Witam
Załączam pierwszą część opowiadania o dziejach Jurka Grugały. Druga część została już napisana, ale wymaga mojego oszlifowania. Jeśli opowiadanie się spodoba, na pewno doczeka się kontynuacji. Życzę miłej lektury.
***
WWWNa dworze padał deszcz, gdy Jurek otworzył oczy. Podźwignął się do pozycji siedzącej i rozciągnął mięśnie. W pokoju panował nieład. Wszędzie leżały bełty, kusze i probówki. Znalazły się też pergaminy i księgi potworów. W rogu stała szafa. Tuż obok ogromna klepsydra, odliczająca jakiś czas. Chłopak przyglądnął się jej uważnie, po czym ziewnął.
– Jeszcze dwa dni.
WWWOdsunął zasłony, po czym do środka wpadło mętne światło poranka. Na zewnątrz nie było ani żywej duszy. No, może z wyjątkiem sześcionożnego psa, który właśnie obgryzał ludzką rękę. Odkąd nastąpiła apokalipsa, na ulicach spotkać można było zombie albo zmutowane potwory. Co najciekawsze, większość z nich przybierała dość ostentacyjne rozmiary. Jedne sięgały dachu domu rodzinnego, drugie z kolei potrafiły wejść pod ubranie i zaciukać klienta po kryjomu. Jurek znał je wszystkie. Stworzył sobie bestiariusz, w którym zawarł mocne i słabe strony demonów. W dodatku, gdyby czegoś zapomniał, mógł spokojnie wrócić do lektury.
WWWKilka minut później jadł w kuchni obfite śniadanie. Nie żałował sobie gazu ani produktów. Monopolowy stał za rogiem, dlatego żarcia powinno starczyć na co najmniej pół roku. Dzisiaj jednak potrzebował dodatkowej energii. Dostanie się do arsenału z bronią wymagało nieziemskiego wysiłku, zwłaszcza, jeśli otaczały go hordy upiorów.
WWWPo posiłku wypił Dobermanna i poczuł jak ogniste ciepło rozchodzi się po całym ciele. W sekundzie nabrał pewności siebie i chęci do walki. Spakował do plecaka kilka granatów oraz min przeciwpiechotnych. Do pasa przypiął świetlistą katanę. Bełty włożył do kołczanu obok, a do ręki wziął gigantyczną kuszę. Przez chwilę czuł się jak Van Helsing.
– Identyfikacja! – rzucił, stojąc już w przedpokoju.
WWWNagle z sufitu wyłonił się ażurowy hologram, na którym widniała kobieca twarz. Jurek powoli dotknął ją palcem i powiedział:
– AG-42!
– Witam w systemie ochronnym, panie Grugała – przemówił melodyjnie spiker. – W czym mogę panu pomóc?
– Potrzebne mi informacje o strefie czterdzieści trzy.
– Proszę czekać.
WWWPrzez chwilę komputer wczytywał jakieś dane i ukazywał je na ekranie. Większość ściągnięto z państwowego archiwum. Istniejącego, ale przez nikogo nie pilnowanego. Jurek natychmiast nałożył specjalne okulary wojskowe, dzięki którym wszystkie rekordy zaczęły być utrwalane w jego głowie. Wynalazek wspaniały. Oszczędzało się czas i pieniądze podatników. Teraz niestety martwych, ale kiedyś płacących za każde ustrojstwa.
– Wczytywanie i przyswajanie zakończone – podsumowała kobieta.
WWWJurek zdjął narzędzie pracy. Przetarł oczy wierzchem dłoni, po czym zdał sobie sprawę, że zna położenie każdego karabinu, pistoletu i pocisku. Wszystko leżało jak na tacy. Drogę ustalił mu komputer, toteż wiedział, gdzie i jak skręcić. Niebywałe! Wystarczyło tylko wyjść, zabić kilka zombie i przejąć towar. Bułka z masłem. Zaraz się zrobi. Podobnie było z monopolowym.
– Wylogowanie z systemu.
WWWPrzedpokój ogarnęły egipskie ciemności. Łowca wyszedł na ganek i odetchnął świeżym powietrzem. Deszcz przestał padać. Mimo niskiej temperatury, Dobermann odpowiednio go rozgrzewał. Nie wiadomo było, kto stworzył ten preparat, ale dawał niezłego kopa. Po nim człowiek czuł, że żyje i że walka z potworami sprawiała niemałą przyjemność.
WWWSześcionożny pies podniósł głowę i przyglądnął się nowej ofierze. Z pyska leciała mu krew. Szczękę miał tak rozwaloną, że ledwo co trzymała się kości. Zamiast ogona miał dwie dziwne odstające odnogi. Na ich końcu, jak biczem strzelił formowały się krzywe mordy, pełne ludzkich zębów.
– Niech to diabli – zdumiał się Jurek – Z kim ty się do cholery ciupciałeś?
WWWWycelował, jak na profesjonalistę przystało i ubił zwierza jednym ruchem. Bełt trafił prosto w mózg. Głowa eksplodowała, a flaki rozleciały się na cztery strony świata. Nie minęła sekunda jak trzewia potwora zaczęły pełznąć po ziemi i same się regenerować. Gdy Łowca myślał, że zwyciężył, teraz stał w pełni oszołomiony.
– Co jest do kurwy?
WWWZbiegł ze schodów na ulicę i posłał przeciwnikowi serię śmiercionośnych pocisków. Groty przewierciły się na wylot, powodując dotkliwe obrażenia wewnętrzne. Niestety, sytuacja powtórzyła się. W końcu Jurek wyciągnął z plecaka granat i rozniósł potwora w perzynę. Odgłos wybuchu potoczył się po całej dzielnicy. Tuman kurzu wzbił się w powietrze, a gdy opadł, na asfalcie widać było czerwoną kałużę krwi.
WWWNagle ni stąd ni zowąd, wyłoniły się oddziały szwendaczy. Parły przed siebie, jedne po drugim, byle tylko dopaść ocalałego człowieka. Pędziły, by skosztować świeżego mięska. Łowca nie zamierzał im sprawić tej przyjemności, dlatego też rzucił się prędko do ucieczki skręcając w boczną uliczkę.
Apokalipsa według Jurka Grugały
1
Ostatnio zmieniony ndz 09 lis 2014, 15:32 przez growe, łącznie zmieniany 1 raz.
Kto pisze, ten żyje wiecznie.
Fabuła to znowu odgrzewany kotlet - jakiś wypasiony superbohater z superkomputerem i superkuszą, w świecie po dziwacznej apokalipsie - przekombinowany miks Walking Dead i atomowego postapo z mutantami o magicznych umiejętnościach regeneracji, pergaminami i gigantyczną klepsydrą. Jeszcze tylko krasnoludków tu brakuje... chociaż nie, zapomniałem o tym czymś, co potrafi wejść pod ubranie i "zaciukać" człowieka - czyli jakieś krasnoludki też mamy, tylko w mniej przyjaznym wydaniu. Spróbuj poświęcić więcej czasu kreacji świata, bo to się po prostu nie trzyma kupy. 
