Pij królowo

1
Pij królowo

spojrzeniem chwiejnym
potykając się o ostatni
zapięty guzik
wylewa mi pijany zachwyt
między piersi

Pij królowo
łuk triumfalny fiszbinów
pomaga piersiom zachować dystans
winy niezawinionej
ironii hybris

Hamlecie mówię spokojnie
o burgundzie sukni i wina
ale on nie rozpoznaje tragedii
Pij królowo

poczucie skrępowania
powoduje osunięcie wzoru twarzy
więc poprawiam odległość
siebie od siebie
od siebie do niego
zapinam spojrzenie schyleniem kieliszka

muszę potem pilnować
spragnionych warg
Pij
Granice mego języka bedeuten die Grenzen meiner Welt.(Wittgenstein w połowie rozumiany)

Pij królowo

2
Mocny obraz zagubionej, Coś jak "tańcz głupia tańcz" tylko bardziej skomplikowane. Lubię mocne, wyraziste obrazy w poezji.
Nie ma rzeczy bar­dziej niewiary­god­nej od rzeczywistości.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Poezja biała”

cron