Sierpniowe popołudnie w Warszawie.

Dom Towarowy "Rich" dawno nie był tak oblegany. W wakacje ludzie mają o wiele więcej czasu na przyjemności. Ulica Białostocka przy której mieściło sie Centrum Handlowe była zakorkowana. W końcu zaraz wybije godzina szczytu: 12. Nikt nie przewidywał tragedi, która miała się zaraz wydarzyć. W środku owego Domu Towarowym "Rich" stała piękna, pozłacana fontanna. Ludzie często przy niej przysiadywali, a dzieci bawiły się. Jagoda już kończyła pracę w pobliskim barze MacDonald. Miała wyjść dziś wcześniej z powodu choroby swojego małe synka Michała. Wychodząc z Centrum słyszała charakterystyczny gong zabytkowego zegara, który wybił 12. I nagle HUK! Wszyscy rzucili się na ziemie, nikt nie wiedział co się stało. Samochody na ulicy dramatycznie wyjeżdżały z korków, brawurowo po chodnikach. Wiele aut uległo stłuczkom z powodu paniki jaka wybuchła. Jagoda była oszołomiona, jednak zachowała na tyle zimnej krwi by mogła zachować się racjonalnie. Wyjeła z torebki swój telefon komórkowy i zadzwoniła pod numer 112. Zrelacjonowała sytuacje dla dyżurnego i ruszyła w stronę Domu Towarowego "Rich". Na środku w miejscu fontanny była teraz tylko czarna jama. Osmalony był cały parter i mnóstwo krwi... Krew... Ludzie majaczyli i błagali o pomoc. Jagoda czuła jakiś dziwny zapach. Myślała, że to spalenizna i ruszyła pomóc rannym. W jednej chwili jej głowa zabolała niemiłosiernie, nie mogła złapać powietrza. Straciła przytomność. Jeszcze przez chwile widziała ,przez mgłe, sylwetki ludzi. Czy to pomoc?

Wychodząc z Centrum słyszała charakterystyczny gong zabytkowego zegara, który wybił 12. I nagle HUK! Wszyscy rzucili się na ziemie, nikt nie wiedział co się stało.