Znaleźć: kogo? co? Czwarty przypadek, biernik. A biernik rzeczownika „przebiśnieg” brzmi dokładnie tak samo: „przebiśnieg”. Powinno więc być:A przecież ciężkie te siatki z zakupami, oj ciężkie, trzeba jednak znaleźć przebiśniega!
„A przecież ciężkie te siatki z zakupami, oj ciężkie, trzeba jednak znaleźć przebiśnieg!”
Ale zgadzam się, że to po prostu nie brzmi. Gdyby szukała krokusa (kogo?, co?), to było właśnie „krokusa” i wszystko byłoby w w porządku, ale jak się zachciało tego …..
Masz dwa wyjścia: albo zainteresować Lidię jakimś kwiatkiem, który się przyzwoicie odmienia, albo jak się będzie upierać przy tym, napisać: „...trzeba jednak znaleźć kwiat przebiśniegu.” Tutaj mamy drugi przypadek (kogo?, czego?) i jest OK.
Analogicznie kilka zdań niżej.
Tak na marginesie: forma z „a” na końcu w ogóle nie występuje.
Zjadłeś „o”.Pdbiegła dwa kroki,
Przecinek przed „a”.Nierówno ułożona kostka brukowa a ona z tymi ciężkimi siatami!
„szlafroka”między połami szlafroku Michery,
„przebiśniegu”z niczym wracać, do pana Zbigniewa bez złamanego przebiśniega nawet?
„Mistrz i Małgorzata”posuwistym krokiem kawalerzysty wczesnym rankiem czternastego dnia wiosennego miesiąca nisan,

Tylko niezapominajki kwitną znacznie później niż przebiśniegi. Więc raczej nie da się szukać tych pierwszych, a znaleźć te drugie.Z ziemi wyrastała kępa bliskich zwiędnięcia niezapominajek.
TalerzTależ pociętej w kostkę chałwy
Starostecką – literówkaodgrywana przez Elżbietę Starostecka,
„przywoływała” - literówkaSzybko przywołwała się do porządku
Kropka po „Zbigniewa”.usprawiedliwienie wobec pana Zbigniewa – Wybaczy pan,
Zamiast „wypierała” może lepiej „nie akceptowała faktu”?Lidia wypierała bowiem fakt, że Stefania kochała Michorowskiego.
„parę”Lidia ma już nawet pare czytelniczek.
Ale to zdanie nie jest dobre. Może ”Lidia zdobyła już pierwsze czytelniczki.”
Przecinek przed „a”.Pod wodospadem dziewczyna odnalazła grotę a w niej ukryty kuferek z książką.
Przecinek przed „dziewczyna”.Czytając dziewczyna dokonała wstrząsającego odkrycia.
Ów...Owy ból niespełnienia był niczym pręgierz,
Chyba „je”. I przecinek przed „wystarczy”.w człowieku drzemią rozliczne talenty wystarczy tylko jej rozbudzić.
Przecinek przed „które”.Życie które kłębiło się w kurzu i hałasie, gdzieś tam na dole,
„to” do usunięcia.druty wysokiego napięcia to cienkie jak pajęcze nici kabelki
„to” zamieniłbym na „jak”. I zastąpił czymś „pasma”. Mogą być po prostu „ulice”.samochody to metalowe zabawki przesuwające się powoli po wąskich pasmach między blokami.
„jakie”. Dotyczy światła – rodzaj nijaki.albo jaki ujrzał Mojżesz schodząć z Synaju.
„schodząc”
ZwierzęZwierze nie prychało,
Kucyk rozpoczynał poprzednie zdanie. Tutaj można go opuścić.Kucyk wznosząc się ponad płaskie dachy bloków,
„same”życie całe uratowane, sama dobre nowiny i porpozycje się posypią.
„propozycje”
Zakończyłbym na dzieciach.Zbliżała się powoli, przygarbiona jak kot który doświadczył przemocy ze strony dzieci, dorosłych oraz innych zwierząt.
„naprzeciw”Jeszcze dwa kroki i stanęła na przeciw źródła światła.
Przecinek po „gumy”zza poluźnionej gumy po czym trzasnął o kostkę brukową.
„kolędy”O takich dziwach chyba mówiły kolendy!
„Pręgierza”Nabijali się całkiem otwarcie z „Pręgieża pożądania”!
„raniły”Włosy wysuszone płynem do naczyń ranił skórę dłoni niczym sierpniowa słoma.
„jeden”Padła na ziemię i wyciągnęła jednego spod wersalki.
„zanurzyła”aż zanużyła się w
Napisałbym tutaj: Głowa bardzo bolała.Bardzo bolała ją głowa.
Przecinek przed „a”.Lidia obudziła się a nad sobą ujrzała biały sufit i lampy jarzeniowe ze zdjętą osłoną.
Lidii...Lidi skoczyło ciśnienie, a monitor czynności serca zaczął pikać.
Trędowatej– O, powtórka Trendowatej
Podejrzewam, że miało być: Odzywały się tylko postacie emitowanego melodramatu.Odzywał się tylko postaci emitowanego melodramatu.
Podobało się. Lekki, zgrabnie napisany tekst z odcieniem humoru i groteski. Przyjemny, choć momentami wyrafinowany i przemyślany styl bez rażących zgrzytów. Dość bogate i pasujące do kolejnych sytuacji słownictwo, kilka ciekawych zwrotów, metafor, porównań. Dobrze się czyta.