Nadgarstek już się męczył, troszkę zwolniłem obroty kamiennego wiertełka. Całe szczęście, to już ostatnia dziurka w kości. Piszczałka będzie z tego wspaniała. Słońce syzyfowo zbliża się do zenitu.
- Zagra Międzynarodówkę? - pyta współplemieniec z którym dziele wszystko, od żony, po cień pod drzewem. On bez kawałka czaszki, ja - bez piszczeli. Choć z piszczałką.
-Cokolwiek zechcesz - odpowiadam, wolną ręką sięgając po zebrane rano jagody.
Dzisiaj jest słonecznie. Jutro mogą być tygrysy, wczoraj może wydarzyć się za dwa tygodnie.

Coś mi nie gra (nie piszczy?) w środku.

Dzielę z nim wszystko - od żony, po cień pod drzewem. Co się kryje pod wszystko? Bo ja rozumiem, że wieczność. Tak? Jeśli tak, to bym to wymieniła z imienia: dzielę z nim dni, noce, żonę i cień pod drzewem.

Baribal pisze: (śr 07 cze 2023, 15:20) On bez kawałka czaszki, ja - bez piszczeli. Choć z piszczałką.

A tu drugie zdanie wydaje mi się niepotrzebne. To króciutki tekst. Nie sposób zapomnieć o tej piszczałce. Wiemy, jak brzmi słowo piszczel. Wiemy, co przypomina. A tu trochę łopatologia.

Baribal pisze: (śr 07 cze 2023, 15:20) wolną ręką sięgając po zebrane rano jagody.

Dlaczego zbierał jagody?

A końcówka piękna!

Baribal pisze: (śr 07 cze 2023, 15:20) Dzisiaj jest słonecznie. Jutro mogą być tygrysy, wczoraj może wydarzyć się za dwa tygodnie.

Mistrzostwo świata!

Naniesione uwagi:

Nadgarstek już się męczył, troszkę zwolniłem obroty kamiennego wiertełka. Całe szczęście, to już ostatnia dziurka w kości. Piszczałka będzie z tego wspaniała.
Słońce syzyfowo zbliża się do zenitu.
- Zagra Międzynarodówkę? - pyta współplemieniec. Dzielę z nim żonę i cień pod drzewem.
Z naprędce zrobionej kościanej miseczki wybiera kilka jagód.
-Cokolwiek zechcesz - odpowiadam.
Uśmiechamy się, on bez piszczeli, ja bez kawałka czaszki.

Dzisiaj jest słonecznie. Jutro mogą być tygrysy, wczoraj może wydarzyć się za dwa tygodnie.

Ja Ci bardzo dziękuję za tytuły, Bari, bo żadnego z Twoich ostatnich fidrygałów nie rozszyfrowałbym, nawet nie zbliżył się do znaczeń i kontekstu. I tak się zastanawiam nad diagnozą. Widać mniej więcej, z czego budujesz swoją wieżę z kości słoniowej. Ale żeby aż tak wejść w światy umowne, zostawiając w dole wszystko co na wyciągnięcie ręki, wszystko, co dostępne oczom, uszom, skórze?
Mam czasem wątpliwości co do znaczenia kultury. Teraz większe, niż kiedykolwiek. Nie pomagasz
Ale kunszt słowny i barwy skojarzeń doceniam. Niech będzie, że Twoje małe przyjemności wyższe są recepcji profana...