Podejrzewam, że każdy kot jest czarny. One się tylko czasami kamuflują na inne kolory. Spotkałem kiedyś takiego kota wędrowca. Widać było po nim przebytą drogę, wiele podwórek i trochę zionęło od niego makrelą. Spytałem:
- Jak to z wami jest? Po czyjej stronie staniecie na przykład podczas konfliktu ludzi z guźcami?
Odpowiedział:
- To wasza sprawa. Ale w sumie to ja nic nie wiem, bo mnie wykluczono z kociej społeczności za - jak to określili - nie dostosowanie się do zasad.
- Jakich zasad? - spytałem zaciekawiony.
- Ano takich, że ja naprawdę lubię myszy.
I poszedł sobie, a ja długo nad tym myślałem. Później dowiedziałem się, że koty wcale myszy nie jedzą. Że to rodzaj umowy wiązanej pomiędzy kotami a gryzoniami. Koty płacą od prawieków myszom za stworzenie pozoru zapotrzebowania na koty. Oczywiście, pewne ofiary być muszą. Ale myszy same od wieków selekcjonują te, spośród siebie, które niestety dla zachowania pozoru muszą zostać zjedzone. Kot Wędrowiec, którego żem onegdaj spotkał był właśnie takim zjadaczem myszy, kotem od "brudnej roboty". Podejrzewam, że kiedy chciał zacząć sypać ludziom o tej prawdzie, zrobiono z niego banitę, wygnańca. Inną sprawą jest to, ze on naprawdę to lubił. Lubił zadawać śmierć myszom uprzednio się z nimi nieźle zabawiwszy.

Szukałem krótkiego tekstu, by zapomnieć nieco o szarej rzeczywistości i natrafiłem na Twoje opowiadanko. Czapki z głów!

Szukaniem błędów - o ile takie się znajdą - zajmę się później, na razie ocenię fabułę.

Wiesz, myślę, że fajnie to wszystko opisałeś; kot-zdrajca, umowa pomiędzy kotami a gryzoniami, banicja... Krótka, aczkolwiek interesująca historia.

3 razy TAK.

Kurde, dobre. Ale "nie" z rzeczownikami piszemy łącznie.

- Jakich zasad? - spytałem zaciekawiony.
- Ano takich, że ja naprawdę lubię myszy.

To nie gra. Odpowiedź nijak się ma do pytania, a druga część odpowiedzi do pierwszej. Powinno być raczej:

Ano takich, że myszy nie mogą nam smakować.

Generalnie fajne, ale mam zastrzeżenia.

Czy można się kamuflować na coś? Na inne kolory np. jak w tekście?

kanadyjczyk pisze:Podejrzewam, że kiedy chciał zacząć sypać ludziom o tej prawdzie, zrobiono z niego banitę, wygnańca.

A ja podejrzewam, że jakby chciał faktycznie powiedzieć o tym ludziom, to by go koty zabiły, a nie wygnały, by mógł to zrobić. Mało logiczne.

Bardzo ciekawy pomysł W jakiś dziwny sposób skojarzyło mi się z Neilem Gaimanem

One się tylko czasami kamuflują na inne kolory.

Kamuflować można się w czymś. Więc: w innych kolorach

Nie wiem, jak to uzasadnić, ale nie podobało mi się. Ot, krótka opowiastka bez początku, bez końca, z kocia intrygą w tle. Dobrze napisane - to tyle z uwag.

A moim zdaniem jako miniatura, jest to marnie napisane, bez suspensu.
Natomiast punkt wyjścia do tekstu niezły - sugeruję ci napisanie jakiejś bardzo realistycznej, krótkiej historii, ale wspartej fabułą. Na ten sam temat.