Takich wywiadów powinno być o wiele, wiele więcej...
https://zupelnieinnaopowiesc.com/2016/0 ... -sikorska/

Bardzo dobry wywiad. Jako człek, który stoi po obu stronach barykady, a czasem nawet siedzi na niej okrakiem, kiwam głową i mówię: czytać!

jakżeś, to Naturszyk, chłopie wynalazł?
Świetny tekst.

Bo mam dziwnych znajomych i chodzę po dziwnych forach... Namawiam właśnie autora wywiadu po podobnych rozmów z innymi twórcami rynku książki: wydawcy, korektora, grafika, hurtownika, księgarza, autora, itd, itd... Bo uważam, że jako Autorzy powinniśmy mieć większe pojęcia jak powstaje książka...
I co roku [podobnie jak Romek] pisze, że już pora aby środowisko autorów wreszcie się skonsolidowało i zaczęło mówić jednym językiem, a nie dzieliła się na ZLP/SPP/nie zrzeszonych... bo będą się z nami liczyć tylko wtedy gdy będziemy razem...

Powiem jedynie - nie jest. Ale musi to być dobry redaktor, który zna się na swojej robocie

Wywiad fajny Tak sobie myślę, skoro redaktor wie jak pisać (lepiej nieraz od pisarza), to czemu właściwie sam nie napisze ksiązki?

Redaktor nie wie jak pisać Redaktor wie za to lepiej od pisarza jak ma wyglądać ostateczna wersja książki. Rzecz jasna przy założeniu, że to dobry redaktor. Bywają tacy co i redagują i piszą książki, ale w większości przypadków nie są nadzwyczajni w żadnej dziedzinie. Oczywiście za wyłączeniem tu obecnych Bo pisanie i redagowanie wymagają innych zdolności, a rzadko kto jest utalentowany w obu dziedzinach.

Świetny wywiad. Przeczytałam dwa razy.Jednak trochę gloryfikuje pracę redaktora. Nie neguję, że redaktor ciężko pracuje, ale też i autor też jest coś wart, a tu jest widziany jako ten, którego dzieło trzeba ciągle poprawiać.

Czarna Nina pisze: Wywiad fajny Tak sobie myślę, skoro redaktor wie jak pisać (lepiej nieraz od pisarza), to czemu właściwie sam nie napisze ksiązki?

Oj, zdziwiłbyś się, ilu pisarzy jednocześnie zajmuje się redakcją prac innych :wink:

Ale fakt faktem - pisanie i redagowanie wymaga dwóch nieco odmiennych "trybów twórczych". Znam co najmniej jedna osobą z tego wspaniałego forum, która potrafi się z jednego na drugi tryb przełączyć, prywatnie znam też jeszcze inną osobę, które także daje radę :wink:

Aloe pisze: Nie neguję, że redaktor ciężko pracuje, ale też i autor też jest coś wart, a tu jest widziany jako ten, którego dzieło trzeba ciągle poprawiać.

Ale ile czytałeś do tej pory artykułów o pisarzach? Sto, dwieście? Ten jest jednym z nielicznych o redaktorach, więc niech gloryfikuje do woli - po to został napisany.

Aloe pisze: Świetny wywiad. (...) Jednak trochę gloryfikuje pracę redaktora. Nie neguję, że redaktor ciężko pracuje, ale też i autor też jest coś wart, a tu jest widziany jako ten, którego dzieło trzeba ciągle poprawiać.

Nie, no - jasne, że jeśli redaktor nie dostanie tekstu - to i nie będzie miał czego poprawiać. Redaktor bez autora nie istnieje. Wymowa tekstu jest taka - że optymalną sytuacją jest współpraca autora, redaktora, korektora, agenta, menadżera, ilustratora itd., itp.
To jest nawet fajne, że tylu ludzi pracuje nad wydaniem. Ma to swój urok, i nadaje wartość płodom pisarzy

Teoretycznie redaktor nie jest wrogiem autora, ale w praktyce czasami niestety jest odwrotnie. Pamiętam głośną sprawę, którą nagłośniła Kamiko po konkursie, w którym brała udział. Redaktor dokonał poprawek, które godziły mocno w tekst i żadne argumenty do niego nie trafiały. Albo jego ostateczne poprawki albo tekst nie zostanie wydrukowany. Naprawdę przykra sprawa.

Monivrian pisze: Teoretycznie redaktor nie jest wrogiem autora, ale w praktyce czasami niestety jest odwrotnie. Pamiętam głośną sprawę, którą nagłośniła Kamiko po konkursie, w którym brała udział. Redaktor dokonał poprawek, które godziły mocno w tekst i żadne argumenty do niego nie trafiały. Albo jego ostateczne poprawki albo tekst nie zostanie wydrukowany. Naprawdę przykra sprawa.

To sytuacja patologiczna w której osoba zajmująca się redakcją zna słowo "profesjonalista" tylko ze słyszenia. Niewłaściwy człowiek na niewłaściwym miejscu.

Na początku kariery literackiej autor nie może wybierać sobie redaktora. Później jest inaczej. Dlatego nie ma co się martwić

Bardzo dobry wywiad. Warto przeczytać.
Od dawna zastanawiam się, dlaczego redaktorzy są w Polsce tak niedoceniani, a np. w nagrodach Hugo jest też kategoria dla najlepszego redaktora.

Odpowiedź jest banalna: bo u nas się uważa (tj. tak uważają amatorzy i aspiranci, bez doświadczenia), że redaktor to jest taki koleś od przecinków i ewentualnie ortów. Stąd zresztą zabawne uwagi "ja tworzę sztukę, przecinki i błędy redaktor poprawi"
Podczas kiedy dobry redaktor jest na wagę złota. Potrafi podpowiedzieć ciekawsze rozwiązanie fabularne czy w jaki sposób pogłębić postać. Czyta tekst tak, jak ja nigdy na swój nie spojrzę, bo zbytnio jestem z nim związany, przyzwyczaiłem się do błędów potrafi pokazać, jak zaplatać, tj. kończyć wątki w tekście. Nigdy nie zapomnę, jak redaktorka moich dwóch pierwszych książek w Runie pokazała mi to na moim tekście, a potem na kilku wyjętych z półki książkach cudzych u mnie było OK, ale ona pokazała mi, jak to zrobić lepiej.
Ja bardzo sobie cenię współpracę z dobrymi redaktorami i redaktorkami. I uważam, że należy ich doceniać publicznie.