Poprzednia część tego dzieła skończyła się sceną z Jankiem, Andrzejem i Jagodą, czas na kolejną rozróbę w tej części.

Krystian
- Akcja.
(Bolek uderza tłuczkiem o deskę, a Heniek kończy nagrywać. Wtenczas Andrzej siada na swoim krześle, natomiast Janek podchodzi do Bolka.)

Janek
- No, a teraz Bolek usiądź na swoim miejscu.
(No i Bolek wstaje i udaje się na swoje krzesełko. W międzyczasie Janek też siada na swoim miejscu.)

Krystian
- Jagodo! A to dlaczego pierwsza opuściłaś swój własny dom?

Jagoda
- Ty dobrze wiesz dlaczego.

Krystian
- A co, mieszkanie ci się nie podobało?

Jagoda
- Ty chyba sobie kpisz?

Krystian
- No rzeczywiście przydałby się mały remont, no wiesz tapeta i te inne sprawy.

Jagoda
- Przestań żartować, rozumiesz!

Krystian
- Ale ja nie żartuje, po prostu nie dało się nic lepszego załatwić.

Jagoda
- Ależ oczywiście, a potem ktoś naprawdę pomyśli, że ja tu mieszkam.

Krystian
- Naprawdę, to znaczy na pewno nie będzie zbyt wiele takich osób.

Hela
- Jagoda ma rację, tu nie da się mieszkać.

Krystian
- A kto ci powiedział, że masz tu mieszkać. Zrobimy jeszcze parę scen i będzie koniec filmu.

Hela
- Masz rację, końca filmu nie mogę się doczekać.

Krystian
- Nic się nie martw, doczekasz się, doczekasz, a potem zobaczysz nasz film w telewizji.

Hela
- Naprawdę nasz film będzie leciał w telewizji, o matko co za horror.

Krystian
- Wcale nie horror, no może trochę komedia z elementami horroru.

Hela
- Ty się dobrze czujesz, czy może masz omamy?

Krystian
- Nie przejmuj się, omamy są cudowne, to znaczy wyobraźnia się przydaje.

Hela
- Ale nie taka.

Krystian
- A dlaczego by nie, w końcu z jej pomocą zrealizujemy film.

Hela
- Ale nie taki jak trzeba.

Krystian
- Nie przejmuj się, bo złość urodzie szkodzi.

Hela
- No pewnie znalazł się Romeo.

Krystian
- Tylko spokojnie w filmie to mogę być Romeo, a w rzeczywistości nim nie jestem.

Hela
- No pewnie, a tak naprawdę to nawet nie masz dziewczyny.

Krystian
- Nic się nie bój, bo na pewno sobie znajdę.

Hela
- Ale nie mnie, rozumiesz!

Krystian
- Rozumiem, rozumiem, trzeba będzie znaleźć kogoś innego.

Hela
- Co się tak na mnie patrzysz, chory jesteś?

Krystian
- Nie, w ogóle.

Hela
- A mi się jednak wydaje, że jesteś chory.

Andrzej
- Tylko spokojnie, bo na pewno mu pomogę.

Hela
- No tak ty na pewno mu pomożesz. Nie rób tego, proszę!

Andrzej
- A co, nie potrzebuje pomocy lekarskiej?

Hela
- Tylko mi nie mów, że zostałeś lekarzem?

Andrzej
- No może weterynarzem?

Hela
- No tak i od teraz będziesz leczył ludzi, nie żartuj sobie Andrzej! Nie, to nie możliwe, to nie może być prawda, abyś był lekarzem albo weterynarzem. Ty jesteś na to po prostu za głupi. Tak jesteś za głupi, poza tym to ja naprawdę nie wiem, kto może być głupszy od ciebie?

Jadwiga
- Jasio też jest głupi i nawet nie potrafi czytać.

Janek
- Skąd wiesz, może jednak znam z dwie literki, to znaczy cały alfabet.

Jadwiga
- No pewnie, a potem zademonstrujesz, co potrafisz, czyli nic.

Janek
- Jak to nic? Znam a, b, c i tak dalej, i tak dalej.

Jadwiga
- Tak, tak i tak dalej, i tak dalej, czyli nic, bo nie chciało się uczyć tępemu Jasiowi.

Janek
- Ale ja nie jestem tępy.

Jadwiga
- Ależ oczywiście jesteś mądry jak naostrzony ołówek.

Janek
- No widzisz, miałem rację, jestem mądry.

Jadwiga
- To był tylko żart kretynie.

Janek
- Tylko nie kretynie, tylko nie kretynie, mądry jestem i już.

Bolek
- Masz rację, od teraz będziemy mierzyli twój poziom inteligencji za pomocą ołówków.

Jadwiga
- To kup mu więcej ołówków, a może jednak zmądrzeje.

Bolek
- A co otworzyłaś swój pierwszy sklep z ołówkami.

Jadwiga
- No pewnie, a ty zamówisz je w ilościach hurtowych. Przestań się wygłupiać.

Jagoda
- No właśnie on się tylko wygłupia i wygłupia.

Bolek
- Nic się nie martw, bo jakoś sobie tutaj radzę.

Jagoda
- Cicho pryszczu, bo teraz ja mówię!

Bolek
- To mów sobie gdzieś indziej, bo ja tu rządzę.

Jagoda
- Co takiego?

Bolek
- To co właśnie słyszałaś. Ja tu rządzę i się uspokój.

Jagoda
- Jak śmiesz ty pryszczu tak do mnie mówić.

Bolek
- A co zatkało kakao.

Jagoda
- Jakie znów kakao? Co ty sobie wyobrażasz?

Bolek
- No wiesz, nie masz nic ciekawego do powiedzenia.

Jagoda
- Jak to nie mam nic ciekawego do powiedzenia?

Bolek
- No to mów, proszę, słucham.

Jagoda
- Po pierwsze jak ty mnie traktujesz ty męski szowinisto.

Bolek
- Tak jak sobie na to zasłużyłaś.

Jagoda
- Jestem kobietą i wymagam szacunku.

Bolek
- Na szacunek to jednak trzeba sobie zasłużyć.

Jagoda
- Cicho pryszczu!

Bolek
- Ale ja już to słyszałem, może masz coś ciekawszego do powiedzenia.

Jagoda
- Bardzo śmieszne, naprawdę bardzo.

Bolek
- Cieszę się, że mój humor ci się podoba, dlatego też możemy przejść do kolejnej sceny.

Jagoda
- Naprawdę będzie kolejna scena? Tylko ciekawe kto w niej wystąpi?

Bolek
- Nic się nie martw, bo wystąpi w niej Celinka i Jadwiga.

Jagoda
- Ja też bym teraz z nimi zagrała, bo muszę coś Celince wytłumaczyć.

Bolek
- Naprawdę chcesz jej teraz coś wytłumaczyć?

Jagoda
- Ależ oczywiście mam jej dużo do wytłumaczenia.

Bolek
- To mów, proszę, słucham.

Jagoda
- Ale nie teraz.

Bolek
- Nie wstydź się. Celinka na pewno ciebie wysłucha, prawda Celinka?

Celinka
- No pewnie z miłą chęcią wysłucham, co tam Jagoda ma do powiedzenia.

Jagoda
- Mam i to dużo. Od czego by tu zacząć?

Celinka
- Może od twojego romansu z Andrzejem.

Jagoda
- Co takiego?

Celinka
- To co przed chwilą usłyszałaś. Ja dobrze wiem, że pasujecie do siebie.

Jagoda
- Ty chyba żartujesz?

Celinka
- Ależ skąd jestem śmiertelnie poważna.

Jagoda
- Raczej śmiertelnie ranna, bo tylko wtedy jesteś w stanie wymyślić taką bzdurę.

Celinka
- Poważnie jestem ranna, a gdzie?

Jagoda
- Tu i tu, to znaczy nie wygłupiaj się. Ja dobrze wiem, o co ci chodzi.

Celinka
- Naprawdę będziesz z Andrzejem.

Jagoda
- Nie, nie będę!

Bolek
- Widzę, że wszystko Celince wytłumaczyłaś, a więc możemy zaczynać kolejną scenę.

Jagoda
- Zaraz, zaraz zaczekaj, ale ja jeszcze nie skończyłam.

Bolek
- A to szkoda, bo czas nagli i mamy skończyć film.

Jagoda
- Film skończymy potem, a teraz muszę dokończyć swoją sprawę.

Bolek
- Sprawę załatwisz potem, a teraz robimy film, w takim razie ustaw się Celinka z Jadwigą o tam. …
(Po czym wskazał na wyznaczone miejsce, a Celinka z Jadwigą usiadły przy stole naprzeciwko siebie.)
… Widzę, że już wszyscy są gotowi, no więc akcja.
(Janek uderza tłuczkiem o deskę, natomiast Heniek zaczyna kręcić.)