Weryfikatorium.pl

Mocne, Dobry Maleńczuk w prozie, czytając odniosłem wrażenie, że ojciec i syn to jedna osoba, ale to na +

Drażni mnie ten tekst tak bardzo, że aż marzę, żeby takiego dobrego ojca spotkać i nauczyć go, jak to jest, kiedy się spotka kogoś, kto potrafi oddać.
Jeśli o wywołanie takich uczuć Ci chodziło, to brawo.
Brawo, cholera.

G.

Doceniam. To jest (pomijając drobne mankamenty w rodzaju np. "śmignięcia") dobrze napisany tekst. O plugawym ojcu, ale dobrze napisany.

Jest na tyle dobrze napisany, że wydaje się, że tak powinien zachowywać się "dobry ojciec". Wszyscy (prawie) pokiwaliby głowami. Nie lubię, gdy tekst dobry, wywołuje we mnie negatywne emocje.

Ja się zgadzam, Pająku, ale przecież autorowi o to chodziło. Nie każdy tekst musi mieć miłego bohatera i nieść pozytywne przesłanie.

Zajrzałam tu i... to był błąd. Popełniłam błąd, czytając ten tekst. Teraz będzie za mną chodził przez cały dzień.
Mocny, dobry obrazek.

Bardzo dobry tekst. I bardzo smutny.

Hmmm... Mam mieszane uczucia. Miałam wrażenie czytania zliteraturyzowanego reportażu onetu. Bardzo dobrze zliteraturyzowanego - napisane to jest fajnym językiem, wyraziście, plastycznie, niby wszystko gra... Tylko emocje, które tu powinny grać główną rolę, są dla mnie trochę chyba zbyt jednowymiarowe. Albo za wiele razy już o nich czytałam? Nie wiem, sygnalizuję, że mi to nie zagrało tak do końca, aczkolwiek nie umiem sprecyzować, po której stronie relacji autor-odbiorca (patrząc po reakcjach powyżej, to jednak po stronie odbiorcy tym razem).
Tak czy tak, powtórzę się, napisane bardzo sprawnie, tekst łapie uwagę, na pewno skłania do chwili zastanowienia (nawet jeśli to zastanowienie z kategorii "czemu nie, skoro przecież to jest dobre" ).

Feder9 pisze: Mocne

Dzięki Feder, chyba dobrze, że skorygowałem pierwotną wersję (był taki lekki odjazd, ale bałem się kolejnego linczu).

Godhand pisze: Drażni mnie ten tekst

Dziękuję za komentarz, tekst miał właśnie taki być, choć bardziej skłaniający do refleksji niż drażniący.

Romecki pisze: Doceniam.

Dziękuję za docenienie (doczekałem się... ). Miało być smagnięcie a nie śmignięcie, coś mi się przestawiło przed północą...

P.Yonk pisze: Jest na tyle dobrze napisany...

Źle się czułem pisząc ten tekst, ciężko mi było wyważyć wszystkie aspekty, żeby nie przegiąć w żadną stronę, choć korciło mnie, oj korciło...
Dzięki!

Czarna Emma pisze: Zajrzałam tu i... to był błąd.

Droga Emmo, tylko proszę nie odwracaj się od moich potencjalnych następnych tekstów, tylko krytykuj, wskazuj błędy.

ithi pisze: bardzo smutny

Ithi, jak już pewnie zauważyłaś, wszystkie moje teksty są smutne. No nie wiem czemu tak mi to wychodzi. Dziękuję za odwiedziny.

Adrianna pisze: Miałam wrażenie czytania zliteraturyzowanego reportażu onetu.

Bardzo dziękuję za ten komentarz. Onetu nie odwiedzam od kilkunastu już chyba lat, odkąd z portalu informacyjnego zmienił się praktycznie w brukowca typu Fakt (chyba, że coś się zmieniło). Tak więc smutno mi z takiego porównania, ale co robić... A że emocji za mało - to już odczucie osobiste, kwestia doświadczeń życiowych i ogólnej mentalności - jest tu gdzieś równolegle dyskusja o HSP (OWW). Rzeczywiście zależało mi raczej na takim chłodnym opisie motywacji "ojca" (to nie ja), bo sam czasem nie potrafię zrozumieć, dlaczego niektórzy ojcowie i niektóre matki znęcają się nad swoimi dziećmi. U mnie to budzi emocje.
Pozdrawiam!

Miras pisze: A że emocji za mało

Chyba się nieprecyzyjnie wyraziłam. Nie miałam na myśli, że emocji za mało (sam temat już wzbudza emocje, więc od nich nie uciekniemy), bardziej chyba, że (dla mnie, oczywiście) poszedłeś w takie już mocno "wytarte" przedstawienie tych emocji/motywacji. Ale tak, to pewnie kwestia doświadczeń i tego, jak dużo się z pewnym tematem człowiek stykał. Co jednemu już się zdaje powtarzalne, dla drugiego będzie czymś nowym. I to, że tym drugim wstrząsa na pewno ma wartość.

Miras pisze: Droga Emmo, tylko proszę nie odwracaj się od moich potencjalnych następnych tekstów, tylko krytykuj, wskazuj błędy.

O żadnym odwracaniu się nie może być mowy. Musze po prostu ochłonąć po takiej dawce emocji. To dobry tekst, ale bardzo mocny.

No, kurczę, dobre! Nic dodać, nic ująć.
I zostawiłeś mnie na rozdrożu: czy jest to psychopata, który stara się jakoś zracjonalizować swoje poczynania, czy jednak "dobry" człowiek, który przekonaniami (być może wyniesionymi z własnego dzieciństwa) usiłuje znieczulić swoje odczucia.
Great!! :ok2:

Medea33 pisze: czy jest to psychopata, czy jednak "dobry" człowiek

Zdecydowanie chciałem pokazać możliwą motywację prostego człowieka, dlatego np. flanelowa koszula. Wiem, ostatnio flanela niby modna, ale dla mnie kojarzy się ze "zwykłym pracownikiem" - nie generalizując i nie obrażając oczywiście nikogo, kto w takich koszulach chodzi. Mój ojciec nosił takie koszule i ani razu mnie w całym życiu nie uderzył ani nie użył wulgarnego słowa (pracując na kopalni).
Dziękuję za komentarz.

Oj, to nie kupuję (jako fan flanelowych koszul )
A tak serio, to motywacji "mnie pas wychował na porządnego człowieka, to i Ciebie wychowa" też nie kupuję. Bo facet lejący dzieciaka nie jest porządnym człowiekiem.
A jeśli ktoś nie umie osiągnąć posłuszeństwa i pewnej karności metodami innymi niż przemoc, to jest po prostu słaby, i to ten rodzic sobie nie radzi.

G.