wwwStanął z nią oko w oko w krużganku. Powłócząc nogami, zmierzał do nowej kwatery, kiedy Anabel nadeszła z naprzeciw, świeża i wystrojona w zwiewną suknię, śpiesząc najpewniej do gospody lub na dziedziniec – dwa oddziały wróciły w międzyczasie z objazdu.
wwwMijali się zbyt blisko, by mogła uciec wzrokiem jak wcześniej, skinęła więc uprzejmie głową, choć Marius pochwycił przelotny grymas niezadowolenia na jej twarzy. Nie zrezygnował jednak z zamiaru zagadnięcia jej.
– Przyznam, że dobrze wykorzystałaś wszystkie swoje talenty. Rozkwitłaś, pani – powiedział i złożył wystudiowany ukłon.
Zatrzymała się, wcale niezaskoczona, i odgarnęła włosy z prawie nagich ramion. Odważnie spojrzała mu w oczy.
– Za to ty przywiędłeś nieco.
wwwUśmiechnął się, puszczając mimo uszu drwiący ton. W istocie, utrudzony był drogą i musiała to widzieć.
– Skoro uprzejmości mamy za sobą, zdradź, o słodka, ile teraz liczysz za swój uśmiech?
– Jest bezcenny – stwierdziła zimno. – Nie jestem już dziwką.
– Twój dekolt mówi coś innego.
wwwParsknęła i zadarła głowę niczym obrażona księżniczka. Marius poczuł dreszcz na widok jej łabędziej szyi.
– Wybacz, jeśli cię uraziłem – skłonił pospiesznie głowę. – To był zbyt pochopny osąd prostego żołnierza.
– Mam ci jeszcze sporo do wybaczania. Wciąż pamiętam, jak nas wtedy potraktowałeś, więc daruj sobie tę całą błazenadę.
– No proszę, a ja już prawie zapomniałem jaka z ciebie megiera.
wwwWybuchnęła tym swoim drażniącym, perlistym śmiechem. Zadudnił Mariusowi w uszach z taką mocą, że niemal zagłuszył wszystko inne: uderzenia końskich kopyt o bruk dziedzińca, zgrzyt oręża, połajanki kluczników i piski dziwek z pokoików nad gospodą.
– Jesteś niemożliwy – rzekła i na odchodnym cmoknęła go w policzek. Kiedy oderwała usta od jego skóry, dodała szeptem: – Przez wzgląd na twój obecny urząd, będziemy się jeszcze spotykać. Niestety.
wwwNie wytrzymał, złapał ją za ramię. Mocno, za mocno. Szarpnęła się, lecz nie puścił. Przyciągnął ją do siebie, chwycił w pasie. Chciała krzyknąć, zatkał więc jej usta własnymi, językiem poszukał jej języka i całował. Długo. Tak długo, aż poczuł, że oddaje pocałunek. Wtedy zwolnił uścisk. Wyplątała się z jego rąk zwinnie jak łasica. Uderzyła w twarz, na odlew, prawie po męsku. Ale to już nie miało znaczenia. Liczył się tylko jej ciepły oddech, dotyk miękkiej, wilgotnej skóry pod palcami i obietnica błyszcząca w ciemnych oczach.
wwwTej nocy Marius w nich zatonął.

Biorąc pod uwagę, że użyłam kiedyś identycznego arsenału środków do opisania zaczepnej nałożnicy ( :oops: ) stawiam na kobietę.

Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że już to czytałam. Na 100%
Taka właśnie historia o kobiecie, która kiedyś była sprzedajna.
Cholercia, szperam i szperam w głowie i nie mogę skojarzyć :(

Przez tego Mariusa i klimat kojarzy mi się z Piekarą.

Pisała jednak imho kobieta, bo facet nie używa "cmoknąć" ani "oddała pocałunek"
Chyba.

G.

Sporo nieporadności językowych czy nawet błędów, co utrudnia rozpoznanie. Jednak typowałabym kobietę.

Autorka.
Bardzo autorka