Latest post of the previous page:

To skoro mam swój wątek i mogę w nim spamować, to na pierwszy ogień nich pójdzie patronacka recenzja (na dole blogowej strony link do wywiadu na yt):
https://naostrzuksiazki.pl/2023/03/04/w ... -ivchenko/

Wolha.Redna, bardzo się cieszę, że pierwszy krok za Tobą. Życzę Ci kolejnych stu

Sarah, jeśli jedna książka to pierwszy krok, to rozumiem, że życzysz mi stu książek? dzięki serdeczne

Gratuluję fioletu.

Zachęcająco jest przede wszystkim opis książki na LC. Nasunął dwa skojarzenia -- covidparanoja level extreme i książki Zajdla. Okładka stonowana, szara, jakby na przekór modnym ozdóbkom. Ciekawe, czy miałaś na nią jakiś wpływ? Wywiad ciekawy, nie przynudzał, ale trzęsło kamerą jak na statku.

Jak tylko wena wróci będzie Weryrecka, obowiązkowo.

Miło, że opis zachęca co do okładki: miałam do wyboru ten sam projekt, ale w dwóch kolorystykach. Ta druga to była mieszanina pomarańczu i ciemnej czerwieni. Nie spodobało mi się, więc wybrałam opcję biało-czerwoną.
Co do trzęsienia kamerą - ano trzęsło, jak na amatorkę przystało. Niczego nie żałuję!

Link do dzisiejszego wydarzenia:

Wolha.Redna, wielkie, ogromne gratulacje! Życzę wielu czytelników i kolejnych książek

No i wpada następne spotkanie tym razem Warszawa:

Dodano po 12 minutach 40 sekundach:
Aktegev, przepraszam, nie zauważyłam Twojego wpisu wcześniej. Dzięki wielkie

Warszawskie spotkanie przesunięte na maj :( ale za to pojawiła się recenzja na kanale "Strefa Czytacza":

"Wylot" inspiruje (ciekawe kiedy pierwsze fanfiki? )

Wspominałaś, że Twoim mistrzem literackim jest Terry Pratchett. Czego się od niego nauczyłaś? Tak konkretnie? I jak wyglądały cienie i blaski tej nauki?

Thana pisze: (ndz 16 kwie 2023, 14:05) Wspominałaś, że Twoim mistrzem literackim jest Terry Pratchett. Czego się od niego nauczyłaś? Tak konkretnie? I jak wyglądały cienie i blaski tej nauki?

No mówiłam, że strach się bać Pratchetta zaczęłam (na szczęście) czytać na tyle późno, że mogłam wyłapać przynajmniej część odniesień do dzieł kultury nie tylko z fantastyki, więc pierwszą rzeczą, którą się nauczyłam od niego to ta, że motywy znane z innych dzieł można przetwarzać i umieszczać w nowych kontekstach i że nic nie jest tabu - wszystko można, jak się wie po co. Jeszcze inną rzeczą, którą mi pokazał, to ta, że ważną rzeczą w tworzeniu jest odkrywanie szczelin i rozwijanie ich. Podawał to na przykładzie elfów: jeśli elfy pięknie śpiewają, to co zrobić z elfem bez słuchu muzycznego? To był trop, który dla mnie był wow. No i trzecia rzecz: czytać, czytać, czytać i jeszcze raz czytać. Uczyć się. Plus do tego Pratchett jest mi bliski w tym, że używał literatury do przekazywania wartości i wyrażenia swojej wściekłości na świat - to u niego dowiedziałam się, że tak w ogóle można i tym się kierowałam
Co do cieni tej nauki... czymś, co podziwiam u Pratchetta, jest jego poczucie humoru i wyłapywanie absurdów. Zazdroszczę. Jednocześnie jestem świadoma, że (jak na razie) piszę strasznie na serio i nie będę tak umiała jak on. To jest duża bariera, bo cenię humor w sztuce, a jednocześnie nie potrafię go zastosować.

Wolha.Redna pisze: (ndz 16 kwie 2023, 14:14) ważną rzeczą w tworzeniu jest odkrywanie szczelin i rozwijanie ich.

Dobre. Myślę, że w życiu też. Trochę inne szczeliny i trochę inne rozwijanie, ale jednak.

Wolha.Redna pisze: (ndz 16 kwie 2023, 14:14) piszę strasznie na serio i nie będę tak umiała jak on.

A mnie się podoba, że piszesz serio. To potrzebne. Pomaga myśleć, a jest o czym.

Thana pisze: (ndz 16 kwie 2023, 14:23) Dobre. Myślę, że w życiu też. Trochę inne szczeliny i trochę inne rozwijanie, ale jednak.

W życiu w pierwszej kolejności. Najpierw złapać, a potem pisać o tym, co się złapało

W sobotę najbliższą spotkanie w Białymstoku

Przełożone spotkanie w Warszawie odbędzie się w najbliższą sobotę zapraszam