Latest post of the previous page:

Nie, obraz sobie jeszcze samodzielnie potropię.

Powodzenia.

Dorapo, a te 500 lat (wiek obrazu) należy traktować dosłownie? Bo wychodzi, że to obraz z czasów późnego średniowiecza, a wtedy to najczęściej czytającą kobietą na obrazach była Madonna. Ale przecież nie nazwałabyś Madonny dziewczyną... Wiemy już, o kim pisałaś, ale obraz nadal pozostaje dla mnie zagadką.

Też się zastanawiałam, jak traktować te pięćset lat. Jest z tego czasu piękny obraz pokazujący czytającą dziewczynę (świętą, co prawda, lecz nie jest to Matka Boska), ale znajduje się w Muzeum Prado w Madrycie. Więc raczej odpada.

[quote="Thana"]. Ale przecież nie nazwałabyś Madonny dziewczyną... [quote]
Ja nie, ale lina w muzeum czemu nie? Przecież lina chyba nie jest członkiem Kościoła?
Podpowiem - tryptyk.

Ja znow z pytaniem do nowego cwiczenia, bo Kali znowu nie rozumie. Z gory przepraszam za brak polskich znakow, ale mam najconalistycznie katalonska klawiature, ktora nie akceptuje mojej polskosci, a pytania mnie nurtuja.

Czy ta sytuacja ma skonczyc sie tak samo, jak skonczyla sie wczesniej? W ogole ma miec zakonczenie? Np. chcialam isc do sklepu, ale nie wiedzialam czy isc i nie poszlam, wiec teraz spotykam sie ze soba z tamtego czasu i mowie do tamtego siebie, ze mam isc do sklepu, bo jak nie kupie kielbasy, to mi pies zdechnie. I tamta ja ma pojsc do tego sklepu? Czy ma nie pojsc, bo kiedys nie poszla i teraz tez nie moze? I mam nie ujawiac nic o tym zdechlym psie? A moze wymyslic inne mozliwosci? Np. ze spotkam przystojnego faceta z plackiem. To wszystko ma sie sprowadzac wylacznie do przekonywania siebie?

Dorapa - w Metropolitan Museum of Arts jest tzw. tyrptyk Merode Roberta Campin (Mistrza z Flemalle) z Marią czttającą w chwili Zwiastowania.Słynny głównie dzięki prawemu skrzydłu, na którym święty Józef robi p[ułapkę na myszy. Nie wiem, czemu tak się uparłam na Metropolitan, ale Poświatowska tam była.

Rubia, jest takie zdjęcie Poświatowskiej: http://www.koniczynka.art.pl/images/sto ... ka/111.jpg

Zgadza się. Ołtarz Merode.

http://en.wikipedia.org/wiki/M%C3%A9rode_Altarpiece

Pewnie, że się zgadza. Miało się zgadzać.

Cholera, no! Zwróciłam uwagę na to, że tryptyk i nawet specjalnie tryptyki oglądałam. I ten też widziałam. I odrzuciłam, już nie pamiętam, dlaczego... Ech!

Chii:

W podanym przykładzie nie wolno by Ci było wprost powiedzieć: jeśli nie pójdziesz, to pies zdechnie. Możesz doradzać samej sobie, ale nie możesz wprost zdradzić przyszłości. Powiedzmy, że to grozi wpadnięciem w pętlę czasu. Tamta Ty możesz się zgodzić lub nie zgodzić - jak chcesz. Istotny jest dialog, jaki między sobą przeprowadzicie.

Thana - w ogóle nie mam pojęcia jak się do tego nowego zadania zabrać. Trudno pogadać z sobą sprzed lat. Namawiać siebie na dokonanie zmian w czymś, co się już zrobiło.
Musze pomyśleć, jak to ugryźć.

dorapa pisze:Namawiać siebie na dokonanie zmian w czymś, co się już zrobiło.

Niekoniecznie musisz zmieniać. Możesz do tego podejść i tak, że namawiasz się do takiej decyzji, jaką faktycznie podjęłaś (i okazała się tą właściwą), ale musisz przedstawić w dialogu sytuację, argumenty i kontrargumenty.

Jeszcze jedno pytanie. Mam powiedzieć wprost o swoich wahaniach dotyczących tego czy chcę iść do sklepu? Albo np. nie wiem czy jechać nad morze albo w góry? Czy mogę tylko dawać wskazówki (jak w poprzednim ćwiczeniu) i mieć nadzieję, że ktoś odgadnie o co mi chodzi?

Muszę przyznać, że zaczęłam to pisać i na razie wychodzi mi straszy bełkot.

Komentarz do ćwiczenia piątego dodam jak będę mieć internet w domu. A tekst do szóstego najszybciej jak będę mogła, około piątku.

TARAN - Twoje przeboje mieszkaniowo- internetowo-klawiaturowe są coraz bardziej intrygujące. Powodzenia w obłaskawianiu rzeczywistości.

CHII - mnie też. Bełkot straszny. Napisałam, przeczytałam na drugi dzień i wyrzuciłam do kosza. Oj, będzie z tym zabawa!