Romek Pawlak pisze:Powinnaś pisać własne historie. Przy tej wiele osób - jak ja - skrzywi się i powie, że wykorzystujesz dramaty osób znanych, bez zgody ich albo ich bliskich wchodząc w ich życie z butami. Sorki, ale to niedobry pomysł na opowiadanie.

więc to, że chcę przedstawić historie innych ludzi we własny sposób to źle? może Ty posiadasz wiele wymyślonych historii z własnego życia ale ja chciałam spróbować opisać coś co zdarzyło się naprawdę. Coś co nie wywołało jedynie wyobrażonych uczuć... I nie sądzę, żebym uraziła kogoś tym tekstem - oczerniłam tam jakiekolwiek osoby?
Serdecznie pozdrawiam i dziękuje za odpowiedź.

Nie zrozum mnie źle, ja nie mówię, że kogoś oczerniłaś. Raczej, że może to nie wypada? Może za wcześnie? Mnie się to wydaje niestosowne, ale to tylko moje zdanie

Poetka domniemana pisze:więc to, że chcę przedstawić historie innych ludzi we własny sposób to źle?

Nie wiem jak inni, ale gdybym była np. przyjaciółką Agaty Mróz to na widok takiego opka wpadłabym w szał.

Pisanie o realnych i autentycznych postaciach jest ryzykownie. Co innego jakby to był autoryzowany artykuł lub biografia. Owszem, nie każdy by się zaczął pieklić, ale niektórzy owszem.

I nie chodzi nawet o zmyślanie historii, można bohaterów inaczej nazwać, ale historia wielu osobom by coś przypominała. Ale nie byłoby jasno napisane "Agata Mróz - historia prawie prawdziwa" lub coś w tym stylu, bo to jednak budzi kontrowersje.

Problem jest natury nie moralnej (w końcu każdy ma inny kodeks moralny), ale prawnej. Gdyby ktoś napisał coś takiego o mojej matce, nie odpuściłbym - bo po prostu nie życzę sobie, żeby jakiś pisarz budował karierę na mniej czy bardziej wesołych faktach z życia mojej rodziny. I nie masz żadnej gwarancji, że odpuściłby mąż czy córka Agaty M.

Czy autorka znała panią Agatę osobiście, lub była kimś bliskim (członkiem rodziny)?

Sir Wolf pisze:Problem jest natury nie moralnej (w końcu każdy ma inny kodeks moralny), ale prawnej. Gdyby ktoś napisał coś takiego o mojej matce, nie odpuściłbym - bo po prostu nie życzę sobie, żeby jakiś pisarz budował karierę na mniej czy bardziej wesołych faktach z życia mojej rodziny. I nie masz żadnej gwarancji, że odpuściłby mąż czy córka Agaty M.

No więc skoro prawnej, to jaki jest na to paragraf?

Też myślę, że ponieważ była to osoba publiczna, to akurat nie jest to kwestia prawa, chyba że znalazłyby się tam treści godzące w jej dobre imię.

Sir Wolf, odpuscmy sobie relatywizm moralny i powiedzmy to wprost, na niektore rzeczy nie ma paragrafu ale to nie znaczy, ze sa dopuszczalne. jest taka anegdota o profesorze prawa, ktory opowiada studentom historie o kliencie w restauracji, ktory wychodzac zostawia napiewk na stoliku. inny klient zabiera te pieniadze i placi nimi swoj rachunek. przestepstwo? podobno nie, ale zwyczajne swinstwo. pisanie o cudzej prywatnej tragedii tez przestepstwem nie jest... ale niekonieczni trzeba whodzi wlasnym obuwiem w pewne miejsca. jesli autorka nie ma pomyslu na wlasne historie to moze beletrystyka nie jest wlasciwym kierunkiem. fabularyzowany dokument - prosze bardzo, tylko mam takie odczucie, ze jak ktos na swiecie bierze sie za nieautoryzowane biografie, to glownie po to, zeby na tym zarobic, a nie objawic skrywane przez kogos tajemnice, ktore maja zbawic swiat. reasumujac jest pazernym karierowiczem. autorke akurat trudno o to posadzic, kiedy publikuje ten tekst na otwartym firum literackim, ale proponuje jednak nie szlifowac warsztatu na cudzym grobie.
nie zamierzam jej za to kamienowac:) i mam nadzieje, ze powyzszy tekst nie wyszedl za ostro. zycze mimo wszystko sukcesow, a przy okazji wiecej subtelnosci i wyczucia.
pozdrawiam

Seener pisze:proponuje jednak nie szlifowac warsztatu na cudzym grobie.

Bardzo dobra konkluzja. Popieram. To po prostu niesmaczne.

Seener pisze:Sir Wolf, odpuscmy sobie relatywizm moralny i powiedzmy to wprost, na niektore rzeczy nie ma paragrafu ale to nie znaczy, ze sa dopuszczalne. jest taka anegdota o profesorze prawa, ktory opowiada studentom historie o kliencie w restauracji, ktory wychodzac zostawia napiewk na stoliku. inny klient zabiera te pieniadze i placi nimi swoj rachunek. przestepstwo? podobno nie, ale zwyczajne swinstwo.

Racja, ale człowieka da się zniszczyć na wiele sposobów. Bojkot twojej osoby, nagonka i niechęć środowiska czy etykietka "sępa żerującego na czyjejś tragedii" może zrobić wiele złego. Procesy to niektórym przynoszą wręcz reklamę np. Żuławski z "Nocnikiem". Ciekawe, ile tego sprzedał.

Do autorki: Nie sądzę, aby tekst stracił, gdyby zamiast Agaty Mróz byli wymyśleni bohaterowie a historia podobna. Pewnie mniej osób by przeczytało ( i m.in tu jest pies pogrzebany - człowiek reklamuje się dzięki czyjejś smutnej historii, a nie daj Boże, gdyby miał z tego zysk), ale kontrowersji by nie było.


Może by tak teraz ktoś wypowiedział się na temat samego tekstu, błędach, formie itd.

W takim razie jeżeli kogokolwiek uraziłam, najmocniej przepraszam; nie było to moim zamiarem. Chciałam natomiast napisać historie prawdziwą, może jednak powinnam pozostawić ją w szufladzie, co chyba byłoby dobrym posunięciem. I również nie chciałam wzbudzić takiej dyskusji...
Dzięki wszystkim za wyrażenie zdania i Pozdrawiam.

Poetka domniemana pisze:Chciałam natomiast napisać historie prawdziwą,

Znaczy jesteś osobą z otoczenia Agaty Mróz, kimś z rodziny, przyjacielem?

MARTI Edit: Czy tylko ja zachowałem zdrowy rozsądek i zapytałem najpierw, czy PoetkaDomniemana jest kimś bliskim/znajomym pani Agaty mróz?
Warto byłoby to wiedzieć, zanim się kogoś objedzie...

nie, nigdy jej nie poznałam, ale to oznacza że nie mam prawa o niej pisać? o jej pasji, życiu i śmierci?

Poetka domniemana pisze:Chciałam natomiast napisać historie prawdziwą

Poetka domniemana pisze:nie, nigdy jej nie poznałam, ale to oznacza że nie mam prawa o niej pisać? o jej pasji, życiu i śmierci?

Więc wszelkie niedomówienia zostały rozwiązne. I oczywiście, jeden cytat przeczy drugiemu - prawda?

nie sądzę. Chyba czegoś tu nie rozumiem. Jeżeli piszemy o kimś kto istnieje naprawdę, a nigdy go nie spotkaliśmy to oznacza, ze nie mamy prawa o nim pisać?
Mniejsza z tym.
Wy macie swoje przekonania a ja swoje. Ja uważam że każdy ma prawo pisać o czym chce, ale szanuje wasze oburzenie czy co tam czujecie.
Pozdrawiam.