Latest post of the previous page:

Zapowiada się bitewny tydzień. A może uczestnicy stoczą ze sobą rundę drugą? Ja Was wcale nie podpuszczam, ale to byłoby ciekawe. Według "miejsc", tj. ilości zdobytych punktów. Pierwszy z drugim, trzeci z czwartym, piąty z szóstym... Albo całkiem inaczej - każdy z każdym,
ale to chyba rozrosłoby się do turnieju...

hmmmm, taka myśl dodaje mi podwójnej motywacji ;-) <zaciera ręce>

Ja tam zbyt rychły do bitki to nie jestem

smtk69 pisze:Ja tam zbyt rychły do bitki to nie jestem

No! Czy Wy wiecie, jak ja go musiałam strasznie naobrażać, jak mu nawymyślać, żeby się w końcu zdecydował stanąć na ubitej ziemi? Żeby Smtk do wydobycia szpady nakłonić, to trzeba urodzonym prowokatorem być, bo powiadam Wam, że to człowiek niesłychanie cierpliwy!

Thana pisze:cierpliwy

to moje drugie imię... a może nawet pierwsze?

Rychło w czas to mówisz, Thano. Przytoczysz pare argumentów?

dorapa pisze: Przytoczysz pare argumentów?

Coś Ty! Przecież on się drugi raz na to samo nie nabierze! Chyba, że postanowiłaś obrazić jego inteligencję...

Ale będę wiedziała, w którą stronę iść.

Już się wpisałem w bitwie "W otchłani perfekcji", ale naszły mnie jeszcze przemyślenia do tych tekstów (zazwyczaj tak mam, że potrzeba trochę czasu, żeby przeżarła się treść przez moje szare komórki).

Tekst 1
Stwierdzam, że bohaterka została wychu... tzn. oszukana! I powinna złożyć jakieś zażalenie czy coś, bo przecież wyraźnie facet mówi, że "Mieliśmy jej umożliwić naprawienie błędu", czyli jednak coś zmienić, a nie tylko oczyścić sumienie. W sumie jeśli tylko o oczyszczenie sumienia chodziło, to można było to zrobić łatwiej. Tutaj logika wg mnie trochę siada.


Tekst 2
Tutaj naszła mnie taka myśl i jestem ciekaw, czy Autor/ka również to rozważał/a.
Tłumaczenie jest takie:

Wszechświat, w którym żyjemy, ma sześć wymiarów: długość, szerokość, głębokość, czas, świadomość i nadświadomość. A nasz bliźniaczy Wszechświat Płaski tak naprawdę wcale nie jest bliźniaczy, bo ma tylko cztery. Natura dąży do perfekcji, do symetrii

I jest powiedziane, że:

Nieudany, źle odbity na osi symetrii syn-bliźniak wszechświata musiał się nieustannie rozszerzać.

A wynik działań mieszkańców tamtego wszechświata jest taki:

Pięć do pięciu

Co z kolei powoduje to:

Brzegi jego gigantycznego bliźniaka zgodnie z Prawem Perfekcyjnej Symetrii powoli, lecz nieuchronnie, zawijały się do środka

Moje pytanie jest następujące: jeśli mając mniej wymiarów Płaski Wszechświat się rozszerzał, to czy osiągając symetrię, nie powinien po prostu przestać się rozszerzać?

Bo w taki sposób jak zostało opisane, to wcale nie zapobiegnie się temu:

W uproszczeniu oznacza to – mówił Hims – że nasz wszechświat powoli, lecz nieuchronnie, traci jeden z wymiarów. Świadomość. Stajemy się bardziej płascy, na wzór naszego potwornego bliźniaka. On zaś, dzięki świadomości, stanie się bardziej uporządkowany i wówczas przestanie się rozszerzać. Niebezpieczeństwo polega jednak na tym, że zanim to nastąpi, możemy stracić nie tylko świadomość, ale także nadświadomość! Wówczas symetria znów zostanie zachwiana i po prostu zamienimy się rolami z Płaskim. Tylko wtedy to my będziemy płascy i żarłoczni, to my będziemy dążyć do odzyskania wymiarów, które straciliśmy i to my, czterowymiarowi, będziemy pochłaniać wszystko wokół!

Czy skoro jest pięć do pięciu i jeden zaczyna się zwijać, to drugi pewnie zacznie się rozszerzać?


Takie to przemyślenia szalonego mnie

Gratulacje, Thano! Bardzo udany tekst.

No, wreszcie można się wypowiedzieć!
Thano - gratulacje, bardzo mi się podobała lemowatość opowiadania. Nie każdy umie dobrze pisać w taki sposób.
BA - bohaterka nie do końca została oszukana - jej sumienie, jej problem. Wystarczy, że jej się wydawało, że załatwiła problem. Ale przyznam, że sam się zastanawiałem nad tym fragmentem - podejrzewałem że jest może niezbyt jasny. Może gdybym przeczytał po miesiącu - bardziej by mi to przeszkadzało - ale wiadomo - warunki wojenne, szał bitewny...
Dzięki wszystkim głosującym za uwagi - bardzo przydatne

Dziękuję bardzo wszystkim głosującym za przydatne uwagi. Będę miała sporo do przemyślenia. A najbardziej dziękuję Tobie, smtk, za świetną, wspólną przygodę. Fajnie było.

Chciałam jeszcze tylko dodać, że Emmy Noether była jednym z największych umysłów epoki. Spokojnie mogła się równać z Albertem Einsteinem. Tylko że była kobietą, więc musiała mieć specjalne pozwolenie na studiowanie, prowadzenie pracy naukowej, o katedrze profesora mogła pomarzyć... No i na dodatek była Żydówką.

Albert Einstein jest ikoną popkultury, natomiast o Emmy Noether pamięta mało kto. Napisałam więc takie właśnie, zakręcone opowiadanko, żeby tę postać przypomnieć.

Jeżeli chcecie się dowiedzieć czegoś więcej, polecam serię filmików na YT: Emmy Noether Biography&Physics Wyjaśniają one, między innymi, dlaczego w tekście ciągle jest mowa o tej cholernej symetrii...

Gratulacje, Thano!

Ale również gratulacje dla smtk69! To był bardzo fajny pojedynek i z przyjemnością czytałem Wasze teksty

smtk69 pisze:jej sumienie, jej problem

Jeśli tak, to po co jest ten cały cyrk?
No nie wiem, ale tak to wygląda z mojej perspektywy i nie przeszkadza to w cieszeniu się całością tekstu, a jedynie troszkę psuje zakończenie, wg mnie oczywiście.

Gratulacje Godhand !

Godhand, serdeczne gratulacje. Mam nadzieję, że mogę liczyć na rewanż.

Lady Kier, Magic:

Dziękuję bardzo.
Magic, oczywiście że możesz liczyć na rewanż.

Pozdrawiam,

Godhand