– Oni się mnie sprzeciwiają?! Nie chcą mi się poddać?! – Filip aż się zakrztusił z wściekłości. Odkaszlnął, rzucił za siebie niedogryziony udziec barani i gestem przywołał pisarza: - Bierz tabliczkę i pisz do tych zuchwalców. Pisz, co mówię: „Gdy wkroczę do Lakonii, zrównam Lacedemon z ziemią”. Napisałeś? Niech posłaniec natychmiast wyrusza i zaniesie im moje słowo. Ma jechać w dwa konie, jeszcze dziś chcę znać odpowiedź.
* * *
– Panie… – Wysłannik króla przerwał, próbując uspokoić oddech po wyczerpującej jeździe. – Panie, przywiozłem odpowiedź od eforów.
– Mów. – Filip niecierpliwie ponaglił posłańca ruchem ręki. – No mów, co odpowiedzieli. Poddają się?
– Panie, mam przekazać tylko jedno słowo: „Gdy”.

Hardy pisze: „Gdy wkroczę do Lakonii, zrównam Lacedemon z ziemią”.

Lakonia i Lacedamon to dla mnie dziwnie brzmi w jednym zdaniu. Lacedemon oznaczał nazwę Sparty i określał teren czyli pięć wsi położonych w dolinie Eurotas ( rzeka, która przepływa przez cały obszar Lakoni).

Hardy pisze: przywiozłem odpowiedź od eforów.

Tu się trochę pokrzywię bo jeśli chodzi o odpowiedzi na takowe pisma, bardziej bym obstawiała radę geruzji i królów, wchodzących w skład owej.
Szczerze powiedziawszy czuję taki lekki niedosyt, bo poczytałabym więcej.

Całkiem niezły ten szorcik. Całkiem
(Nad stylem można by popracować, ale to na marginesie - np. mnie to "mnie" brzmi nienaturalnie, choć rozumiem powód, dla którego go użyłeś.

Iwonka, treść pisma Filipa II do Sparty (użycie w jednym zdaniu "Lacedemon" oraz "Lakonia") oraz kto mu odpowiedział (eforowie) jest moim zapożyczeniem z książki Władysława Kopalińskiego. Wolałem nie zmieniać.
Natomiast "poczytałabym więcej" - trudno. Dribble ma dokładnie tylko 50 słów.
PS. Domyślam się, że "siedzisz" w starożytności ,zwłaszcza hellenistycznej. Może kiedyś coś mi jeszcze wpadnie do głowy, to przeleję na papier. Znaczy z tego okresu. (Chyba kilka, z różnych epok historycznych, drabbelków lub dribbelków umieszczałem na Wery).

Added in 1 minute 44 seconds:
Romecki, dobrze się domyślasz, dlaczego użyłem "mnie", a nie "mi". Wzmocnienie i ukierunkowanie "komu".

Hardy pisze: treść pisma Filipa II do Sparty (użycie w jednym zdaniu "Lacedemon" oraz "Lakonia") oraz kto mu odpowiedział (eforowie) jest moim zapożyczeniem z książki Władysława Kopalińskiego. Wolałem nie zmienia

No to się wypuściłam. Jak zwykle zresztą.
Z niecierpliwością będę czekać na kolejne twoje pomysły

Będę okrutna.

Po pierwsze, ten drabble jest tym, za co do niedawna sama uważałam drabble: zabawną anegdotką/przerośniętym dowcipem ubraną/ym w jako-tako poprawnie napisane sto słów. Na treść nie miałeś wpływu, rozumiem... ale forma? Nie stanowi tutaj wartości dodanej. Od wpisu na Wikipedii ten tekst różni się udźcem baranim. To trochę za mało.

Po drugie, przyznaję bez bicia, że nie jestem filologiem i może coś mi umyka, ale wszystkie plebejskie i dostępne zwykłym zjadaczom chleba źródła podają tłumaczenie z "jeśli", co jest zabawne i ma sens. Co Tobą kierowało, gdy zamiast "jeśli" napisałeś "gdy"?

:!:

Taka wersja komentarza miała być pierwotnie, ale jest niezgodna z Regulaminem

To korzystając z okazji przypomnę - pewnie znaną, choć nie wiem w jakiej wersji - anegdotę z pisarzem w tle. Kiedy już mowa o mistrzach lakoniczności.
Wersję, którą znałem jako pierwszą, dotyczy korespondencji jaką wymienił Wiktor Hugo ze swoim wydawcą Hurst and Blackett w 1862. Autor był na wakacjach, chcąc się dowiedzieć jak wygląda sytuacja sprzedaży świeżo wydrukowanej noweli "Nędznicy", wysłał zapytanie tylko z jednym znakiem: "?"
W odpowiedzi otrzymał również jeden znak: "!"



ps. Tutaj trochę więcej o tym: https://quoteinvestigator.com/2014/06/14/exclamation/

MargotNoir, każdy ma swoje spojrzenie. Twoje przyjmuję, że nie podoba się.
Co do "Gdy" - spójrz na początek listu Filipa i zrozumiesz odpowiedź eforów. Tu nie może być "Jeśli".

Added in 1 minute 43 seconds:

P.Yonk pisze: Wersję, którą znałem jako pierwszą, dotyczy korespondencji jaką wymienił Wiktor Hugo ze swoim wydawcą Hurst and Blackett w 1862. Autor był na wakacjach, chcąc się dowiedzieć jak wygląda sytuacja sprzedaży świeżo wydrukowanej noweli "Nędznicy", wysłał zapytanie tylko z jednym znakiem: "?"
W odpowiedzi otrzymał również jeden znak: "!"

O!
Też lakonicznie - nie znałem tej anegdoty

To chyba zależy od tłumaczeń, bo czasem jest "Jeśli" innym razem "gdy", a ostatnio się natknęłam " w żadnym"

Co do "Gdy" - spójrz na początek listu Filipa i zrozumiesz odpowiedź eforów. Tu nie może być "Jeśli".

Czyli jak rozumiem Twoim zdaniem eforowie przyznawali, że wkroczenie wojsk Filipa do Lakonii było pewne i było jedynie kwestią czasu, tak?

Hardy, możesz mi podać link do tekstu Listu Filipa w wersji oryginalnej, czyli greckiej? Wszędzie natykam się na cytaty, niektóre z "gdy", inne z "jeśli" lub "jeżeli", ale są to polskie tłumaczenia. A gdzie znalazłeś oryginalny tekst listu?

MargotNoir pisze:

Co do "Gdy" - spójrz na początek listu Filipa i zrozumiesz odpowiedź eforów. Tu nie może być "Jeśli".

Czyli jak rozumiem Twoim zdaniem eforowie przyznawali, że wkroczenie wojsk Filipa do Lakonii było pewne i było jedynie kwestią czasu, tak?

@ Iwonka - Korzystałem ze "Słownika mitów i tradycji kultury" Kopalińskiego. Jest w nim "Gdy".
Nie, MargotNoir. Tu ważny jest kontekst odpowiedzi, na zapowiedź Filipa że wkroczy (jako pewnik "Gdy"). Ten kontekst w odpowiedzi spartańskich eforów "Gdy" oznacza: "Wpierw wkrocz. Na razie nie wkroczyłeś". PS. Nie wkroczył

No nic, pozostaje mi dołączyć się do prośby Rubia o nieco więcej światła.

Rubia pisze: Hardy, możesz mi podać link do tekstu Listu Filipa w wersji oryginalnej, czyli greckiej? Wszędzie natykam się na cytaty, niektóre z "gdy", inne z "jeśli" lub "jeżeli", ale są to polskie tłumaczenia. A gdzie znalazłeś oryginalny tekst listu?

Rubia, nie mam oryginalnego tekstu. Odpowiedziałem powyżej, z jakiej książki Kopalińskiego korzystałem. PS. Tak, po necie krąży wiele tłumaczeń. Wolę jednak zawierzyć Kopalińskiemu.
PS PS Mam jeszcze jedną czy drugą dobrą pozycję o cywilizacjach starożytnych. Jeżeli bym coś odnalazł, wtedy dopiszę.

Mam duży szacunek dla Władysława Kopalińskiego, lecz nie sądzę, żeby zajmował się on przekładami ze starożytnej greki. Gdyby to było tłumaczenie prof. Tadeusza Sinki, który tłumaczył Plutarcha (bo to podobno stamtąd pochodzi ten cytat z listu Filipa), to trochę inna sprawa...