Obecny system oceniania bitew szwankuje, bo nie jest intuicyjny, zabiera zbyt dużo czasu, ma zbyt wiele nakładających się kategorii i duży rozrzut punktowy. Przy czym te punkty nic nam tak naprawdę nie mówią.

Uważam, że gdyby wprowadzić jakiś prostszy schemat, to więcej osób zaczęłoby się udzielać i oceniać bitwy, bo mniej czasu i wysiłku musieliby włożyć w zmaganie się z abstrakcyjnymi kategoriami, więc zostałby więcej energii na opis swoich wrażeń po przeczytaniu tekstów. Ja podjąłem decyzję by przestać oceniać bitwy, właśnie przez to, że męczyła mnie bezcelowa zabawa z cyferkami, mimo że celowe zabawy cyferkami bardzo lubię.

Dyskusja już się toczyła w temacie "Rozmowy o pojedynkach i pytania" (od końca str 36), ale wszystko rozeszło się po kościach. Poniżej cytuję jedną z moich wypowiedzi, z którą dalej w większości się zgadzam, by było od czego zacząć dyskusję:

Jason pisze: W ogóle przerobienie kategorii by pomogło, bo jak odróżnić "pomysł" od "schematyczności"?

Do tego samo zmniejszenie skali mi np nie pomaga. Gdy widzę kategorię "pomysł", to mam w głowie trzy oceny: fajny/średni/kiepski. Ew można dorzucić na końcach skali: całkiem-do-kitu/lepszego-bym-nie-wymyślił-szacun.

Stary system nie jest jest intuicyjny, ciężko przełożyć ocenę różnych aspektów testu na punkty, do tego brakuje mu dynamiki. Jedyne co oferuje to iluzję obiektywizmu, bo jest dużo cyferek.
Jak już zmieniać to imo od podstaw, mając na uwadze oceniających i obiekt oceniania, a nie bawić się skalą

Weźmy powyższe oceny, dajmy im punktację od +2, przez zero, do -2. Do tego 5 łatwych do ogarnięcia kategorii (błędy/styl/kreatywność/ogólne wrażenia/coś jeszcze?) i już mamy ogólny wynik od +10 do -10. Tabelka z ocenami do przekopiowania i wpisania cyferek, komenatrzy, obowiązkowo taka sama skala w każdej kategorii, by nie trzeba było tłumaczyć takich rzeczy jak:

Schematyczność - max 10 punktów. (im więcej punktów, tym mniejsze chodzenie utartymi ścieżkami)
Błędy - max 20 punktów. (ort, gram, styl oraz językowe; im więcej punktów, tym mniej błędów)

Albo jeszcze jakiś inny system, byle tylko był prosty do zrozumienia i zastosowania

Jako warunki graniczne dla ew. nowego systemu podałbym:
- system ocen musi być prosty i intuicyjny. Tylko niezbędne kategorie i oceny które można wystawić bez zbędnego namysłu i tłumaczenia. Rozważania, czy kreatywność autora wynosiła 12 czy może 14 punktów to nonsens. Co oznacza ta dwupunktowa różnica? Z czym porównujemy kreatywność autora?
- system musi być jeden. Używanie na raz starego/nowego/cyferek/gwiazdek/procentów/emotek to mnożenie bytów ponad potrzebę. Jeśli miałby powstać dwa/trzy równolegle działające zasady oceniania, to lepiej już zostać przy tym co mamy teraz.
- to musi być coś, czego Wy chcecie używać, co jest dla was wygodne. Dlatego zachęcam do wypowiadania się w tym temacie. Która metoda jest wam bliższa, czy zmiana jest potrzebna, czy myślicie, że któryś system zwiększy/zmniejszy waszą aktywność w ocenianiu bitew? To są bardzo ważne pytania i liczę na wasze odpowiedzi.
- dobrze by nowe oceny realnie opisywały tekst. Czy się spodobał? Czy spełnił założenia gatunku? Jak sprawnie jest napisany? Jak pojedynkowicz poradził sobie z tematem? Dobrze jeśli uda się te pytania zgrabnie ująć w punktacji, ale to jest warunek ostatni: najpierw musi być prosto, a potem można pracować nad dokładnością.

Ponadto wnoszę by zmienić nazewnictwo i obecne bitwy miedzy dwoma osobami nazwać Pojedynkiem, a termin Bitwa zarezerwować dla zmagań między większą liczbą osób, jak było np. przy Zapachu kamienia.

Zgadzam się z tym, że system jest skomplikowany i głównie przy ocenianiu sprowadzałam np. 20 punktów do skali 1-5 lub 1-10. I potem zastanawiałam się, czy jednak 17 czy 18 punktów. Zwykle korekty punktowe robiłam po przeczytaniu obu tekstów. Bo ja najpierw czytałam pierwszy tekst, spisywałam oceny i przemyślenia, a potem drugi tekst i to samo. I korekty. Same kryteria też są mgliste - dlatego starałam się komentować, za co te punkty daję.

Co do samego systemu to jestem za zwiększeniem liczby kategorii i wprowadzenie szkolnego (przecież nadal się uczymy pisania ) systemu ocen. Czyli 1-5 (ewentualnie szóstki tylko dla wybitnych tekstów). Taki szkolny system jest o tyle dobry, że każdy przeszedł przez szkolę i się z nim zetknął. Jest też mniej więcej przejrzysty, bo każdy wiedział, czym uczeń czwórkowy różni się od piątkowego i co trzeba umieć. Dlaczego nie skala 0-5? Bo ocena ma mieć charakter dydaktyczny i nawet, jeśli tekst nie reprezentuje sobą nic i jest tragiczny i nieprzygotowany, to mimo wszystko zasługuje na porządną pałę. Acha, i nie dzieli się przez 0. System studencki (2-5/5,5) zakłada, że zdajesz od 50% - tekst nie musi zdawać od 50%.
Czyli system ze skalą 1-5 (ew. 1-6). I potem wyciąga się średnią ze wszystkich ocen jak teraz.

Jakie kategorie?
Można je podzielić na te dotyczące treści i formy... i fabuły/postaci.
Treść: jak dobra jest realizacja tematu, czy tekst jest o czymś, odwołania (do innych tekstów np.), możliwe interpretacje, pomysł (np. jego powtarzalność/oryginalność) itd.
Forma: błędy (gram, styl, interp, log), układ tekstu, język (żywy/drętwy/bogaty/ubogi) itp.
Fabuła/postaci: logiczność, głębia itp.

Oczywiście tutaj pojawia się haczyk, bo takie kategorie punktują oryginalne (formalnie, treściowo, fabularnie i postaciowo) teksty o czymś... co też nie musi być dla wszystkich pozytywną zmianą.

Nie mam obiekcji co do nazwy. Mogą być bitwy, pojedynki, wojny, jatki czy solówy literackie. Wszystko mi jedno. Choć "bitwa" sugeruje, że może być ona częścią większej wojny.

Mam dwie uwagi na szybko:

Ocena na pewno ma mieć charakter dydaktyczny? To w końcu walka, więc nie ma co przesadzać z ochraniaczami, niech poleje się krew!
Właśnie dlatego podoba mi się skala od -2 do +2, bo dany tekst może wejść na minus i to będzie bolało.

Zanim zaczniemy zwiększać liczbę kategorii wolałbym najpierw zobaczyć ich mniej, ale działające. Spójrzmy tutaj:
"Czy tekst jest o czymś? Odpowiedź w skali 1-5(6)."

Z resztą się w zasadzie zgadzam

Nie musi mieć charakteru dydaktycznego, ale może. Tak naprawdę ten system jest dobry do wyciągania średniej. Mniej przyjemnie to zrobić w skali -2 do +2.

Zresztą skala -2 do +2 proponuje (czy psychologicznie sugeruje), że jest coś takiego jak poziom 0. Czyli co? Poziom wyjściowy? Poziom średniactwa? Jaki jest tekst z poziomu 0? Nijaki? Żaden? O ile 3 w skali 1-5 może tak samo określać tekst co 0 w skali -2 do +2, to wg mnie skala 1-5 jest o tyle lepsza, że psychologicznie nie wyznacza poziomu wyjściowego. Zresztą wszystko mi jedno, to takie spieranie się o rzeczy mało istotne.

Chii, tak, poziom zero to poziom wyjściowy.
np.
Bohaterowie byli poprawnie zarysowani, bez wtop, ale też nijak nie zapadli w pamięć.
W tekście były drobne niezręczności językowe, błędy stylistyczne, ale nic rażącego.
Historia jakich wiele, ale sprawnie zreferowana
itd.
Jeśli któryś oceniany aspekt wyróżnia się na plus, lub minus, to dajesz mu plus lub minus. Czasem podwójny.

Masz rację, że skala szkolna jest łatwiejsza, bo każdy jej używał. Dla mnie skala -2 do +2 jest lepsza, bo psychologicznie wyznacza ten poziom wyjściowy. Zamiast się zastanawiać, czy bohaterowie byli na jedynkę czy na piątkę i co poszczególne oceny oznaczają, myślisz tylko czy ten aspekt zaskoczył cię pozytywnie czy negatywnie i jak bardzo.

Ocenianie w ten sposób może być łatwiejsze, ale oceny wychodzą mniej intuicyjne, bo tekst, który zebrał 0pkt jest po prostu w porządku

Niemniej oba są prostsze niż obecny i nie wiem, czy da się wymyślić tutaj coś lepszego. Ale co z kategoriami? Czy ktoś ma jakieś pomysły?

Oceniałem bitwę tylko raz i faktycznie system ocen mnie zaskoczył.

Moje "dwa grosze" do dyskusji:
- skala szkolna (1...6) jako łatwa w użyciu;
- wszystkie kategorie w tej samej skali (raz do 20, raz do 10, utrudnia sprawę)
- eliminacja "oceny ogólnej", niech zostanie tylko "SUMA".

Propozycja kategorii:
- Treść (czyli "Realizacja tematu", "Pomysł" i "Schematyczność" w jednym)
- Styl i warsztat
- Błędy

Ocena ogólna byłaby zawsze sumą powyższych.
Prosto.

Skala ocen to jedno, ale kryteria wydają mi się być mocno nieczytelne.

Popatrzcie:
- pomysł
- styl
- realizacja tematu
- schematyczność
- błędy - max 20 punktów. (ort, gram, styl oraz językowe; im więcej punktów, tym mniej błędów)
- ogólnie

Dla mnie ocena pomysłu powinna być rozbita co najwyżej na dwie kategorie: pomysł jako ideę i jego realizację, w którą wchodzi już kwestia tematu.
Ergo:
- pomysł (jako idea)
- realizacja pomysłu (jako rozwinięcie idei)
- błędy stylu (język)
- błędy warsztatu (np. konstrukcja)

Moim zdaniem nie warto mnożyć kategorii, a jeśli już, warto je precyzować

Plus coś, co jest słabiej uchwytne, ale:
- wrażenia artystyczne (czyli subiektywne odczucia, w rodzaju: wiem, że dobrze zrobione, ale nie lubię czytać o smokach)

Ale w sumie to bardziej się tu wpisuję z apelem, aby rozważyć opis i zasadność poszczególnych kategorii. Bo się dublują

Moja propozycja:

- Kreatywność (pomysł fabularny, ciekawa forma itp.)
- Warsztat (wykonanie, błędy, styl)
- Realizacja tematu

Powyższe w skali 1-5.

Oraz "widzimisię" dla obu tekstów, czyli możliwość przyznania -2/+2 za to, co nam się bardzo podobało/bardzo nas złościło.

G.

Za pamięci napiszę jeszcze o jednej rzeczy, która by się przydała. Drobiazg, a pomoże.

Schemat oceny tekstu, który wystarczy przekopiować i wypełnić. Coś z stylu:

kategoria x
tekst 1:
tekst 2:

kategoria y
tekst 1:
tekst 2:
(...)

suma punktów
tekst 1:
tekst 2:

Godhand pisze: Powyższe w skali 1-5.

Zawężenie skali jak najbardziej, ale przesada może doprowadzić do tego, że zbyt często oceny końcowe będą się różnić o 1/2 punkty (tekst I: 12, tekst II: 13). Co przy dużej liczbie oceniających może prowadzić do remisów.

Ja byłabym za pomysłem Romka, gdyż w gruncie rzeczy, przy ocenie tekstu naprawdę liczą się dwie kwestie: pomysł i jego realizacja. W przypadku tej drugiej, można wyodrębnić jakieś podkategorie, typu błędy stylu. Ale niewiele I punktacja też ograniczona, powiedzmy 1-6 w każdej kategorii.

Andy pisze:
Zawężenie skali jak najbardziej, ale przesada może doprowadzić do tego, że zbyt często oceny końcowe będą się różnić o 1/2 punkty (tekst I: 12, tekst II: 13). Co przy dużej liczbie oceniających może prowadzić do remisów.

Być może remis będzie odrobinę bardziej prawdopodobny, ale spójrz na obecny system i oceny z ostatniej bitwy. Przy skali 1-100 tak wygląda różnica w ocenie u poszczególnych osób i suma o którą jeden tekst prowadzi.
I 7, 3, 32 = 42
II 1, 3, 9 = 13

Dodam, że gdyby 5 osób głosowało na jeden tekst, a jedna na drugi, to dalej możliwy jest wynik 21 vs 32.
Bierze się to stąd, że oceny są całkowicie subiektywne. Ktoś sobie pomyśli, "ten tekst jest słaby, a tamten dobry dam im 47 i 67 pkt", a ktoś inny: ten tekst jest słaby, a tamten dobry dam im 13 i 89 pkt". To sprawia, że ocena osoby bardziej powściągliwej przestaje się liczyć. Ważne jest to, kto jest głośny, a nie ilu osobom podobało się opowiadanie.

Jason pisze: binę bardziej prawdopodobny, ale spójrz na obecny system i oceny z ostatniej bitwy. Przy skali 1-100 tak wygląda różnica w ocenie u poszczególnych osób i suma o którą jeden tekst prowadzi.
I 7, 3, 32 = 42
II 1, 3, 9 = 13

Dlatego proponowałem skalę szkolną: 1..6. Zawsze to 20% więcej niż 1..5

Andy, różnica kosmetyczna, bo i tak większość osób da 3-4, a tylko niektórzy skrajne wartości.

Jestem zwolenniczką prostoty
Jedna ocena w skali od 1 do 10, jak na Lubimy czytać, a nie rozbijanie wiadomo czego na atomy (prócz oceny od 1/10 do 10/10 - można dodać jakieś uwagi od siebie - uzasadniające ocenę).