Smętne marzenie. (Fikcja fanowska. Rok 1984. G. Orwella. #1). +P.

1
Smętne marzenie
Kolejna osoba
Wydała na siebie
Wyrok śmierci
Siadając na krześle
Następna osoba
Dokonała
Tego zbrodniczego czynu
Wiążąc sobie ręce
Zakładając sobie na nie
Kajdanki
Tak ciasne
Aby nie móc ich otworzyć
Tak mocne
By nie dało się ich przerwać
Aby nie było to możliwe
Ich otwarcie
Ich przerwanie
II.
Nawet w pocie czoła
By nie było to możliwe
Ani wykonalne
Aby takim
Takim nie było...
Ani teraz
Nie w tej chwili
Nie w tej chwili …
Chwili przyszłej
Już nie będzie
Momentu w przyszłości
Umiejscowionego
Również
Nie ma już
Dla niego przyszłości
Bowiem usiadł na krześle
Kładąc ręce w dyby
Ktoś je zamknął
Kładąc głowę
Na pieńku
III.
Oczekując na jej ścięcie
Lub na celny rzut
Rzut toporem
Czekając już tylko
Na wbicie się jego ostrza
W czaszkę
Wbicia
W czaszkę
Jej ostrza
Gdy siekiera
Zostanie przez kogoś
Rzucona
Kiedy ktoś
Zamierzy się nią
Rzuci
Miotnie w niego
Przebijając czaszkę
Przepoławiając ją
Tym celnym rzutem
Śmierć na miejscu
Zgon
Tak jak usiadł
W takiej pozycji
W jakiej posadził
Siebie samego na krześle
W takiej pozycji
Zostanie ścięty
Zostanie uśmiercony
Wyrok zostanie wydany
Gdy tylko wstanie
Kiedy tylko
Z tego krzesła się podniesie
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja rymowana”

cron