Latest post of the previous page:

Powodzenia! Plan nie zawsze ma rację bytu, przydaje się, ale nie ma musu.
Trzymam kciuki! Aaaa, i co to jest, powiesz?

Juliahof, oczywiście wiem, że nie ma jednej dobrej ścieżki, ale fajnie byłoby raz w życiu wiedzieć, co i jak chcę napisać, a potem po prostu stawiać kolejne kroki! Wydaje się jednak, że - póki co - nie jest to rozwiązanie, na które jestem gotowy. Ruszę więc w moją gęstwinę i może coś sensownego się z tego rozwinie. A może nie . Dziękuję za miłe słowa.

Czarna Emma pisze: Trzymam kciuki! Aaaa, i co to jest, powiesz?

Dziękuję za kciuki, Emmo! Są wręcz bezcenne. Jeśli pytasz, czym są projekty, którymi nieporadnie zaczynam się zajmować, to jest trochę zbyt wcześnie na szczegóły, ale w dotychczasowych postach zdradziłem to i owo .

To ja też dołączę się do kibicowania. :ok3:

Jak się patrzy na tytuł tego wątku, to on się skraca i pokazuje tak: Maraton pełen dystansu i zgor... Nie gorycz tam czytam, nie zgorzknienie, lecz... Może to jakaś wskazówka od losu, co do powstającego dzieła?

ancepa, dziękuję!

Thana pisze: Jak się patrzy na tytuł tego wątku, to on się skraca i pokazuje tak: Maraton pełen dystansu i zgor... Nie gorycz tam czytam, nie zgorzknienie, lecz...

... zgorszenie? Toż to cały ja.

Ech, chciałem napisać o postępach, ale niespecjalnie jest o czym. Zajmuje mnie głównie życie i praca, a pisarsko chwilowo skupiłem się a) na pisaniu bitwy postapokaliptycznej (nie idzie najlepiej), b) na researchu. I z researchem jest nienajlepiej, bo wychodzi na to, że wyjściowy problem do mojego egzystencjalnego romansu mógłby zostać naukowo podważony. Zastanawiam się, na ile iść w swoje i tłumaczyć, że mój pomysł teoretycznie mógłby się ziścić w rzeczywistości, a na ile dopasować się do faktów i praktyki, co mocno mi przeszkadza i niszczy m.in. roboczy tytuł.

Same problemy.

No i wciąż nie chcą mnie wydać.

Jestem tym faktem zgorszony.

Ale masz na myśli zachowanie postaci? W tej materii odwala się rzeczy o których nie śniło się psychologom.

Nie tam, zachowanie postaci to wolna amerykanka . Mój problem wiąże się z pewnym schorzeniem psychicznym, na które cierpieć miała jedna z postaci, z tym że ja wymyśliłem je sobie w bardzo natężonej postaci - i nie mam pewności, czy ono w takiej formie występuje. Psychika ludzka jest nieodgadniona i sądzę, że jakoś bym to obronił, tym niemniej muszę się jeszcze zastanowić.

Wizimir pisze: Psychika ludzka jest nieodgadniona i sądzę, że jakoś bym to obronił, tym niemniej muszę się jeszcze zastanowić.

Tu nie ma co myśleć, trzeba pisać. Powodzenia!

Dziękuję za głosy wsparcia. Coś pomału ruszyło - skończyłem tekst bitewny i napisałem pierwsze 10k nowego projektu.

Będzie ciężko, ale przynajmniej mam jakieś mgliste pomysły.

Sarah jest super.

Wizimirze, romans egzystencjonalny w połączeniu ze schorzeniem psychicznym
bohatera to brzmi cudnie Apokalipsa - must have absolutnie. Jak skończysz pisanie dasz poczytać? Powodzenia.

Wizimir, a z jakiej półki gatunkowo jest Twoja ukończona powieść? Swego czasu tak się rozszalałam, że mam własne wydawnictwo. Jeśli tekst jest dobry, a na początek interesuje Cię wydanie e-booka, to zapraszam do rozmowy. Poza szaloną wydawczynią, szaleństw na razie nie ma. Ogarniam powoli dystrybucję, moje własne książki są już w iluś tam księgarniach internetowych.

ela pisze: Wizimirze, romans egzystencjonalny w połączeniu ze schorzeniem psychicznym
bohatera to brzmi cudnie

U mnie wszyscy są trochę chorzy psychicznie. Zupełnie jak w rzeczywistości .

katamorion, powieść jest smutno-ironicznym obyczajem z wątkiem sądowym. Mogę podrzucić do przeczytania. A co do innych kwestii... To może na priv?

Cokolwiek jakkolwiek się dzieje. W pociągu do Poznania dopisałem kolejny rozdział i osiągnąłem szokującą liczbę 21 419 znaków ze spacjami projektu pod kryptonimem "Lęk". Najważniejsze, że powstało zawiązanie akcji i mam wstępnie wprowadzonych dwoje dość ciekawych bohaterów, z którymi mogę zrobić różne rzeczy. Brak tylko konkretnego planu - jak zawsze.

"Błędy" wciąż sobie wiszą w zawieszeniu. Czekam na jednego istotnego maila, a tak to zostało mi chyba tylko jedno wydawnictwo, gdzie jeszcze nie wysłałem, bo strasznie nie chce mi się tego drukować i puszczać w świat drogą pocztową. Jeśli nic się nie zmieni to pewnie uczynię to na początku listopada i w zasadzie będę miał temat z głowy - pozostanie czekanie i powolne stukanie nowych znaków.

Wizimir pisze: W pociągu do Poznania dopisałem kolejny rozdział i osiągnąłem szokującą liczbę 21 419 znaków ze spacjami projektu pod kryptonimem "Lęk".

Już mi się to podoba! Powodzenia!

Wizimir, trzymam kciuki za oba projekty

Widzicie jak pozytywnie działają weryzloty?