Latest post of the previous page:

Ale to tylko jeden portal Więc nie uogólniajmy.

Augusta pisze: Pff. Też mi coś. W młodzieżówce jest tylko jedna polska na dwadzieścia.
Moja

Ja wiem, że uparte lokowanie produktu jest podstawą udanego marketingu. Ale pisałaś o tym na Wery już tyle razy...

Romek Pawlak, Myślę dokładnie tak samo:-)) Czytałam i czytam bardzo wiele kryminałów, i zawsze bardziej dla tła niż dla rozwiązania zagadki. Polski kryminał - na tle Europy - wygląda całkiem dobrze, a nowe jego odmiany pojawią się prędzej czy później, jestem tego pewna. Miłoszewski to mistrzostwo, a razem z Krajewskim, już są potęgą:-))

Problem z powieścią kryminalną jest złożony i ogólnoświatowy. Zabijają ją nowoczesne techniki śledcze...

Zwróćcie uwagę, że mało który pisarz się w tym wyznaje, a nawet jak się ktoś wyznaje - to i tak okazuje się, że to jest po prostu nudne. Dlatego takim wzięciem (przede wszystkim wśród pisarzy) cieszy się kryminał retro - bo tu nie ma potrzeby wykazywać się jakąkolwiek wiedzą na temat DNA i takich tam drobiazgów.

Ja nadal uważam, że w powieści kryminalnej - tak jak w każdej innej w zasadzie - kluczem do sukcesu jest wyrazisty i oryginalny bohater, ciekawa i wciągająca fabuła oraz niespotykane, nieopisane do tej pory otoczenie. Plus warsztat, będący dodatkowym atutem; tu się z Romkiem nie zgodzę, że Larsson nie umiał pisać. Umiał, tylko trochę inaczej, po dziennikarsku - i to się okazało być bardzo dobrym pomysłem. Bohater wyrazisty i Larssona też jest, i nie mam tutaj na myśli Mikaela. Fabuła urywa du*ę. A środowisko? Sama Szwecja odbrązowiona jest dostatecznie ciekawa.

Edit:
Jedna, mała gwiazdka
God

Myślę, że tu można znaleźć częściową odpowiedź na pytanie zadane przez Romka:
http://www.kawerna.pl/biblioteka/feliet ... adnik.html

Sprawa nie dotyczy tylko kryminałów.