(historyczne)

– Bierz przybory i pisz dalej, pisarzu. Natomiast moje dobra królewskie w prowincji…

– Panie. – Perdikkas poruszył się niespokojnie i wszedł w słowo monarsze. – Cóż tobie zostanie? Prawie wszystkie dobra królewskie ofiarowujesz przed wyprawą swoim przyjaciołom. Przyjaciołom, ale to nie królowie. Do czego wrócisz? A twoja rodzina? Cóż zatrzymasz dla siebie?

– Nadzieję.

I zginął w namiocie. Dobra taktyka?
W sumie, dobra. Jeżeli już, to na Drugą Stronę warto takie działania przemycić.

Druga strona to już po drugiej stronie. Nikt stamtąd nie przesłał wiadomości na pierwszą stronę, więc nie wiemy.
Natomiast ta historyczna nadzieja spełniła mu się. Jakim kosztem i cierpieniami ludzi, to już inna kwestia.

Dużo lepsze niż fraszki, choć coś tam potknięć da się wyłapać.

szopen pisze: Dużo lepsze niż fraszki, choć coś tam potknięć da się wyłapać.

Doskonałości nikt nie osiąga. Dobrze, jeżeli osiągnie w miarę dobre.