to motyw przewodni
wypłakana sukienka
wylepiłam ją z mazideł żalu
i nici rozpaczy

co z tego
że wszyscy będziemy mieć białe skrzydła
czas wolno wycieka z kieszeni
nocami niemal stoi
nade mną
rozkazuje pamiętać

ostatnie słowa
pomalowałeś na bezbarwno
wyprałam je z uczuć
wywiesiłam ponad wszystko

cholera jasna
tego już nie zmienię
nadałeś mi piętno cichej winy
w zimnych dłoniach przyduszasz
moje potłuczone kawałki
nawet nie wiesz jak chętnie
otworzyłabym je i wyleczyła
siebie

kołysanki śpiewa mi
poduszka
09.08.09