Eldil pisze: Przykład Andrzeja Pilipiuka będzie bardziej reprezentatywny? Kilka lat próbował wydać Wędrowycza. Hit, jak się okazało, ale "od nikogo", więc wydawcy nie podejmowali ryzyka. Od "jakiegośtam Pilipiuka" nawet Wędrowycza nie wzięli. Od "TEGO Pilipiuka" wezmą pewnie i książkę telefoniczną
Napisałeś to samo, co ja powyżej. Pewnie Andrzej miał już za sobą jakąś publikacje na papierze, zanim rozesłał Wędrowycza po wydawnictwach. Czy ta publikacja mu pomogła? Nie bardzo. Jedno-dwa opowiadanka, blog i fanpejdż to dużo za mało. Właśnie taką tezę stawiam w kontrze do opinii Remiego. I tylko taką.
Eldil pisze: Zgodzę się, odpowiedź sprowadza się do tego, co kupi czytelnik. Co więc kupi?
Książkę Jana Kowalskiego, o której piszą "odkrycie roku", "genialna pozycja", "musisz przeczytać"? O setkach książek tak piszą, nie ze względu na treść, tylko przez budżet na reklamę.
Czy książkę swojego ulubionego, znanego autora, o której co prawda słyszał, że jest słabsza, ale to w końcu jego ulubiony, ale to kontynuacja serii...
I tutaj też powtarzasz moją tezę.
Bo post Remiego dotyczył czegoś innego. Nie wyboru pomiędzy nołnejmem, a znanym autorem,
a pomiędzy nołnejmem, który prowadzi bloga, a nołnejmem bez bloga. Ba, mało tego, zanim dojdzie do wyboru przez czytelnika (a Ty piszesz o właśnie o tym), najpierw to wydawca musi dokonać wyboru. A wybiera, przypominam, pomiędzy słabą książką nołnejma z blogiem, a dobrą książką nołnejma bez bloga. Kogo wybierze?
To jeszcze inaczej:
Wydawca sięgnie po kiepską książkę nołnejma, który ma blogaska, na koncie dwa opowiadania i wygrany jakiś mały konkurs, przez co wciąż jest nołnejmem (do tego to się sprowadza, o tym pisał Jacek powyżej) - czy może chętniej sięgnie po książkę nołnejma, który nie ma na koncie dwóch opowiadań i blogaska, ale napisał dobrą książkę, która można liczyć na dobre recenzje, a sam autor rokuje na przyszłość?
Added in 12 minutes 8 seconds:
Ja już kończę temat, bo musiałbym powtarzać to, co napisałem. ;-)
Dla wydawnictwa gość z blogiem i dwoma opowiadaniami na koncie ciąż jest nikim, zupełnie nikim.
Ja, kiedy rozsyłałem moją książkę po wydawnictwach miałem na koncie dwa opowiadania w Nowej Fantastyce, jedno czy dwa w Esensji, do tego wyróżnienie w jakimś małym konkursiku. A jako nastolatek pisałem recenzje i teksty publicystyczne o grach i książkach do zinów, które miały kilkunastotysięczną grupę odbiorców. I wiesz co? Nic mi to nie pomogło, wydawcy nie znali mojego nazwiska, traktowali mnie jak kompletnego nołnejma, którym w istocie byłem. To, że jedno czy dwa wydawnictwa zechciały wydać mi książkę nie miało nic wspólnego z tym, że miałem na koncie dwa opowiadania.
Mnie też się tak wydawało przed debiutem w Nowej Fantastyce, że jeden czy dwa porządne tekściki otwierają drogę na sklepowe półki. Nic bardziej mylnego.
Oczywiście - inna jest gadka, jeżeli ktoś działa na przykład w fandomie długo, ma dwadzieścia opowiadań i przez pięć lat wyrabiał sobie nazwisko. Ale skoro wyrabiał, to nie jest nołnejmem. Chyba tak miała się sprawa z Pilipiukiem. Ale o tym też już pisałem. ;-)
).
