Czy przed pisaniem robicie opis postaci, wzrost, waga, kolor włosów, charakter, itd. Jeśli tak, to czy szczegółowo czy ogólnikowo?

Zwykle nie, chyba że chodzi o jakąś cechę szczególną.
Potem spisuję, co wymyśliłem, żeby nie było tak, że jednego dnia oczy zielone, a następnego niebieskie

Osobiście uważam, że to strata czasu, wiem jakie są postacie bo, je znam

Feder9 pisze: Osobiście uważam, że to strata czasu, wiem jakie są postacie bo, je znam

Jak masz ich 5 to faktycznie, ale jak masz 55 to zmienia postać rzeczy. I właśnie, opisujecie tylko głównych czy "resztę" też?

Tylko kilka najważniejszych, o ile tekst nie czyni w miarę równorzędnymi np. 20 (pierwszy i drugi plan).

Romecki pisze: Tylko kilka najważniejszych, o ile tekst nie czyni w miarę równorzędnymi np. 20 (pierwszy i drugi plan).

Skracać (postacie)?

Czasem postacie same wyłażą, rozwój fabuły je zmienia, dziś ma oczy, jutro może nie mieć ( mieć wydłubane ) dla czytelnika to bez znaczenia czy niebieskie czy zielone oczy

Eviar pisze:

Romecki pisze: Tylko kilka najważniejszych, o ile tekst nie czyni w miarę równorzędnymi np. 20 (pierwszy i drugi plan).

Skracać (postacie)?

Nie ma prostej odpowiedzi, wszystko zależy od tekstu. Mam powieści, gdzie 1 i 2 plan to mniej niż 10 osób, może nawet 5, i takie, gdzie jest co prawda para głównych, ale za to 2 plan to w zasadzie z 15 postaci - nie zetniesz ich, są ważne.

Mam bogaty świat, bo akurat w wymyślaniu jestem " miszczem".
Teraz myślę, które z postaci mogłyby "zagrać" drugi plan zamiast pierwszego.

Eviar pisze: Mam bogaty świat, bo akurat w wymyślaniu jestem " miszczem".
Teraz myślę, które z postaci mogłyby "zagrać" drugi plan zamiast pierwszego.

Nie kombinuj za bardzo, pierwszoplanowe postacie muszą być dobrze przemyślane, co nie znaczy że nie można ich rozwijać tak jak i tych z drugiego planu, czytając często skupiam się na postaciach z drugiego planu, bo spontanicznie się rozwijają.

Przy wielu postaciach trzeba uważać, by nie wyszło np. jak u Martina, gdzie i czytelników i autora zaczęło to przerastać.

Poza tym książka to przede wszystkim opowieść, a nie świat. Jeśli jest bogaty to dobrze, ale nie wszystko musi zostać dokładnie przedstawione czytelnikowi i trafić do końcowej wersji.

Wygląda na to, że będę musiała wybrać z grup postaci te pierwszoplanowe. Ciężko, bo i tak chodzą wszędzie razem.

Przeczytaj Tytusa Romka i Atomka, masz przykład jak postacie zmieniają się planami i rozwijają poważnie, w komiksach bardzo ważna jest charakterystyka postaci, są one głównym środkiem przekazu, w książce postać może być tylko tłem opowieści

Feder9 pisze: Przeczytaj Tytusa Romka i Atomka, masz przykład jak postacie zmieniają się planami i rozwijają poważnie, w komiksach bardzo ważna jest charakterystyka postaci, są one głównym środkiem przekazu, w książce postać może być tylko tłem opowieści

A jak to się ma do pisania książki?

Eviar pisze:

Feder9 pisze: Przeczytaj Tytusa Romka i Atomka, masz przykład jak postacie zmieniają się planami i rozwijają poważnie, w komiksach bardzo ważna jest charakterystyka postaci, są one głównym środkiem przekazu, w książce postać może być tylko tłem opowieści

A jak to się ma do pisania książki?

pierwsze, musisz wiedzieć czy Twoje postacie moją być charakterystyczne, drugie czy pasują do charakteru opowieści ( każda książka nią jest ) , trzecie czy nie lepiej odwrotnie, napisać opowieść i dopasować postacie...tyle, enigma, ale powieść musi mieć charakter, postaci, lub co trudniejsze opowieści...jak czytasz Stary człowiek i morze to dwie postacie są tłem dla opowieści, przekazu, są charakterystyczne, ale to morze jest najważniejsze...