknąć: "Tak, napisz to", albo odradzać: "Nie, to kit, daj se siana", ale jak oceniać wartość literacką tekstu? To tak jakby wydawca wydał nadesłany konspekt zamiast rzeczywistej powieści.

Słownictwo w tym projekcie jest charakterystyczne, nieodparcie kojarzy mi się z dziennikarstwem, choć nie wiem, czy strawiłbym taką powieść.

I co tu więcej mogę zweryfikować?

Może kolega Owsianko się opowie - co to właściwie miało być i jak mamy się do tego zabrać?

dzieciństwo polegające na braku ciepłej wody

Czy dzieciństwo może polegać na braku ciepłej wody?

nie uformowaną plazmę, dodatkowo płynną

Nieuformowaną.
Po co tutaj to "dodatkowo"?

a ślubna, którą godziwie zaniedbuje w porze na lunch, uwielbia natomiast podczas kolacji ze świecami, puszcza się jego humorzastych gaci, ma go powyżej lub poniżej i wkracza na wojenną ścieżkę zdrady.

Godziwe zaniedbywanie, dosyć opozycyjne.
Dodatkowo zgubiony podmiot: zaniedbuje - on; uwielbia - on; puszcza się gaci - nagle ona.


Narrator przedstawiający bohatera, którego nie ma, ale jego egzystencja już jest opisana od początku do końca. Do tego poszukiwanie interlokutora diachronicznego i przebiegle diatropicznego, takiego, który potrafi zrozumieć to, czego jeszcze nie ma, a czego nie będzie, bo już było.