Judith Westron, "Reżyserowanie aktorów"

1
Jeśli ktoś jest fachowcem od interpretacji tekstów literackich, to pewnie nie znajdzie w tej książce odkrywczych rzeczy dla siebie, ale dopiero co skończyłam czytać i jestem pod wrażeniem.

Autorka w bardzo pobudzający wyobraźnię sposób pisze o sposobach analizy scenariusza, możliwych odczytaniach znaczenia z pozoru jednoznacznej sceny i odrzuceniu oczywistości w czasie pracy nad tekstem. Myślę, że wielość interpretacji, na jakie pozwala zapis niby-to-banalnego dialogu mógłby dać do myślenia też twórcom literackim.

Wydaje mi się, że przegląd tzw. "czasowników aktywnych" (czyli sposobów, w jaki pojedyncza postać działa na drugą w danej scenie: schlebia, flirtuje, dręczy, etc.), budowa sceny i wyznaczanie celów przewodnich i cząstkowych dla pełnokrwistych, wiarygodnych postaci może być pomocne dla pisarzy-amatorów w budowaniu swojego warsztatu.

(Poza tym, uwielbiam wiedzieć, jak działa świat, a odmitologizowanie we własnej głowie, jak wykonuje się konkretne, prozaiczne rzemiosło aktorskie było niezwykłym przeżyciem i chciałam Wam gorąco polecić ten podręcznik.)
And the world began when I was born
And the world is mine to win.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Czytelnia”