Latest post of the previous page:

451° Fahrenheita

G.

Moje typy:
1. "Piąta z kwartetu"
2. "Możesz wybrać, kogo chcesz pożreć"
3. "Złoty Pelikan"
4. "Czego nie powiedziałam"
5. "Stulatek, który wyskoczył przez okno i zniknął"
6. "Opium w rosole"

Ogólnie tytuły z Jeżycjady są jednymi z lepszych.

Zapomniałam jeszcze o Rzeźni nr 5.

Co do ćmy... Coż, Mechaniczna Pomarańcza jest kultowa i może przez to czcimy i tytuł, ale sam tytuł brzmi, jak przypadkowy zlepek wyrazów. Z kolei 'mechaniczna ćma' brzmi jak coś, co mogłoby istnieć, można ją sobie wyobrazić i przez to intryguje.

Ale owady kojarzą mi się niejako naturalnie z czymś mechanicznym, każdy jest jak taki mały robocik (ale może to jakieś moje zboczenie albo za dużo Antoniszczaka), a pomarańcza mechaniczna to od razu każe budować jakieś smakowite, nieoczywiste skojarzenia.

To ja mam zupełnie inaczej. Mechaniczna ćma niepokoi podwójnie, bo ćmy rodzą skojarzenia z nocą, bezszelestnym lotem, a mechanizm z podstępem, zakradaniem się sztuczności i oszustwa w naturę. Mechaniczna pomarańcza natomiast brzmi dla mnie jak "heroiczna plastelina" albo "ceglany zaimek". Pomarańcza nie może być mechaniczna, bo nic nie robi i nie ma żadnych ruchomych części, a zatem dodawanie do niej tego przymiotnika nie ma sensu. I fakt, jako kompletny nonsens tytuł też może być fajny, bo w końcu na nonsensach często opiera się humor, ale nie budzi we mnie żadnych skojarzeń, po prostu stanowi zlepek dźwięków.

Ubik, Philipa Dicka
Mistrza kreowania rzeczywistości

Muminki, Mary Poppins, bardzo w życiu przydatne mądrości. Inne książki to powielanie w inny sposób.

1. "ROBOT" Wiśniewski-Snerg
2. "Dzienniki Gwiazdowe" St. Lem
3. " Kosmolot i Czólno" Kenneth Brower
4. " Błękitna Kropka" C. Sagan
5. " Bogowie,Groby i Uczeni" Ceram
6. "Niezwyciężony" S.Lem

Cud! Nie tylko ktoś zna, ale i wielbi Browera książkę o Dysonach!

"Śmiech Afrodyty"
"Wódz Słońca"
"Władca Much"
"Udręka i Ekstaza"
"Lisy w winnicy"
"Ziemia obiecana"
"Nędznicy"
"Tajemnicza wyspa"
"Wojna i pokój"
...ten styl. Max dwa słowa.

Wszystko krótkie, dosadne, intrygujące. A nie jakieś tam rzeczy o smutnych dziwkach.

Przyznam szczerze, że na mnie tytuł w oderwaniu od dzieła zwykle nie robi wrażenia. Mało kiedy też pamiętam tytuł, jeśli książka nie utkwiła mi mocno w pamięci z jakiegoś powodu (fajnego lub nie) i nie włożyłam dodatkowego wysiłku w jego zapamiętanie. Dla mnie genialny tytuł jest integralną częścią utworu, a najlepiej kluczem do niego. Samo "brzmienie" to za mało. Tak patrzę na własne tytuły i cudze.

W tym momencie przychodzi mi do głowy jedynie seria o Stepanie Plum, w której tytuły (przynajmniej te oryginalne) nieźle oddają ich klimacik oraz specyficzny humor opowiastki o przygodach współczesnej "łowczyni głów"… A przynajmniej to "Po pierwsze dla pieniędzy" mnie złapało na haczyk i zachęciło do lektury.