Przepięknie.
Każde zdanie smakuję jak kawę - mieszankę o średniej słodyczy, mocną z wyczuwalnym posmakiem rodzynek, czekolady oraz orzechów.
Ale jest coś jeszcze
Dwie rzeczy mi zazgrzytały:
Pierwsza może wynikać z tego, że w kawie czuję głównie gorycz, więc kwaśny posmak mi nie podpasował.
Druga - to ostatnie zdanie. Za każdym razem się łapię, i te "tylkownie" psują mi zakończenie. Jakby się dało to jakoś inaczej poustawiać?

Lubię kawę

Ładny obrazek.
Dla mnie jednak zbyt mocno dopowiadany, jakby tekstu było na 70 słów, i trzeba było 30 dorzucić w różnych miejscach, wtedy przymiotniki i inne dookreślenia ratują sytuację
Co nie zmienia faktu, że ja lubię Twoje pisanie. Ma smak dobrej kawy

Trochę mi się podoba, a trochę nie.

Pierwsze dwa zdania są przeładowane i nużą, ale potem jest dużo lepiej.
Smaki opisane ok, balans goryczy i kwasowości zależy od typu ziaren, obróbki i przygotowania, więc wszystko tu pasuje.
W tym drabblu najbardziej mnie intryguje historia, która została tylko zasugerowana. Jak nic można rozwinąć w powieść

Aż się specjalnie zalogowałem .
Jako miłośnik zatrzymanych scen, krótkich obrazów, mogę spokojnie napisać, żeby nie popaść w banały - świetne.

Mam mimo wszystko dwie malutkie uwagi: pierwsza to "brzeg pełnej filiżanki", może 'pełnej' jest niepotrzebne (wiem, potem jest, że nie rozlała, ale wydaje mi się, że w miejscu, gdzie jest dość wysoki poziom luksusu, nie nalewa się kawy z meniskiem wypukłym).
A większą zmianę zrobiłbym w imieniu. Jeśli jest filiżanka ażurowa, są jego czarne oczy, plus słońce, srebrna taca, no i zakaz sięgania bez pozwolenia, to nie żadna Zuzanna, tylko na przykład Muhdża, albo Khalida, Ajsza, Zahra...
Ciekawe o jakiej kawie myślałaś, ja piję LaBrasiliana Maffisa, bez cukru oczywiście.
:greetings-waveyellow:

O jak fioletowe dziewczęta bogacą miniaturiwnię:)
No i stań tu z takimi w tour de MM


Tekst przeczytany przy porannej kawie:)
Dobrze wszedł.

Tylko

ithi pisze: przełyka płyn

bez tego płynu.

A jesienią..
Pojedziemy na plac Pigalle
Kawa tam tańsza niż na Montmartre

P.Yonk pisze: Przepięknie.

dziękuję ;*

P.Yonk pisze: i te "tylkownie" psują mi zakończenie. Jakby się dało to jakoś inaczej poustawiać?

Próbowałam, ale mi nie brzmiało :(

Romecki pisze: Co nie zmienia faktu, że ja lubię Twoje pisanie. Ma smak dobrej kawy

;* bardzo mi miło

Romecki pisze: Dla mnie jednak zbyt mocno dopowiadany, jakby tekstu było na 70 słów,

Niestety było cięte. Ale to przez to, że ja właśnie "obrazki" lubię.

Jason pisze: Trochę mi się podoba, a trochę nie.

A ja za wszystko dziękuję :hug:

Jason pisze: Pierwsze dwa zdania są przeładowane i nużą, ale potem jest dużo lepiej.

Znaczy dobrze, że nie było więcej obrazka

Miras pisze: Jako miłośnik zatrzymanych scen, krótkich obrazów, mogę spokojnie napisać, żeby nie popaść w banały - świetne.

Dziękuję!

Miras pisze: Ciekawe o jakiej kawie myślałaś

Myślałam o Zuzannie. Ale racja, kawa też ważna. Co do imienia - potrzebowałam polskiego.

brat_ruina pisze: Dobrze wszedł.

Dziękuję. ;* (pp - no oczywiście)

Sarah pisze: A jesienią..
Pojedziemy na plac Pigalle
Kawa tam tańsza niż na Montmartre

Sarah, ;*

Dziękuję wszystkim bardzo!

Perfekcyjna subtelność w zacieraniu grozy.
Czarna, niesłodzona kawa, czarne oczy... zakazy. Przemoc w związku, przemoc domowa.
Bardzo dobre pisanie.

No. Git jest. Taką Cię lubię. Nieprzesłodzoną, niekuchenną.
Każde, każde słowo tutaj buduje opowieść. Dużą, niepokojącą, przejmującą.
Wywołującą odruchowy sprzeciw.
W kilku zdaniach.
No.

Wrotycz, dziękuję bardzo! NIe spodziewałam się.
Leszku, a może ona tę kawę w kuchni? A na serio to dziękuję. ;*

Właśnie ten "nadmiar" słów mi z początku nie przypasował, potykałem się o ażury i wypielęgnacje. Aż dotarło, że ów przymiotnikowy tiulik tu ma sens, że jest w nim metoda. Ładnie to rozegrałaś Ithi, widać rękę fachmistrza. Podobało się.

I dlatego Ty jeseś Kopi Luwak, a ja wciąż żłopię rozpuszczalną z supermarketu
Piknie moja pani... oj piknie

Iwarze, tomku, bardzo dziękuję. :hug:

Added in 38 seconds:
PS na co dzień piję rozpuszczalną.
A Luvaka chyba nie chcę spróbować.

Pierwsze zdanie jest jak... wykrochmalona serwetka. I cudownie pasuje do tego obrazka. W filmie "Titanic" jest scena, kiedy Rose pije herbatę (tu pasuje: herbatkę) w towarzystwie innych dam i przygląda się dziewczynce, która starannie układa serwetkę na kolanach. Coś w tych klimatach, świetnie uchwycone.

Bardzo ładne, bardzo zgrabne i ten krochmal na początku - rewelacja