"Skrzydła"





- chce wiedzieć, czy błędem jest

uwierzyć w nieistniejące -





grzech w postaci ćmy

przysiada obok świecy, razem

są chwilą



w płomieniu, metalicznym sykiem, przemiany



patrzysz - miłość, , wierzysz fascynacji, kusi

odchodzenie w ogień, żeby stać się światłem



powiedz mi czy ktokolwiek z nas

byłby w stanie, tak jak ona

umrzeć za przekonania



może ufała,



że jest niezniszczalna

Każdy z nas wierzy w coś, co nie istnieje



Mi się podoba. Taki ludzki jest i prawdziwy. Ja sobie aż wyobraziłam tą świecę, ćmę... ciszę w tle i melancholię. A to dobrze dla wiersza.



Dziwię się, że nadal taki goły, bezkomentarzowy stoi. Widocznie zgubił nam się w natłoku nowych utworów... A to ładny wiersz i na dodatek świetnie spuentowany.

Bardzo dziękuję, to miłe co napisałaś. Ja też lubię ten wiersz, choć dla wielu jest mało zrozumiały, bo podobno taki współczesny Ale bardzo dziękuję.

Nie wiem, co w nim niezrozumiałego. Nie jest banalnie przejrzysty, a żeby go zrozumieć trzeba chwilkę się zastanowić. Jak dal mnie, to takie wiersze są najprzyjemniejsze.

Dzięki, dzięki, dzięki