Latest post of the previous page:

Dwójka. "Księżyc..." Wyjątkowo oryginalny pomysł - bezpośrednie powiązanie znaków oznaczających litery ze światem fizycznym.

Zagłosowałam na Zupę, bo poczułam z nią emocjonalną więź.

Nic dodać, nic ująć do stwierdzenia, że Dział Miniatur staje się wizytówką Wery. Nawet jeśli produkcja małych arcydzieł nie zawsze idzie rytmicznie, to i tak zawsze jest na czym oko zawiesić. Ostatni zaś miesiąc sypnął wyjątkowo obficie. I wydaje się, że - jak rzadko - przy wyborze mogą decydować indywidualne preferencje, bowiem wszystkie miniaki w konkursie zmieściły się w uchu igielnym ustawionym przed Komnatą Zajebistości.
Trudny wybór. Zdecydowałem się oddać głos na "Dwa pokoje". Za siłę wyobraźni, ale przede wszystkim za pisarską umiejętność dobrania właściwych słów do jej werbalizacji. Z przyjemnością popatruję na osiągnięcia Czuowieka Roku. Będzie chleb z tej mąki, będzie.
Elka płaci frycowe (nowa!), a może też za niechęć do poprawienia pierwszego zdania które ma przewalone okrutnie.

Wszystkie mają "coś". Postawiłem na "Pomysł w kropce", gdyż jest mi bliskie. Tak to już jest, że tekst trafia w czytelnika emocją.

Rozpacz, rozpacz, po trzykroć rozpacz! Przynajmniej ze trzy teksty powinienem wskazać, a tymczasem zwycięzca może być tylko jeden...
No dobra, ja po prostu wiem, jak trudno prawdziwie uchwycić relacje z dziećmi, pokazać to bez kiczu, a jeszcze w interesujący sposób, jakie to wyzwanie...
Więc mimo że literacki nie jest to arcydzieło, za tę prawdziwość i świetny pomysł - mój głos na Księżyc zaćmiony, a umysł jasny.

"Dwa pokoje", za nierealność, którą uwielbiam. To ulotne coś, czego nie da się złapać i poczuć do końca, bo nie istnieje.
Ale skłaniałam się jeszcze ku "Zupie"

Romecki pisze: Rozpacz, rozpacz, po trzykroć rozpacz! Przynajmniej ze trzy teksty powinienem wskazać, a tymczasem zwycięzca może być tylko jeden...

Dokładnie.

Mój głos na "Dwa pokoje".
Za klimat, pomysł i perfekcyjne wykonanie.

G.

Sierpień obrodził dobrymi miniaturami Przed głosującymi ciężkie zadanie. Wybrałam "Dwa pokoje" - za zgrabny surrealizm.

Głosowałam na "Niewyraźne wspomnienia" - za absolutną elegancję!

Ej, a w sumie dlaczego nie ma porzeczkowego prabbla piewcy powstania?

MargotNoir pisze: Ej, a w sumie dlaczego nie ma porzeczkowego prabbla piewcy powstania?

Bo porzeczka, jak to porzeczka - jest w drugim obiegu
I nie jest dostępna dla wszystkich użytkowników.
I mam nadzieję, że Andrzej napisze nam inną miniaturę, równie dobrą co porzeczkowy, tak by mogła znaleźć się w kolejnym konkursie

"Dwa pokoje", za niesamowity klimat

Mnie zdecydowanie kupiło "Rozdziewanie Marjanny". Wydawałoby się, że temat został ograny już na wszystkie sposoby i niewiele się da wnieść nowego. Tu się udało, gratulacje :clap:

"Dwa pokoje" za cudowne snucie z wyobraźni.

Wahałem się pomiędzy dwoma.
"Księżyc zaćmiony, a umysł jasny." (oryginalny pomysł, obserwacja na początku ładnie przedstawiona)
"Niewyraźne wspomnienia" (podpisuję się pod stwierdzeniem, że to jest bardzo elegancki tekst, gustowna efemera)

Ostatecznie zagłosowałem na "Rozdziewanie Marjanny."
Miałem swoje zarzuty do niego, ale jest tam siła obrazu, której nie mogę nie docenić. Z wszystkich przedstawionych najwyraźniejszy i najbardziej zapadający w pamięć.

Ok. Przyznaję się. To ja zagłosowałem na "Zuzannę". Nie, żebym nie doceniał pozostałych. Aczkolwiek nie zawsze obrazy, które w nich widzę, są dla mnie pociągające. Czasami wręcz męczące. Kiedyś łatwiej było mi skakać między sygnałami ze zmysłów, a pojęciami w głowie. Dziś bardziej skłaniam się ku zmysłom, idee widząc niedoskonałe, a metafizykę za wręcz szkodliwą. Pozostał jeszcze humor i typ, który w "Zuzannie" zawarty, bardzo mi smakował. Mimo zgrzytu, ale to dałoby się wyszlifować.

ps. Oczywiście, najwyżej cenię swoje