Pozostawiłeś mnie z wiarą że przeżyje,

Teraz poszukuję cię z nadzieją że żyjesz.

Biorę garść gwiazd które rzuciłeś na ciemne niebo,

I chowam je dla siebie aby nie zapomnieć tego.



Pozostawiłeś mnie z nadzieją że wrócisz,

A ja martwiłam się że życie sobie skrócisz.

Idę drogą życia którą wspólnie wytoczyliśmy,

Jednak razem do celu dojść nie mogliśmy.



Pozostawiłeś mnie z myślą że nie wrócisz,

A teraz modle się że z głębokiego snu się zbudzisz.

Widzę jak twe ciało znika pod gruzami,

Tę tragedię wciąż mam przed oczami.



Pozostawiając mnie zmarła ma nadzieja,

A teraz nie mam nadziei że życie się znów poskleja.

Z ranami twe ciało pozostawię w pamięci,

Teraz moje serce nosi większe rany po twej śmierci.