Dołączam do Maratonu w nieco innej formie. Motywacji do pisania mam pod dostatkiem – obsesje są samowystarczalne. Natomiast inaczej wygląda kwestia czytania. Miewam zastoje. Mój stosunek do czytelnictwa przypomina naprzemienną tęsknotę i odrazę. Potrafię „struć się” nawet bardzo dobrą książką np. jeśli kolejna nie jest już tak dobra, albo po prostu nie wchodzi. Po lekturach nie oczekuję niesienia wiedzy pod strzechy, wystarczy, że inspirują, a to potrafi chyba każda dobrze napisana opowieść (całe szczęście nie jestem „gatunkowcem”). Poza wrażeniami z przeczytanych książek, chciałbym upamiętnić swoją drogę pisarską. Od czasu do czasu coś zanotować. Pośmiać się za parę lat, a może mieć materiał na powrót do korzeni.

Do meritum. Plan minimum to dwadzieścia książek rocznie. Jeśli „oddziaływanie społecznościowe” spowoduje, że będzie więcej – to cudownie.

W roku 2022 przeczytałem:
1. „Walk through walls”, Marina Abramovic
2. „Życie seksualne Catherine Millet”, Catherine Millet
3. „Cierpienia młodego Wertera”, Goethe
4. „Nieśmiałość”, Phil Zimbardo
5. „Misery”, Stephen King
6. „Grzech”, Max Czornyj
7. „Noc”, Bernard Minier
8. „Erotyczne Sny”, Debbie Rowlins

Częściowo przeczytane, napoczęte:
1. „Ja”, Martel Yann – 30% (doczytam, spodobała się)
2. „Biedny Oscar”, Anna Bojarska – 5%
3. „Seks partnerski”, Zbigniew Lew Starowicz – 70% (niefortunny tytuł )
4. „Pan od seksu”, Zbigniew Lew Starowicz – 15% (chętnie doczytam)
5. „Erotyczny pamiętnik masażysty”, Michał Migar – 50%
6. „Człowiek w przystępnej cenie”, Urszula Jabłońska – 50%
7. „Gdzie ci mężczyźni?”, Phil Zimbardo – 70% (doczytam)
8. „Libido Dominandi – seks jako narzędzie kontroli społecznej”, E, Michael Jones – 80%
9. „Malowany człowiek”, Peter Brett – 40%

Nie zniesę:
1. „Dziennik geniusza”, Salvadore Dali – 30%
2. „Dziewczyna której jedno w głowie”, Abby Lee – 40%

W kolejce:
1. „Rozkosze nocy”, Sherrilyn Kenyon

Jakby tak doczytywać, to plan minimum prawie wykonany. Na wszelki wypadek zaczynam maraton późną nocą, za dnia jeszcze wydałoby się to głupie.

(Nie wierzcie w ani jedno słowo, wszystko po to, aby nabijać posty. )

Ciekawa dominanta. Poszukiwania? Częściowy przypadek? Google te tytuły pokazało, a ty je po prostu wklejasz?
(Pozwolę ci ponabijać licznik )

O swoim lekturowaniu to może pisać, nie będę, ale rocznie czytam. Choć podobno nie ilość, lecz jakość - zatem szukaj jakości

Może trudno uwierzyć, ale rzeczywiście coś tam czytam, zgłębiam temat. Zaskakiwały już książki, na których ludzie psy wieszali, więc nie wybredzam. Słabej i tak nie dałbym rady przeczytać. Bez względu na treść, książki są przeważnie o tym, jak inni piszą. Czytelnictwo bezpowrotnie utraciło część swego czaru.

(Dzięki za alibi. Może przeczytam Twoją książkę. )

Heh, uciekło mi słowo "więcej".
Moje czytasz na swoją odpowiedzialność, wpis nie miał takiego celu temat, CO czytamy, rzeczywiście jest ciekawy. Także z powodu powodów albo przypadków, które pchają nam te książki w ręce.

W domyśle: „rocznie czytam więcej”.

Wiem, wiem, szału nie robię. Nie tyle zależy mi na zwiększaniu poprzeczki, co na stabilnej formie.

Temat co czytamy, chyba nie jest aż tak interesujący (a przynajmniej w moim przypadku), bo to głównie studia (czyli rozwój), odpoczynek, albo poszukiwanie inspiracji. Wpływ mają na to blogi recenzenckie i nierecenzenckie, kobiety (żeby tak pójść jej śladem), autorytety, czasem książki polecają inne książki i podążamy za przewodnikiem, czasem spadają z nieba na różne okazje: pod choinkę, na urodzinki (zwłaszcza jeśli wyświadczyć bliskim przysługę i zadeklarować jasno oczekiwania).

O wiele ciekawszym tematem jest o czym piszemy. Dlaczego fantazja, a nie realizm? Czemu zbrodnie, a nie sielanka? Po kiego grzyba polityka czy historia alternatywna, jakby nam było mało? Ambicja, pasja, czy obłęd? Zabawiamy się pierwiastkiem boga, w piaskownicy czasu (tu już popłynąłem).

W żadnym wypadku nie podejrzewam Cię o autopromocję. Była to spontaniczna wypowiedź.

2022.08.05

Progres:
Zdążyłem poczytać pięć książek, każdą mniej więcej w dwudziestu procentach. Zadowolony byłbym, z dokończenia choć jednej. Zachowuję się jak rozkapryszony dzieciak przy stoisku z zabawkami. Kryzys czytelniczy bez wątpienia. Oficjalnie zwalam winę na lato i zapracowanie, nieoficjalnie wolę przeznaczać dostępny czas na pisanie, czy mało kreatywne rozrywki.
(Nienawidzę tego tematu.)

Przemyślenie na dziś:
Porno-pisarz, musi przygotować się na podwójną krytykę, co na przemian dodaje mi odwagi i nasyca zwąpieniem. Choć trudno w to uwierzyć, dla istotnej części ludzi seks jest mało znaczącym przeżyciem, rutyną niewiele ciekawszą od zmywania garów. Zależy to nie tylko od układu nerwowego, ale takich czynników jak dosyt, czy niedosyt, itd. W związku z tym, twoja wypocinka, nawet odpicowana, dla wielu będzie jałową planetą. Jeśli osiągniesz sukces, to tym gorzej. Krytyka będzie pytać, psychofanki będą pytać, a nawet siły polityczne będą pytać – kimże jest ten niewidoczny na pornografii aktor, w której może nawet nie wie, że bierze udział (ale to byłoby już konkret naiwne).

Wpis zasponsorowała lateksowa rękawiczka.

2022.10.11

2022.12.31

Tym razem nie będę się rozpisywał o przeczytanych książkach, jako że odnalazłem ponownie recenzencki zapał.

12. „Alchemia słowa” Jana Parandowskiego – świetnie zorganizowana książka o pisarzach, analizująca ich działalność w różnych aspektach. Poradnik pisania, który nie jest poradnikiem. Lektura obowiązkowa.

13. Książka, którą się nie pochwalę.

14. Bety. Ano były. Pierwsze bety za płoty. Ciężka robota, niemniej satysfakcjonująca. Mam wrażenie, że robię redakcję, a nie betowanie. Przy okazji ciekawe rozmowy o materiale i nie -- dobry sposób, aby się zakumplować. Ogólnie ciekawa inwestycja.

15. „Lato Sabiny” Magdaleny Kopeć. Dawno nie czytałem tak szybko.

I jak zwykle liznąłem parę książek, które mnie nie wciągnęły.

Tyle. Nie wykonałem założeń maratonu. Aczkolwiek, nie czuję, że się obijam. Chociaż średnią mógłbym jednak zwiększać. Ech.