Latest post of the previous page:

W mojej opinii Tolkien nie był wybitnym pisarzem. Ale za to wybitną tłumaczką była Skibniewska. Książki czyta się świetnie. Po polsku.

DrVenkman pisze:W mojej opinii Tolkien nie był wybitnym pisarzem. Ale za to wybitną tłumaczką była Skibniewska. Książki czyta się świetnie. Po polsku.

A możesz uzasadnić?
Nie żeby mi jakoś szczególnie zależało na żywiołowej wymianie zdań, ale opinie poparte argumentami są ciekawsze

Jasonie, dzięki za pytanie. Czytałem po polsku (większość rzeczy wydanych) i w oryginale (półtora tomu Władcy, po czym wysiadłem). Uważam, że Skibniewska uprościła (głównie idzie mi o syntaktykę, a myślałby kto, że angielska składnia jest trudna do "przekombinowania") i upiększyła literacko (np. "Obieżyświat" zamiast "Strider") tekst.

No proszę. Ja mam odwrotne wrażenie Tłumaczenie Skibniewskiej lubię (jako jedyne z polskich, może z przyzwyczajenia), ale dopiero oryginałem się zachwyciłam. Wiersze i wierszyki, poematy aliteracyjne, nazwy własne, stylizacje i archaizmy, wszystko połączyło się w całość. W przekładzie mamy siłą rzeczy nazwy anglosaskie w polskim tekście, a to zmienia odbiór.

(ten zachwyt dotyczy głównie the History of Middle Earth; Hobbita miło się czyta po polsku.)

A mi się podoba tłumaczenie Łozińskiego. Nim wszyscy dostaną apopleksji i wylewu, chcę nadmienić, że nie podoba mi się tłumaczenie nazw własnych. Chodzi mi o jego ogólną kulturę języka i używanie takich słów jak "wierzeje" czy "włodarz". I stylizację oraz klimat. Na przykład takie "Trupie Trzęsawiska" biją na głowę "Umarłe Bagna" Skibniewskiej. I "Łazik" (że też przypomnę, iż ma być to miano pogardliwe, używane przez ludzi lękających się ponurego mężczyzny snującego się po pobliskich wzgórzach) brzmi lepiej niż "Obieżyświat", który ma w sobie sporo dostojeństwa. Ja bym tak nie nazwał kogoś, kim gardzę, bo się go skrycie boję. No i gdybym był hobbitem, którego Nazgul zaraz przerobi na kebab, wolałbym w panice wrzeszczeć "Ła-ziiiiik!", nie "O-bie-ży-świa....AŁAAA!" :wink:

Hobbit natomiast - Polkowski. Perfekcyjnie.

Bardzo ciekawe rzeczy opowiadacie!

Być może trzeba mieć doskonałą znajomość angielskiego i żyłkę filologa, żeby prawdziwie docenić oryginał.

Ciekawa perspektywa z określeniem Aragorna. Dla miejscowych, zasiedziałych i zastanych ludzi nawet słowo "Obieżyświat" mogło mieć pejoratywne konotacje a równocześnie dla innych, marzących o przygodach (czytelnicy!) i już podróżujących (hobbici) niosło przekaz o jakiejś, nie wiem, tajemnicy i nadziei. Strider, czy ten nieszczęsny "Łazik" nie mają dla mnie takiej mocy i wydźwięku.

No właśnie ja zupełnie niczego pejoratywnego w "Obieżyświecie" nie dostrzegam. W ogóle, najlepsze byłoby miano "Włóczykij", ale wtedy Tove Jansson nasłałaby na tłumacza Bukę. :wink:

Immo
A ja myślałam, że jestem jedynym człowiekiem na świecie, który woli Łozińskiego.

Ja odpadłem przy czytaniu Łozińskiego. Jako tłumacz dla mnie poległ choćby na tłumaczeniu wiersza otwierającego książkę. Tu nawet nie chodzi o nieszczęsne krzaty, ale o choćby podstawową wierność oryginałowi.

Łazik jako nazwa własna, również bardziej mi podchodził od Obieżyświata

Zaskakujące! Dla mnie łazik to jest przede wszystkim pojazd księżycowy. Haha!

Wracając do samego Tolkiena, uważam, że Hobbit jest o wiele lepszym dziełem niż Władca (autor dostałbym zapewne apopleksji na takie dictum).

Ciekawa perspektywa z określeniem Aragorna. Dla miejscowych, zasiedziałych i zastanych ludzi nawet słowo "Obieżyświat" mogło mieć pejoratywne konotacje a równocześnie dla innych, marzących o przygodach (czytelnicy!)

Obieżyświat kojarzy się też z bohaterem z "w 80 dni dookoła świata". Łazik i Włóczykij - wiadomo

A w oryginale imię nie pochodzi od "stray" (błąkać się), ale od "stride" - coś jak kroczyć, rytmicznie, zdecydowanie, co się bardziej kojarzy z dostojeństwem ukrytego króla niż ze zwykłym łazęgą

Mnie kiedyś do Hobbita bardzo zniechęciła okładka. Bo kiedy Edward był bardzo małym Edziaszką, dostał takie o to wydanie Hobbita:



Ten tutaj Bilbosz Bagosz wygląda dla mnie okropnie i czytając go nie widziałem takich hobbitów jacy byli w filmach, lecz właśnie takie dziwne, paskudne stwory co żyją pod ziemią jak krety. I w ogóle wydawało mi się to jakieś bajkowe i dla dzieci. Przeczytałem może z 20 stron i odłożyłem książkę na kilka dobrych lat. Później, gdy mały Edziaszka był już prawie Edzikiem, obejrzał "Drużynę Pierścienia". Dopiero pod koniec filmu coś mi zaświtało. "Zaraz, zaraz. Czy to nie są te same bilbosze bagosze co leżą zakurzone u mnie na półce?!" I przeczytałem. I byłem zachwycony. To niewiarygodne jakie znaczenie może mieć okładka .

Miałam ten sam problem! Mój Hobbit wyglądał tak:



W środku była jedyna ilustracja, kosmate coś na drzewie. Zupełnie sobie nie mogłam tego stwora wyobrazić - a z krasnoludami zaprzyjaźniłam się dopiero w okolicach Mrocznej Puszczy

Jason pisze:Ja odpadłem przy czytaniu Łozińskiego. Jako tłumacz dla mnie poległ choćby na tłumaczeniu wiersza otwierającego książkę. Tu nawet nie chodzi o nieszczęsne krzaty, ale o choćby podstawową wierność oryginałowi.

W wydaniu poprawionym, do którego się odnoszę (Libros), wiersz przełożył Gumkowski.
I nie ma tam żadnych "krzatów", "Bagoszów" ani niczego takiego, nazwy są normalne (gdzieniegdzie się przekradły próby przekładania imion, więc znajdzie się jakiś hobbit o nazwisku "Powroźnik" czy "Hardostopczyk" ("HARDOSTOP!").

Galla pisze:A w oryginale imię nie pochodzi od "stray" (błąkać się), ale od "stride" - coś jak kroczyć, rytmicznie, zdecydowanie, co się bardziej kojarzy z dostojeństwem ukrytego króla niż ze zwykłym łazęgą

Co nie zmienia faktu, że podążam wciąż za cytatem samego zainteresowanego, który to cytat brzmiał mniej więcej tak: "Łazikiem jestem dla grubego oberżysty, który mieszka o dzień drogi od wroga, który by go bez namysłu wypatroszył." :wink:
Zresztą, w oryginalnej koncepcji miał zwać się "Trotter", czyli "Truchtacz", ale Tolkien zmienił zamysł.

Ha! Ja miałem książkę z tą drugą okładką tutaj pokazaną (wcześniejsze wydanie Iskier) i za nią przepadałem. Dziwna i fascynująca, ale nie obleśna, jak ta z lektur szkolnych (patrzcie na włochate łapy tego kretołaka, haha).

Trotter
No to piękne. To by brzmiało jak wymioty. Dobra zmiana.